1000000209

732 / 1020

~4 C O N T R O V ~ R S I A I Ir.
LA T 1 N u s. A morte fola Petri Roma: obita, nemo tmus eíl: nofrrum .. ui
argumentum ducat . At f!- ha:.c etiam ~d c~tera accefferit, tum demum Roma.–
nos Pontifices v eros Petn Succefsores m ipfo adeo Primatu efficiet • Vitam
quidem c~i.ftus ?1ortal~m pof~it Je!ofolymorum in confpeéh1 ; at nequ ipfc
ulla pecul1an ranone eJUS urb1s Ep1fcopatum geffit , neque in potefiate fua
principalis Capitis Succefsorem quemquam óaudfci potuit; Vicarium verovi–
vens adhuc Petrum delignavit ; _quare . quemadr.nodum Jacobus J erofolymarum
Epifcopus fub ~etro ílet1t, fic eJUS dernceps Succefsor s fu b Rom:mis fiet rnnt.
Poftquam enim ex divina Chrifii in fiitutione , Petrus , atque CJUS Succeú 0 1·
fuprem~ Vicari~ru efta~e donati funt, ~Pet_rus? . quo~ ~nu~"l ipfius arbi–
trio rellét:um fu1t., Ep1fcopatn fingulan V1car11 Chníh dtgnitatem vo–
luntate conjunxit ~ deinceps duo h~cdisj~nxit ~mquan:i, immoveromorte
ipfa veluti teílament_o qu?dam roborav1t, fien neqmbat ahte_r, quam ut id m .
qui. in Epifcopatu .'· m P~1ma~~ quoque Succefsor efset • Id mfi Ita plane fit
Succefsorem in Pr1matu mterufse , necefse efi ..
GR 1E e u s. At falva , at9ue i~tegra manente. Chriíli infütutione , p trus
quamquam voluntate fua Pru~atm Romanum. Ep1fcopatu~ in perfona prop ¡.,.
conjunxerit, & utrurnque obtmens, Roma: v1ta i:i . po(uept, poterat volnntate
ultima ea. duo disjunx1fse; unde t u vero non d1s x:1fse oíl:endes ; mihi qni- ·
dem etiam disjun~a _fuifse ? vel illud argumento . , quod ~omani .deinceps
F.pifcópi, non ab umverfah Ecclefia, ut fane dec! fset, fi Pnmatum morones
obtinerent, fed a Romano du~axat Clero. deleéh funt.
LA T rN u s. A~ Pct~us ab Ep1fcopatu Pnmatum voluntate fua di_firahere p~
tuerit , nunc qmd€m m coi:itroverfi~m. non vocabo ; demus potmfse ; at ita
etiam diíl:raxifse, fucceffio111s , eleéhomfque modus no.n probar, quando hunc;
determinare non ~d ipfum corpu~ Eccleíi~ , fed l?etrum dumtaxat pertinuit •
i'Qterat. is aut Romano Clero, aut Eccleliz univerf~ eleél:ionis liberta.tem fa–
cere . ~ poterat etiam per f~ Succefsorem deíignare :. utcumque yero id fieret
idem' Romanus femper Epifcopus, & Chrifü Vicarius futnrus erat. >
GRJEcus. Fatebor co argumento, aut ver.ius indicio, probatum non efse
a Petto ultima voluntate ea du~ muni~ disjunét:a efse; at nifi tu ctiamdisjun:
~a non efse probes, ~quum opmor e~1t, ut neque ego ne!iai:_e deinceps, ne–
que tu fratuerc pro certo deb~as , EI?tfcop<?s Romanos P~tn m Primatu Sl!c–
ceISores efse .. Ita hoc caput m medio relinquendum ent • dum lux ubenor
· affulgeat ~ . . .
LA T 1 N u s-. Mihi quidem, qui Pattum tradmonem íequor, nt id pro certo
:fiatuere audeam, uberiori luce non opus eíl:. Habeo nempe ex ea, unam tan- ·
tum fem¡:>er perfonam Petro fncceffifse, ex qu~ fic adverfum te infero; igitur
vd eadem in Epifcopatu fimul Roma~o, & Pn~atu fücceffit,& hoceft,quod
:ft:atuo; veI Primatus ,. ~ont!<1 ac ~hriíl:us prom1ferat ,. per- feriem p~·opagatus
GOll. eft ,~ fi caves. hoc ~~p1um d1cere , _amplecrere alterum, & demque con–
:fenti ,, eumdemque l'etn m Romano Ep1fcopatu fimul ,. ac Pr.imatu Succefso-.
rcm adora •
. GR JEcus . Non fum is, qui traditioni nil deferam; {i Patrmn coníenfio li
Conciliorum monumenta in idem ducant: , non invitus. fequar : profer igi~r
teftes .
T 1 u s . Coronatum teftem primum tibi {fatuo Valentinia.-
num; R:ribit is. ad Theodo ellt _in hunc modu~: Debemu, • • digni–
tatem proprite venerationis- B. Apofiolo P~t~o i~teme~atam· & in no/lrfr temporibus con–
fervilre : quatenur- Beatiffimu' Roman..e CivitatJ$ Epifcopus,. cui Princ1patum S'acerdotii
f nes anti.quitas contulit, locum babeat,. ~ facultatem de Fiáe & Saceráotihu~
j . Huic: traditiani in~xus. & Leo ~ <;UJUS. gratiaValentinia.nus easlitt~&
&e-