1000000212

O P U S C U L U M

f¡

169

fllivendi

ge~ere

in/iituiffe

•.

Ea Dionyfü vox perperam ab imperitis,

contentio~

fts

homm1bus excepta in eorum perniciem, ac firmamentum ceffit nefandiffi–

mi erroris

ltaque deinceps nemo ex illo grege, ratio11em reddidit fidei

!i.lce,

quin

'9EavÓpJ1u1'11

1llam

be'p}'Hav

o~cineret,

ac tdlem citaret,

auttorem Dio-

nyfium • lta Macarius Antiochenus , ha:reticus '/( in Aétione fecunda Synodi ,..

PJg

fextz: Ita* Cyrus t.lexandr. eodem infeétus errore, in Anathematifino fopti·

""Ibid:Aá

1J"

mo.

Ita Pyrrhus in Dili)ntatione cum Maximo: ac ceteri omnes eadem infania

p.l'

•

perciti :

'<JUÍ

.SeavopJ

Kn11 Úepyt-1a1

illam fic a Dionylio nominatam interpretati

funt, quod .ib

foil

Divinitd.te,

una

Ílmplex aa:io produéla , per humanam

naturam , quaG per initrumentum , ac vehiculum , foras erumperet • De quo

Dionyfü loco polbnodum ubcrior a nobis initituetür oratio , cmn de Chriíli

operatione difputabitur, ubi

de aliis an3:orum , atque orthodoxorum

Pa.

trum locis agemus, qui bus abuíi illi íimt ad ha:reíim

fuam

adfl:ruendam .•

Pra:ter ha;c,vero et1am alia teflimoniacorraferunt ex foppoÍltitiislibris: ve–

lut ex eo, quem Mennas Con.tanti nopolitanus ad Vigil ·um fcrip fiHe ferebatur:

quem pro confiél:o

píeudopigrapho

Synodus fexta dJmnavit,

& profcri

pfit: :

Att.14.•

p.2;i.

cum quidcm multum

illo

ufl

l111t

* hér

rt-tici iíli . Tum ex germanis alioq.ui San-

al~ff;.

~;~·2.

étorum Patrum monime11tis fent ·nti.is aliquot excerpferunt:: fed nec

nte

gras;

•

P·

9»

nec ex fide , .aut ad auél:orum fenfom explicatas ;

tJt

in fexta Synodo palam

:J¡(¡,,

,~~rv;;x.

oftenfom

e~:

.quod quidem fuo loco declarabitur •

C A P U T

X XI,

R,uodnam Monotheletarum dogma fuerit

•

'Vnam in Cbri/lo VJiuntatem conflituentes

variis modis interpretati funt.

Ah quib11s hieretim propagati funt

•

lnter alios a

Ne/lorio ortum accep1/fe dicuntur

quod v.ilde mirum

fit.

Pr~cipue

auter,, ab .dpol–

linart/lis,

Monophy/1tis.

De Eéihe{¡ Heraclii,

T'ypo Cvn/iantis; in quibus

veteres conffitutum- ajunt

tmam vuluntatem

unam aEtionem inelfe Chrifio.

S:d al1ter h.ibere videntur. Nam Eélh((IJ nec unam, nec duas operationer dici patitur:

voluntatem t.nnen unam ca!lide pro.fitetur Typul neque operationes

neque voluntates

duas, unmnve . 6. Excut1untur arcana·illzus hiere{ts: ex qui bus colligitur, unam ope–

rationertJ minus audaéier, quam voluntatem unain ab 1{.is

pr~dicatam

fui/fe, cujus

r.z–

tio deinceps exponitur, ex

ú:py8a~

proprietate, 9.

volunt11tis

•

II.

De Honorio

Romano·Pontífice; qui ab h.mfis 1Jlius fufpicione purgatur.

QUi adverfos Monotheletarum h;rreGm ab antiquis edita Patribus

mo–

, nimentl legerit , multiplicem

ab(onam fabulx ejufdem ab illis ex·

plicand

a: rationem f

uiífe comptriet, quam bic paucis '· quoniam ita

ne-

telfe videtur,

exponendá.rn

cenfui .

In primis illa, quam foper orí capite tradidi, communis ,

ufitata

maxi–

me ponencia efl: ;

qua:

unam •

fimplicem in Chrifio voluntatem ,

aaio–

·nem coulliwit.

Hanc

Macharius Antioch,m1s in fexta Synodo pro6tetur;

(r)

· dum

ne~at

fe duas .voluntates, aut aflwnes duas arTmre in f ncarnatiorte Chrifii .Do-

mini :

fed

u11~m

v1Jluntatem" '!3' theandricam amonem

•

Quam etiam di vinam eííe

.du1.ma~

ar? 1~em p~fiea

conñm:i_at ·

ita

ut humana nulla voluntas , neque

op~

c~p.

ar.rer.

ratio·

fuent m Chnfio. Macam verba* paullo ante deícripftmus.

cí.

'Pofrea