183 / 1020
O P U ' S C U L U M
lOf
~"
Ref¡jondetur,
Hunc
I:.ibrtnn
vocar1
Sapientiam Salomonis
.propter. eloquii
&
ar~
gumenti ftmílitudinem,
~
quod multas .
Salo~o~i~
fentent1as
contme~t
•.Her<; S.
Auguflini
Refponfio
dt .
Lib.~·
1?'
Doélr!na Ckrifiiana
,
~ap
•.
8. _
,,._
~lh
(
mqu1t. )
duo Libri , unus, qm Sap1ent1a,
&
alms qu1 Ecclefiafücus rnfcnb1tut.", de qua–
,, dam fimilitudine Salomonis
effe
dicuntur.,, Et
in
speculo,
co1leétis ex Libris
Prophetarum
fenten~iis,
!'bbdit : ;,
I~a
de.
Libris .Pofuirnus,
q~os
&
J!ld~i
Ca-
nonicos habent,
111
qmbus eorum mvenunus ahqua, qure hmc open conve–
,, nirent. Sed non funt omittendi
&
hi,
quos quidem ante Salvatoris advem–
::
rum
confrat eíle. conícriptos,
fe~
eos non
rec~ptos
a Ju_dreis, recipit tamen
,,
ejufdem Salvatoris
EccleG~.
_
ln
h1s
fun~.
duo.
qui
~alomonis
appellantur, pro:..
, pter quamdam,
ficut
ex1íhmo, eloqu11 fim1hmd111em . Nam Salomonis non
.,: elfo,
nihil dubitant quique doétio_res. Nec tamen ejus qui Sapientia; dicitur>·
.,, quifnam
íit
Auétor apparet.,, Et
lib. 17.
De CiSCJitate Dei
,
cap.20. de Salomo-
-ne
fic
loquitnr: ,, prophetaífe etiam ipfe rcperitur in
fuis
libris, qui tres rece–
,, pti funt in Auétoritatem canonicam, Proverbia , Ecclefiaíl:es ,
&
Canticun:i
,, Canticorum.
Alii
vero duo ·, quorum unus Sapientia, alter Ecclefiafiicus
di–
" .citnr,
propter eloquii nonnullam fimilitudinem, ut Salomonis dicantur,
ob–
.,, tinuit confuetudo: Non .autem
effe
ipfws, non dubitant doétiores.
O
P.
:u
S C · U
·
L ·
U M
I
X.
N A T
A
L l
s·
A
L
E X A N D R I
DISSERTATIO
D
E
L _-
1
~
R.
·o
:E
e e
I.
E
s
1 A
s
T 1
e
l •
De· Audoritate
Libri
Ecclejiajlici
~
tum <le
illius
Audore breviter
4gendum eff:,
&
duplex Quxfüo totidem Propofüionibus
fqlvenda. ·
P R O
P
O
S
I
T
I
O
I.
Divina efi Libri Ecclefiaflici /!uélor'itas,
quem olim pars Ecclefiarum ' maxima ih
Canonem retu/i.t
,
ac tandem Ec:cle/ia univerfa 'ut Canonicum
f
ufcepit •
•
Ropofitionis· ifrius veritas probatur primo ex Novi Teíl:amenti Scri- ·
· ptoribus,
qui
n?.D!1ullas
_e~
Libro Ecclefiaíl:ici fententiasdeprornpfe–
runt. lllud Chnfü oraculum loan.14.23.
Si quis diligit me, fer-mo–
nem meum fervabit ;
firnile eft illis ex Ecclefiafüci cap.
r
I.
18.
I
9.2
I,.,
R!'i timent Dominum, non erunt incredibiles verbo illius
;
&
qui ,dili–
!_Un~ il~um' conrerv_~hunt
viam illius
•
Q..ui
timen.t Dominum,. in_quirent
qua:
benepla,cittt
f~nt
ei:
&
qu~ ~tligunt
eu"!, replebuY}-tu_r lege ipfzus .••
.Q_ui .
tim_ent
Do~mum.,
cufi.o–
dient mandata illtuJ.
Item illud Chníh Matth.
19.
r7.
Si
vis ad vieam mgredi
,·
ferva mandara;
germanum eft illius Ecdeíiafrici
I
5.
·16; Si
VG[ueris mandata fer–
vare, confervabunt te.
Illud Luc<E
I
z.
19.
zo.
Dicam animte
me~
;
Anima
,
hahes
multa bona poftta
in
annos plurimos
:
Requiefce
,-
·comede
,
bibe
,
epulare
.•
Dixit
autem
illi Deus
:
_Stulte
,
hac
noé~e
_animam tua1?Z. repetent
_a
te:
gu~ a~tem
.parafli
,
cujus
erunt?
denvatum eft ex ilhs Ecdefiaíhc1
II.
18.
19. Ejt
qui
locupletatur parce ..
agendo,
&
h~c
eft pars merced
is illius
in
erJ quod dicit
:
lnveni
requi~m
mihi
,
&
nunc manducaba
de bonis meis folu.s
i
&
nefcit
~
quod tempus prtetereat,
&-
mors
appropin~
·
quet,