330 / 840
316
C
O N T R O
V
E
n.
S I A .
II.
rífica de Maxentio exfcribo, ex lib.
I
3.
de lncarn. cap.
6,
n. 8.
F11{luntur afi!
tem
(
horum
unus tu quoque
es
)
qui
Maxmtium
iftum tamquam
Eutychiana infe–
élum httrefi
culpant
,
us -ejus elevent Fidem
•
Nam
ut
in eB
minime
laudandus
efl,
quod i1dverfus Romanum Pontificem contumacius fe 'gefserit : fic illius
lkerefis
in()idiá,
.s
qua
(
audin' )
longiffime abfuit
,
tninime onerandus efi
• Et
de
Petro
Diacono
fcl'ibit tomo
1.
lib.
io,
cap.
16.
num
J.
Perfpicuum efi illi J'criprori Augu/linia.
nam
placuifse doélrinam
•
Hos .
p~~clariffim_os.
Scriptores. non.
r_e~es
meos
pro–
duco , fed appello contra te JUútces ,
ut
lihs , quam
m:wd1V1fü ,
fententiam
pronuntiantibus , mutire , ac
n~
hifcere qnidem contra debeas • Priufquam
ad
acerbiffimam accufationem rranfeo , infignis error, quem admififii, mihi emen.
dandus venít • Nam putas ex fola refponfione Maxentii ad laudatam Epiflo–
lam Hormifd:? Norifium intellexifse Scythas veram
&
Catholicam Augufiinia.
no dogmati operám navaífe. Erras •
Illa
refponfio unius Maxentii opus eft,
bominis a Monáchis extranei, faltem uti Norifius arbitratur • Nihil cum il–
la Monachis
el.l •
Hi
collara opera librum
de
In~arnatione,
&
Gratia
accutatif–
ftme elucubratum , ad Epifcopos Africanos ia Sardinia exules tranfmiferunt •
In tribus ultimis -ejus Jibri capitibus a:conomiam divina: Gracire exponunt,
ac
Semipelagianorum prrecipue errores refellunt .,
&
in fine damnant
libros Faufl.i
_
Galliarum
·
Epi{copi, qui de Monafterio Lirinmfi proveflut efi.
Hujus rei narra–
tio a
Norifio prolixe defcribitur, ac lib.
1.
Hilt. Pelag. cap. 18. utramque
pa–
ginam implet ,
~t
non.
po.~m
non
mirar~
, te nihil horum vidifse eo
p~re
fertim loco , ub1 verfos, 1mmo fyllabas
m
examen feverus cenfor vocalh ,
ut ubique copioíior tuorum fcrupulorum feges exfurgerer • Hic efr ille Mona–
chorum Orientalium liber,
qu~m
tu
§.
3
•
p~g
.
.r
5.
pr?feffionen~
Fidei Scytha–
rum appellabas ,
&
a
tribu~
illorum Legat1s
~d ~fr1canos
Ep1fcopos mifsum
dicebas, quemve Afros. Ep1fcopos vocum
~m.b1gmtate
deceptos probafse au.
tumafii • Per
tu~m
te
F1
.d~m, obte~or;
le&1frme·
~une
'Mon.achorum? Si legifii,
cum ibidem umverfa
d~
v.ma:Gra~1a: doél:n~a
contra Pelagianos .eonimque re–
liquias, juxta S. Auguíhm fentent1am ,
.~xphcet~r,
qua
amfi~ent1a
objicis No–
rifio,
quod ex fola
ref~oníione Ma~e~tu
ad
Ep1fl~lam
Horm1fda: habeat , Mo–
nachos veram
&
Cathohcam Augufümano dogmat1 operam navaífe
?
Sin autem
Jibrum illum ne
quide~
feme) vidifii, cur audes aífeverare in eodem
fraudem
Eutycbianorum {uh
ambigui~
Vf!.Cibur
late~tem
?
~iden'_
qualis homo
lis
!
Judicas
de incognitis : quz .cetens
funt
cognita, nefcis. D1fce tandem , unde ea
ha~
buit
Nóriliµs
~.
A N O N Y M U
S~
·, Hºs homines Norifius Augufl:ini d.efenforibus annumtrat,
proque
Petti
::
t:,
fuccdlore hrerefis
Pelagian~
damnaro , gratiam fe debere ·profüetur :
,,·;ade-0 ut non poffint non effe Carholici .quicumque
.pro AuguilillO
·~
.etiam
·,,,contra Sedem Apofiolicam inforgunt. Pag.
18.
i9.
·
R E S
,p
O N
S
¡
O.
M
Emento.
faudat:r~
mihi
Augufiinfa.n~ ~ontra
Donatifl:as
fontentl~: Ntcca~f-·
fa caufsie, nec perfona
perfon~
prtt1ud1m
•
Ne , quzfo, Monachos, horum–
que cauífam cumLMaxentío fuam peffime cauífam defendente, confundas. No.·
riíius ínter S. Augufüni defenfores numerat eos
Monac~os,
·qui fummum er–
ga Sedem Apoílolicam obfequium palam contefiantes,
·bree
ad Africanos Epi-:
· fcopos .cap.
s.
meJiI1orati li:bri fcripfere:
His
adji~ientts Eut~cbem,
Dio/corum
eum
f
uciis
eorum
,
omn1f
que
3
quos
juft1
ac
1t~alariter
.Sedts:
.dpofiol~ca
coniemna'JJ_i&
~
Vi~