1000000212

A P P

N D 1 X•

19~

; 1 ,

quiinaf!l perfpicere,

intelligere poffit , nifi cui Deus intelligere dederit ,

,. &

Clmíl:us

CJUS.

Quin etiam ad hunc fenem referre pofsumus omnem Jufüni doétrinam de

Filio Dei : nam de illius Incarnatione pluribus fenem difseruifse perfpicitur

cum ex hoc Dialogi loco, ubi Juíl:inus multa illius diéta a

pr:rtermitti mo·

11et, ttun ex alio n.

2.j.

ubi hanc fenis fententiam refert :

ante .Abraham

opus non fuit circumci{lone, nec ante Mafem · Sabbatifmo,

feriis,

oblationibus;

neque etiam nunc, pofl.quam fecundum Dei voluntatem fine peccato ex Yirgine generis

Ahrabi:e genitus efi Filius Dei Jefus

Cbrifius

fimiliter opus e/l bis rebus

•

Quibus

verbis diferte afseritur Filium Dei non efse fimplicem hominem ex Virgine

genitum, fed ut P.atri morem gereret, nafci ex Virgine non <ledign:itum efse.

Hanc in fententiam ipfe Trypho eadem verba accepit ; fiquidem rog::it Juíl:i–

num num.

63.

ut Chriílum

Yirginem· bominem

nafci fecundum Patris voluntatem

non

dedignatum

efle

demonílret.

lll.

Suppeditat nobis Iren:rus alium Apoílolorum difcipulum , ex quo mul–

ta olim audita commemorat. Hunc Apoílolorum difcipulum vocat lib.

4'·

€ap.

Presbyterum cap.

1.7.

ubi non folum

ab bis

qui .Apofiolos viderant, fed

bis,

qui diJicerant

id eíl, a difcipulis Domini eruditum illum foifse tefia- ·

tur: Sic igitur hunc Presbyterum loquei:item inducit in eodem cap.

27.,,

Re·

,. gina,

Aufüi

a finibus terra: veniebat ad ellm ( Salomonem) fapientiam, quz

,, in eo erat, fritura. Quam

Dominus ait refurreéturam cum eorum na–

" tione, qui audinnt fermones ejus,

non credunt in eum ;

adjudicatu–

,, ram eos; quoniam illa quidem fubjeél:a

eít

annuntiat;e

fapienti~

per fervum

,, Dei; hi vero eam

quce a filio dabatur , contemferunt fapientiam • Salo–

,, mon enim fervus 'erat •. Chriílus vero Filius Dei ,

Dominus Salo–

,, monis. ,.

Aliter profeao de Filio Dei fentiebat Apoílolorum difcipulus , ac Ariani,

Sociniani. Nam fervum opponit Filio ,

ex eo quod Chrifius Dei Filius

fit ,

fapientiam ab eo non pré?dicari tantum, fed etiam donari concludit . At

hcrc Divina: n:itura: proprietas optime illa quidem in veri

éeterni Filii no–

tionem includitur; nequaquam autem füniliteL· deducetur, :mt ex creaturé? pra:–

ftantiffim:r notione, aut ex conceptione, de Spiritu Sanél:o , Meffi:r munere ,

Refurreétione, Principatu a Pa.tre accepto.

Non minoris funt momenti, qua: ab eodem Presbytero 3ccepta, nat·rat Ire–

né?US

cap.

r. ,, Talia qué?dam, inquit, en:irrans de amiquis Presbyter reficie–

" bat: nos ,

diceb:it: De eifdem delilhs , de quibus ipfa: Scriptura: increpa–

,, b.ant Patriarchas,

Prophetas, nos non oportet exprobare eis , neque

fie~

,, ri

fimiles Cham • ,, Tum p:iucis interjeél:is venit ad Loth ejufque filias ,

quarum verba :

Pater nofter

enior efl

nemo e/I

uper terram

qui

intret

tios

allegorice interpretari ,

peccatum cum ¡).!tre admifsum excnfare co–

natur. ,, lllz quidem, inquit, filia: fecundum fünplicitatem

innocentiam pu-..

,, tantes univerfos homines periifse, quemadmodum Sodomitas,

in univer·

,, fam terram iracundiam Dei fupervenifse, dicebmt ha!c. Qt:ipropter

ipf~

,, excufabiles funt, arbilrantes

folas reliél:as cmn patre íuo ad

confervati~

,, nem generis humani,

propter hoc circumveniebant patrem. Per verba au–

" tem earum fignificabamr neminem efse alterum , qui poffit filiorum genera.

,, tionem majori

minori Synagogz pra:íl:are , quam Patrem nollrum.

~a,, ter autem generis humani Verbum Dei , quemadmodurn Moyfes ofiend1t

,, dicens :

Nonne

bic

ipfe Pater tuus poffedit

fecit te,

creavit te?

Quan–

'' do igitur hic vitale femen , id eft , Spiritum remiffionis peccatorum , per

,, quem vi vificamur , effodit in humanum genus

Nonne tune , _cum.

conv~'' fcebatur hominibus ,

bibebat vinum in terra?

Venit enim

mqmt '.

Ft-

Tbefaur. Tbeol.

Tom. IX.

D d d 4

liu&