Table of Contents Table of Contents
Previous Page  558 / 648 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 558 / 648 Next Page
Page Background

/

S'9' ,

D ,

t;

e

A R 1 T A T

J!~

quem ]uJi.anus , primo admilTo errore,

co~ceder~ ~oaétus

fuit. Si

natnque

fin,

gratia

poífunt homines

'Veris abundare

virtutt~us: Jgt~ur

fine gratia

poffunt effe

'fine peccati,s.

Verum homiries ifli non fune

.,n

fiatu,

l?

quo

juftitiatn babent teter–

n~

f

aJuti,

vd

regno ctellilrum, congrua

m

:

'Cum

eor~m

vJrtutes) urpote qua:

fine FiJe

fint, ac

fine Caritate,

&.

fine direfiicme ad teterna,

,ac'-

fine gratia

faét~,

pro

fierilibu$

habeamur

in

ordine ad falutern a:tem¡m, regnumque ca:IQrum·.

Sed

neqUe ho–

mines

ifii

diei poíf.unt

in fiaUl peccati.,

a~

teternte

damnatio~ü:

non enim originale

peceatum habent,

cultuqu~

&.

e~erCltatlOne

"erarum vlrturum abftinere valen!:

pe.ceato

quocllmq~e ~étuan.

.

Id nos jufta .colligimus

ratiocin:a.tione

:

id

.vero cotlcepriffimis adferit verbis

Julianus. f{omiQes agnofcie iUe apud. . Auguí1:inum numo

33.

virtutibus abundan–

tes.,

negue tamen

prlfmii

ditandos

amplitudine.

Icemque :

Ego ficriliter bones,

in.

qui

t;

dixi .homines, qui non propter lJeum faciendo bona qUte faciunt, non ab eo vitam

eonfequ-untur Ifternam.

~iligentius

expende verba. Non dicit,

fieriliter bonas dar;

in 'imPiis virtutes:

cujuftnodi funt opera illa

ex objeflo, officioque bona,

qua: ab

im~

piis quandoque neri cqncedirnus. Vocat

fieyiliter .bonos homines:

q,uoniam virtu–

tibus licet

abl1nd~ntes,

viram a:ternam non

confeqllun~ur ' .

Sed homines iftos

Reriliter bonos

negat etiam,

in

damnatione fe.mpiterna futuros.

Hine abs Augllfiino

ibídem qua-rebat:

Enmt ergo in d:¡mr.Jation¡ fempitema, in quibus erat ve,ya ju/titia?

J51

fcilieee inficiabatnr ipfe.

'

Eumdem errorem homini Pelagiano exprobrat Augullinus numo

26. "

Aa

'" forte '

& '

ífiis

( impiis, quí virtutibus abundanc, )

licut infantibus,

qui fine

;, baptifmate moriunrur, provifuri efiis,

aliquem locum inter damnationem,

,, 'regnumque

c~lorum:

út non

fine

in miCeria, fed in beatitudine ( quadam me–

dia ) 'Iempiterna

? "

Ex

pdmo Juliani errore alterum ifium colligebat

Au–

gultinus. Incredibilem

vid~ri

tantar;n impudentiam, ait iUe:

Non opinor

( in–

quiens )

p~rditi(Jnem

vef}ram. ufque ad ,iflam poffe jmpudentiam pr(lfilire.

Sed in' hane

,amen Juhallum profi1llífe JLDpudentlam,

flatlOl

admonet. Ejus yerba afferr:

prunt ergo 'in· damnfltione fempiterna, in quibus erat vera juftiiia?

Exclamat ipfe:

O

'f)ocem impudentia majore P¡'4(?ciPitem!

Splendidiffime jam confiar,

.J

ulianum in

impiis vi¡:rutes noviífe quidem

fieri.l~s

re[peétü regni ca:lorum; tales attamen,

ac tantas,

qu~

illos ull0 fine peccato [crvarenr, a:terna: fubducereAt dan:lna..

rioni, ae ' roedium quemdam hominum

!bmun

efficerent peccatum ínter

ac

jufiitiatn congruam [aluti a:terna:, qua:

eH

,regnum c:rlOl'um, adeoque [uo 'in

genere

perfeétas

$:~mpletafque.

Id

genus virfuces infequitur Augufiinus.

V.

Cornmel1to lfio

~

quod abs JUliano inveéturn exifiimamus, dida noallul-–

J¡t

ipfius adverCari videntur, Primus

¡Ue fuit:,

qui

Pelagi4YlUm dogma

emollire

auduit.

Contendebat

Pelagius,

pares eífe ullo

tine

adju'tOrio gratla: l¡beri

ar..

bici-ii

vires,

CUQ1

initiandis

bonis operibus, tum eifdem

perficierzdis,

&

confum.

mandis. Catholicorum argumentis

pi~effus

tandem", · fa.{fus

eO:

divina: gratia:

, opem rcqutri, . ut

facilius

opera bOlla con[ummentur, ac perf.iciantur. Ac

Ju–

Zianul

de liberi arbicrii fonce

initium operis

prodire,

admit"teba~:

tribuebatque

gratia:

Dei

perfeélionfm,

&

g(Jnfummatio~em.

Quomedo ergo

ve·ras perfeélafque

&

(l~mpletas,

ut

contendimus, concefferit impiis

virtut~s

fine gratia? Q!lam vera..

gratiam

jntel~exerit

ille necelfariam

ad

opet:,llm confummarionem, hoc. loco

non inquirimuS

g

,/

r

Diffi,ultatem folvic Augufiinus : Julianmn fcilicet absexcogitaro

h~refeoi

J?elagian~

temperamento receqilfe. Refert

iIIe

nu'!1l~

1

~.

inveétªm ab eo mo·

derationem: "

Cum

ergo

C

il1quiens) divinicus adjllvatur

hdmo,

non

~antl1~

~, a~ ~apefJend4m

pe¡feftionem

adjuvatur,

quod ipfe pofui/ti:

utique volens

l~t~lh" gl,

,eum

per fe incipere,

quod

pcrficit gratia.

" Alia Juliani "

&

()omplJclU~

:terba

aff~r~

llU!n.

¡

6.

qu~

operum

perfectíofl~m

fine

g

atia haberi

po{f:,

~a( ¡s

mdl..