1000000211

902 / 992

S88 e o N T R o V J! R s 1 A 11 r.
rent, quo? ~erbis v~luti tefia~enta~iis eis ~gn~~cavit, in nullo ramen eornm
la'dens arb1mum, qu1bus, velut1 fide1 Comm1ílarns, totam difpenfationem con.
cr~didit. Non_ igi_tur al_ius in eo, qua_m in Satyro, fuit fpiritus. Eumdernque
ammurn habmt Gregonus frater. Qm patrem, feneétu"te & morbo gravatum
a judi_ciorum mrbis n~ol~íl:iifque levavit, cum ille fecundum leges hercs etfer:
~ aéhones eorum qui lites defon~o rnovebant, ~xcipere cogeretur, permultis
mílaL· canum ad_ p_rcrd2~ accurent1bus, ac m ~acuita.res, nullo obfiílenre,
npm. 18 . vcl fe accepruros ~x1fürnanttbus. Contra quos e~ CJUS Ep1fiola: ad Sophronium
sa.ticf~quóccs. quib~s rogar. lit fincerurn fe amtcum mortuo pr~beat, non quod
nomine anxrns eífet , fed quod ex hoftium manibus eripicndum
Chrifü pauperibus defünatum erat.
C t.. P U T X XII.
Q_uid tefi¡¡tor cognatis debeat fi defint liberi, parentes, & fratres.
POíl: liberos autem, parentes, & fratres, fi hi ddint, ab intclhco ad here~
ditatem vocantur pro:<imiores cognati . Quos tamen jura permit~mc ab
hereditate fecludi. UndeaNavarro Jurifconfolto fcdptum elL Quod aliquidi–
cunt, tdlatorem, qui nec parentes, nec !iberos, (qui funt neceffarii heredes)
babee , teneri ad relinquenda bona cognatis pauperibus , nifi 1mli & indigni
fint, limitandum efl , ut intelligamr de cognaris extreme egentibus , quibus
nnllus alius proximior cognatus e(t , qui eos alere poffic, & velit: qui:i nulla.
lex natural is 2 djvina vel humana, ad plus de pr~cepto obligat • Hcrc ille fe–
cundum jura . Meminiíle igitur convenic pium tefiatorem quod in Doéhin re
Aug.1. 1.e, 28, ChriLliana: primo libro monee Auguíl:inus, omnibus cum prodeffe non poífts ,
his potiffimum confulendum effe, qui pro locorum, & remporum, & quarnm–
libet rerum, oportunitatib lius tibi , quafi quadam forre , junguntur:
cumque ornnibus confulere neque.as, pro forre habendum effe , prout quifque
roffid'uiu, 24 tibi colligatius temporaliter adhl!rere potuerit. Ideoque ipfe non modo liberis
1
' • & parentibus, fed etiam affinibus reddid ir hereditares, fo:? EccleG~ donatas ,
non quia pauperibus inutiles effe potfenc, fed _quoniam jt1U:um & zgm1m effe
videbat, ut ab illis magis poffider~~1rur. Idern quoque Doél:or, cum omnibus
prodeife volens, mulea volentibus, lé<l non valentibus, legere, ex: utroque di~
1>. ffidius c.18. vino teíl:amento veteri & novo , pr~cepra , ut loquitur Poffidius, divina, feu
vetita, ad vita! regularn perri:11entia excerperer , atque ex his unum Codicem
facera, quem voluit Speculum appellare, ex libro Numerornrn vix aliquid no–
tandum putavit, nift ~uod de hereditaria fucccffio eo legirur , hunc in
• • ai. l 7 , modmn : Horno cum mortuus fiterit abfque filio , ad ! ejus tran{¡bit bereditas •
Si filiam non habuerit , dabit berediratem fr.itribur patris ejus • Sin autem nec pa.
truos habuerit , dabitur here.ditas iis , qui ei proximi funt • Entque boc filiis lfraet
fanélum lege perpetu.i , f1cm preecepit inus Moy[l.
!!I~. t()Qt. 3. Hz.e Augufünus in Speculo, in ea, lit pra:fatur, e facris Iitteris con~
-geffit , qua: etiam nun mpere Novi teframenti, ad vitam piam e–
:xercendam, mor.efque, ertinea.nt. Nam timetíi in hoc rempore grari~, quod
.Htbr. ,. & rempus correétioni~ Apo~olus ocat, qu~da~ corr~da fint quo ad heredi.
rariam ftKceffionem, 1llud 1pfom tamen 4d v1tam p1am exerce.ndam , & ad
mores ?Crtinere, non dubium eíl:, quod jam olim Deus !labilive..
rit., pr.oximos videlicet in hereditate relll)qµen da i:ffe
CA·