181 / 840
O P U
S
C U L U M I.
167
pr~ipae
dup!ici. Primum
ita
difputabant:
Aétiones,
necnoti voluntates,
hy- .
pollafim
fequi , non naturam: hoc eíl:
Ú07roS"a?'mct
eífe
.S.M,,.am, non
tfJ0"11td:
adeoqac tnulciplicari pro numero hypoftateon , non autem mJturarum • Cum
igitur in (.hritto , immo Chrifius ipfe , fit nnus vole11s ; neceífario putabant
fequi, unam ipfius effe voluncacem , five
volirionem
. Utrum vero de a8:i.one
ipfa volendi potius, quam de narurali ejus principio,
&
facultate, in illa con–
troverfia fermo fuerit utrinque contendentibus : quemadmodum
&
univerfe de
i•eoye-(cu~
magis, quam de
evepy11Tnttti~ ów.laµ.~<J'J:
de ·hoc ·poftea erit
accura~ius
differendum. Hac argumentatione
(1 )
Pyrrhus in primis Maximum aggred1tur
in
A
frica Collatione: hac reliqui omnes caulfam fuam fulcire
cona.tifunt;
(2)
fieri ·poffe negantes, ut rtmltiplicatis voluntatibus, non mnlriplicarenrnr etiam
volentes. Quod refellit Maximus non ' illic folmn , fed etiam in aliis Opufcu-
lis, ut
fuo
Joco dicetur: nec non
*
Joannes Damafcenus,
&
plerique alii
~·
,,.
Lib.J.
~·'!~
VI.
Alterum argumentum ·illorum ejufmodi fuit:
ncm
poífe volunrates duas
pag,
i
31
'
in una
&
eadem ineffe perfona, nifi éOntrarias. Ira Pyrrhus in cadem Colla-
tione,
(3)
impo/fibile efi,
inquit,
in una perfona duas ineffe voluntates ab{q11e
oon–
trarietatt
•
Arque h:rc frequenriffime ab h:rreticis illis ufurpata ratio eíl: ; qua
&
mintme male cogirantibus interdutn Carholicis illufenrnt ; .tamri ·am afü<>-
nes ac vohmrares -duas
non
apfolute negarent iA Chriíl:o;
a
quo tum commu-.
nem illorum fenfuñ1, tum Scrípturam,
&
orthodox;i, Fidei regulam abhorrere -
noverant:
fed
eatenus folum,
ut
contrarias,
&
conAigentes invicem dt:trahe.
rent •
In
quo ídem illorum fucus
&
malitia-foit
~
arque
*
olim fuerat AriJno-
*
vi~e
Ji!i.4.
ram: qui cum Filium
6µ.01$<r10,,
id eíl:
confub/tantialem,
pr~icari
ab Catholicis
de Tnn.q.~-
7
:tgre ferrent,
faifa
illius interpreratione vocis, invidi:im ei facere conaban'tnr, ·
~íferentes
divifibilem , ac mutabilem fequi ind.e. Patris dfe namram: eo· quoq
defeél:io quxdam fubftantia:, ac profluvium voce iíl:a Ílgnificetur. Quod ut ne-
ceffe non erat;
&
mentiebatur qui
fic
~ Óµ.o~cnov
explicabat Arius: .ftc Mono-
thelet:r íl:renuo nugari funt, dtim voluntatibus,
&
aétionibus duabus, quas Ca
tholici in Chriíl:o íl:aruebant , adjunxere, quam iidem i!ti dctdtabantur ,
pu
gnam illarum ,
&
difcordiam : quafi
IJPº
poílent
daa? in
una perfona volun-
tates rotidem eífe narurarum, nifi eífent invicem conrrari:r. Cujus rei argu-
mentum maxime de Chrifio capere folebant; in quo
fi
dY~
volunrates fo ernnr,
ea:dem pugnaíle invicem inrelliguntur, quando imminentem necem, ac fuppli-
cium perpeti uí1a recufabat, quod elfe tolerandttm alrera decreverat . Ita Ser-
gius in epiíloh ad Honorium;
&
alii , uti di
xi ,
corypb~i
·hrereGs iíl:ius : (
4 )
nec non. M:icarit1s Antiochenus,
&
Stephanus cjt1s difcipu lus· in fexta Synodo
caulfati funt, fe iccirco volumates. duas in Chriíl:o profiteri non
poíl~,
quod
nulla
fuerit
in
illo diffenÍto :
neque
cm·nalis
v oluntas
,
nec humana aliqua cogitatio.
Vide
&
Pauli Conltantinopolitani EpiCcopi Jocum, exejus ad Theodorum Papam
cpiftola , in "" Aél:ione 13. Synodi ejuCdem . Prorfos impuri iíl:i, íimiliter nt ,,.
P ,
Ariani, ab mort.ilis face corruptell: vinJicari poíse vocJbula ifbi non puta-
ª
6
ri .
bant, quibus Catholici dogmatis profi ffio contin ebatur .
VII.
Jam quod auétoribus fe :rntiquis Patribus ita
[e¡)~ire
diccbmt ; quod
L
4
·
alte·
( 1) Pyr.
Ej
J11
e-i ..
~ Xvs-o~ , ~ ~~ 7Tdmt>~
iuzi
,;·9EAE11
•
e-i
U
W;
ií!Ji).ei,
1'11
7TCÍ~
au,,;'
K.Cll'
to
f7E A1tµ.a,
X.cu'tS
OU::J
•
(z)
Ibid.
A8t.Warn11 ,
'Ir;¡~ .9E'AI͵~cr1
µ11
crWJ~ct}'Ec&ru -nl~ .9E'.Aovm~.
(3)
Pyr. ibid.
AóuiJcrrdv
éc;1P
EV
e'7r1'
7TpoCTW7f(l)
Súo
d'A"AnA'JJ~
O:CWIJ7TapEeu
$ 1-1
'AJ!
µam: &116li
É
vamwcrEr»~
•
·
(4)
In
6.
Sy1i.
Ad. E. pag.
105.
Hft~~
d11SpcMf"1vOP ::Ji 'Awµa
E·,.,r1
'Ti
Xe;c;:
,
.$
~s"yoµEv , .9~011
ÓÉP:u
.
8tx_a. ydp
cretpx.1XCÜ11 S E'Ji.nµ.cnM1,
JI)
°)...')y1crµ6jv
dv.Spw
1
'7THWY,
&e,