rS¡z,
C O
-N T R
O
\r
E R S
l A
I I I.
§.
vnr.
n;:i:~~ªj~:is~t a~ JE~ u~.
Omnes
qudfc~mgue
dixi, cenfenr hum.tnís tantum Concilí orimi
. vini
dl:.
mfhtut1s,
&
favore Prrnc1p1:1in, Romanis Pontificibus fupremam Eccle-
fiarum curam
de~~ndatam
eífe . Cur id vero Concilia ,
&
Principes ita ege-·
rint, . non una omnmm,
&
concors efl: fententia ;. Er
enim Doxapatrius,. Bal–
fam?n '·
&
Ma~r~us Arl~yranus
ex canone XXVIII• . Chalcedonen.fi arguunt ,
Ro~ams
Pont1fic1bus
I_>nmatu~
per Patres con_ceífum , quod
Roma Regina ef–
fet,
quod
re~um
urbs illa potlrefnr1; itaque per hos , non ob venerationem·
Petri, 'Romano ea foprema potefias a Patribus, ac Augníl:is delata
ef\:
=
quare
ut Doxapatrius intulit,
Cum Roma Regina ef!e defiit, cej]itque in prtedam gentium Go–
ihicarum,
(
Francos intelligit )
·nemoque
a
Con/lantinopolitanit . Imperatpribu1
ad tam
gube'rnandam de/linabatur, ficut imperio, ita quoque Primatu excidit; primique throni
/Jo.-
·
nor Confiantinopoli" urbi nempe imperanti obvenit.
Hzc iíl:e. Paullo mirius aiii · ol>
venerationem Petri, qui in
ea
urbe
fedit , ·ae
martyrio gloriofo vitam
fi~iit
'
id (uprem:E auttoritatis datum Romana: Sedi volunt a Patribus, ac ImperatC:
ribus. Denique Nilus Theffalonicenfis fic ea de re fententiam fuam explicat :–
Cum
duo circa Papam confideranda {tnt, quod
&
Romce Epifcopus /it,
ut
&
synodi
te–
fiantm·,
&
prteterea quod fit primtu alíorum Epifcoporum·; prius illud
a
Petro accepit,
quod fcilicet fit
Rom~
Epifcopus, alterum vero a
SS.
PP.
&
piis Imperatoribus multo
po/l tempore;
&
ratiotlem non quam
~lii,
fed hanc reddit
=
quod tfquum effet in
Ecclef1afliciI quoque rebus,
rb
multo
quidem
magi1, quam politicis
,
ordinem /latuj.
L'A
T
r
N
u
s. Miferatione, non ira
di~ni
mihi
vifi
funt, qui
in
dogmltc adeo
aperto, ade_o obvio adh;rferint; accep1ífe
a
Petro concedit Nilus, quod
fit
Ro–
ma: Er>ifcopus, cur ita? fi qua::ram, refpondere debet, quia&Petrus talis erar,
& '
fuiífe talero diferte tefiantur Patres ore uno ,
&
Romanum
in
Epifcopatu
fucceffiffe Perro, coníl:ans eíl: traditio: haB:enus reB:e;
jam vero
qua!ro, ql1id
Romano Pontifici defit horum, ne etiam fucceffiífe in Primatu dicatur? Petrus ,
Prirnatmn.
a:
Chriíl:o habuit, Petrus hunc, ut minirrtum · vol untate fua cum par–
ticulari Epifcopatu Romano in füo individuo conjunxit; neque fcitur umquam
deínceps disjunxiffe, aut voluiífe disjunétum in Succeíforibus,
&
traditio Parrum
confl:ans, cui Epifcopatum Romanum, eidetn
&
Primatmn vindicar; cur ergo,
qui ex voluntate Petri,
&
a Petro accepit, ut
fü
Roma: Epi feopus , ..r1on eriam
acceperit, ut fit Ecclefire capur? ha::c duo pofrquam voluntate Petri in Petro
con)unéta funt, neque umquam disjunéta,
fic
co.hrerent, ut 9ui
uni ,
&
alteri ·
idem
di·gnita~i
fuccedat.?
~
v-oluntate eadem
~111,
qua a!ten . .
. .
.
GR
.JE e u
s.
Negafne 1g1tur a R<?mano Pont1fice , qm hodi1.e eR , d1sJu_ng1
po!fe.
Epifcopatmn Romanum a Prm:iatu
~ ~ane ~etrus
P?terat, poíl:quam
.etiat~ ;
in ea Cathedra fedit, quamquam ettam
ib1
fintret, Pnmatum aut alten Sed1
affigere, aut nu
Ui, fedquemadr:nod~m
ipfe primims eum
geffit,.
nulli Eccle- ·.
fi~
fpeciatim a<
ldiét.us,fic alten relmquere .
·
-
LA
T 1 N
u s. In eam litem fupervacanearn non defcendam; id certum
=
quam–
quam
fi~
Pontifex,
qui eadem penitus
CUf!l
Perro
dignitat~· ,
ac
pote~~te e~ :
pr~ditus
· facere poffet non tamen poíie
1cJ.
quemquam ahum ; hoc t1b1 fat;1s
fit.
An
~ero
etiam
Pe~rus·,
·arque
hu
jus deinceps
uceeffore~?
deleél::a [emel
Ró-~
mana Sede· potuerint id di:vortium facere, qucrfü?
n~c
ut1hs,
&
fatis
con~ro- ·
verfa efi, qu'ando non parva;
Doél::oru~
pars
e~
mchnat, ur credant ex im-
perio
Chrifti Petrum Roma:
Sedero
Pnmatus
f
m collocaífe.
.
. G
l\
JE
e u s. Qpi fic loquuntur., facile
procu~
dub.iofufijn~nr
'·
Primat~m
m
E~defia
Romana divini juris eífe,
R:oman~m
Ef?
IÍCopum d1v_1110
J~re obt~nere
Pn-.
rnatum;
at
obfcuris nituntur,
&
mcertts Scriptorum
tefhmonus
=
q1;11s pr<;>bus
·
id
fcn-