1000000212

190 / 840

* in Collclt.
Anafi. p, lf.
176 C O N T R O V E R S I A H.
eam .diéti fui rationem attulit; quod aDivinitatt natura na/ira t/I aJ]umpta, nótt
culpa: nimirum natul'a ejufmo~i, qualis a~te peccatum condita efi, non quee pofi tranf~
gr.effionem. depravata eft. Quomca Honorms duas v.oluntates haud abfolute ChriHo
denegavit: fed tantummodo contrarias .; cujufmodi in nobis ex corrupto na–
tura: fiatu reperiuntur. Etenim hunc de duabus voluntatibus fermonem ad Ser–
gii, cujus Epillol~ refpondebat, menrem accommodavit. At ifie non fimpli..
citer duas voluntates e!Te colligehat ex eo, quod Chriíl:o dua: tribtmntar ope–
rationes: fed duas contrarias. Ita enim Catholicorum fententiam invidiofe fo–
lebant exponere Monothdeta: : quaiG non alicer divina: voluntati Chrifü hu.
mana poffit adjungi, quam ut ha:c ipfa carnalis, peccatrixque Gt. ~emadmo­
dum (1) Macarius Antiochenus obfi:inatiffimus h;i:refts illius defenfor demon–
firat : qui humana caruifie volumate Chriíl:um hoc argumento probat , quia
carnalibus voluntatibus, & cogitationibus humanis caruit; ( peccaro fcilicet in..
feéhs, & ab reéta ratione diffidentibils •) Hoc modo Catholici compluresSan–
éti & eruditi viri, qui per illud tempus fioruerunt , Honorium excufant : ut
Maximus Martyr in Difputatione cum Pyrrho: & *Joannes V,l. qui paullo poft
mortem Honorii, Rornanam Sedern tenuit, in Epifiola, quam in ejus defen-.
fionem fcripfit ad Confiantinurn Imperator~m H:raclii filium, eodem ,quo Ht~
raclius mortuus efi anno .
XII. Hic vero Monotheletarum fraus efi animádvertenda, qui ambiguo fenfü
voluntates illas , quas <luas negabant in Chriilo foiífe , fumpferunt • Etenim
fuit ha:c ·illorum mens, ut in thriíl:o nonnifidivinarn ineífe; humanamdeeífe
volunta.tern docerent. Quod hac ratione funt probare conati; Si enim dua: vo–
luntates eífent, eas inter fe contrarias fore dicebant: idque hominurn.exernplo
rnon(trabant, in quibns innata en' & domeíl:ica pugna, quam agnofcit in fe,
deploratque Paulus Apoftolus ad Romanos fcribens, capite feptinw. Hanc an.
tem non alia de cauífa fieri in nobis aíferebant, nifi quod diver fa: futJt vohm~
tates, carnales.videlicet, a~ fpiritales : eo quod "' car~ concupi{cit adverfus fpiri~
tum, & fpiritus adverfus carnem. Quo ex fonte peccat1 labes, & corruptela na–
fcitur. Cum igftur confiare hoc ínter Chrifiianos intelligerent, ChriHum Do–
rninum non modo non peccaífe, fed ne peccare quidem poruiffe , ut peccati
aditus ornnes obfiruerent, tam operationum , quarn voluntatum diverlitatem
auferre fe dicebant, ne repugnantiam inducer~nt • Ita ( 2) Sergius in Epiftola
ad Honoriurn Papam argumentatur; ubi duas fe negare ait operationes, quod
ex iis confequens fit duas agno{cere voluntates ínter fe contrarias: tamquamJJeo Yerba
volente falutarem impleri pa[fionem: humana. vero, quie in ipfo 'inerat , natura illiu1
obfi/tente , ac repugnante voluntati: indidemque contraria volentes induci duos ; quod efi
impium • Non enim fieri pcteft in ~no ~ eodem fubjeólo duas fimul , & cir:a. ídem
voluntates [ubfi/tere. V~rum ha:rct1cus. 1fte ~ub~o~e controverlia: fi_aturn aho tran_.
ftulit , & voluntates illas <luas , quarum 111v1d1ofam repugnantiam ad dogma
fuurn probandum accommodavit , non ejufdem cum iis generis confümit ,
quas in fuo dogmate pra:ferebat. Q1ippe dure v.oluntates illz, quas dettahere
Chriíl:o volebat, humana · funt & divina; ex qu1bus hanc folam relinquebat ;
quas
(1) Macar. Al1:. 8. fedyn. p. 105. JiµEi~ dv.9prd7r1vo• .9{Niµa E7Tl ,.~Xe;.t;~ t$ AE-'
¡;óµ:v, .SEior ói v«l. ótXa ycipcrapx.mwv .9E'Anµa'1T1J11 , aj l-r;y1crµrZ11 áv.9p6Jwi11"'', &c.
(2) erg. in Syn. Aét.12. p. 200. A'AM. ycip aj É1maBcu .'TalÍT11 '1r1 Ka1' ÓliO '11'pEcr–
(3óG~ 8í/..11µaTct Erctll"TJ(I)~ 1rp0) aAAMACl f)(ona. ~ .,.; µe'11 ee; 'Aóy~ TO cr6Jnie
6i'Aon~ É1t7TÑ!p .t 7Ta9o) , -rñ~ óe' >tair' al.i1'v civ9P<d7rOTnTO) ámm7TTJcrn)
aLiTJ 8e!.11µa71, i vavrn~¡dvn) , 'I )v9ev óú 7~) 'Tdvav7Ía 811-ona) yecr9«l,
O'TTEP oucrcreí3i ). C{Tov ycip évJ, 'Trj Ú'!To'il.~µ.ú~ ÓÚ? éiµa, Kal Taún1
Ú~E)ctPeu 8e)J1µa-ra • ,