O P U S C U
t
tJ
M
l I I.
839
re
dominium
retineret,
&
qua!i teneretur
muJt40
accipiens
ad
rem
ipfam
fingu–
larem reddendam • 5. quia non
fi
t in bonum
muuw
recípientifi,
fed
in utihta–
tem
.mutuo
.dantis ; multo, minus
in
bonum
pauperum.
Immo
non
datur
mutuo
pecunia ( ·communiter 1oquendo)
niíi
divitibus, pauperes autem
hac
ratiQOe
~el
,carent quibus ipdigent, vel
mutuo
acdpiunt cum tanto gravamine
ut op–
primanrnr .. Deniqne non
lit
in bonum reipublic:? ut habens fcilicet przftet
non
habem1. Unde
c.o,guntur uc plurimum
mutuo
accip1entes, vendere, aliena–
·r.e,
&
a.gere res foas .eo
modo&
pretío
ut
exinde poffint
&
debitum
princi–
pale
'&
truéi:un~
( ideíl: ,
u
[ur.am) mutuo
dantibus
(id
efr, freneratoribus) redde–
re
ac fo1vere .. Quo omni
a fiunt cariora,
&
pecuniarum domini
exfamotisquz..
fi
u Nitam. ,degunt otiofam., dum in bonum reipublicre
vi~um
qmDrere deberent.
Ha.ne·ipfam ·veritatem .docuere philofophi orones etiam ethnici, quorum pri–
rn
i & faci1e prinpipis { ceteris orniffis) AriHotelis verba
1.
Polir. invenies
~
{),primo jure laborat odio negctiatio fameratorum, quia alt
ipfo
nu~mo
qutt/lum
petil,
.non. ·id propter quod inventus, .quippe qui gratia mutuandi f1mat lnduffus. Etenim fe–
t1us auget nummum, unde ca-pit hoc nomen: {wnilia porro f
unt
qu~
pariuntur gignen-
1ibus.
In
famore riummus paritur
a
nummo
•
Q_uamobrem vel maxime contri! naturam
.efl
illa
quiR[ius faciendi ratio.
Onde Plamus.
Si mutuo non potero, certum eft
fu·
mam {amor.i
•
-
Qt:l.a ·vero neceffitate, quibufve drcumlbntiis,
·&
quo fibi incommodo tene–
tur ·Cajus fodi.genti Titio
mutuo
donare, prudentis ell judicare.
Unum adhuc refiat differendum,
&
quidem mea frntentia graviffimum.
An_
·nirnirum jam licitt1m faétum
fü,
vel .fieri poffic , five poíitivis
&
defignatis
reipubiicre frgibus, ·five commuru, connivente republica, confucrudine
&
pra–
xi , ,ob .pecuniam
mutuo
<latam, fruétum
&
Iucrum capere?
De :ho.c memini me legiífe przclaram Iegis Imperatoria!
fententi.im( quod
-Obiter .diélum
fü,
nolo .eni1n .mittere falcem 1n meífem aLi
enam) infiit.de ufu–
fruét.
§.
confür.
Oon/füuirur ,ufu fruélus
in
fundo,
&
&dibus,
&
ceteris rebus
~
exceptis bis qu& ipfo
:Uf
u
confum;,mtur. Nam
hi:e
res net¡ue .naturali ratione, neque civili recipiunt
uf
ufru–
.llum,
quo in numero funt -vinum
,
oleum, frumentum, vefiimenta, quibus proxima eft
pee.unitl: .nam ipfo uf
u
.affidua permutati.one quodammodo exlinguitur
•
.Ergo Senatus
·non fecit .earum rerum
uf~fruélum
{
nec
.enim pomat
)J
/ed per
cautionem quafi
ufu-
[i-uffum conflituit..
-
Ulcerius .autem Cajus .affirmat,
in
Pauteét. de ufo fruét. Earum rerurn qua:
u[u confumuntur
l.
2.
Senatus confulto non
id
e/feffum
efi
(
Viz. ut non habeus
domínium in rem qua: ufu pejor Jierer, poffet illius ufufruéi:urn percipere)
ut
pecunilf ufufruélus proprius .efset, nec enim nattmzlis ratio auéloritate commutari po–
tuit, fed remedio induffo
ce~it
qua(z ufufruflum
.h~heri.
.
.
His autem non obíl:ant1bus v1demus quot1d1e Prmc1pes ,
&
refp.
tollerare
percipientts pecunfarum .ufufruéi:um , hoc efr, lucrum feu qua:fium propter pe–
cuniarn mutuo datam •
Immo vero in bonum publicum, diílinéi:um
&
determinaturn pretium in pe–
cuniarum
ufüfmél:u
coníl:imere
&
ordinare. Certiffigrnm autem mibi videtur,
·quod ejufdem fit .autioritatis ac poteHatis
re~un:
naturas permutare
&
penitus
deHruere, cujus
fit
eas condere,
&
creare. S1qmdem vero refp. eJm quam ha–
bet pecuniai natur:im, ipfi
pecuni~
primo tribuerit , ac dederit ( quernadmo–
dum fupra explicuimus) ejufdem erit illam vel penitus abolere, vel omnino
diverfarn reddere. Quod niíi rerurn agendaru:i1 periti, ac pecuniarii commer–
cii Mercatoriique negotíi experci , jam
pr~fütum
eífe invenerint , nimirum
pec~niam
ex negotiatione pecuniaria non amplios habere naturam rerum pri–
mo ufu confumptibilium ; fed in earmn rerum fru bonorum namram , quz
con-