'IZ.
J)
E
e
A.
R 1 T ATE.
'" BO,na
qll:t funt
jn
ipfo,
fcilicee: fua 'vira,. (apie!'ltia, potetitiá, .bonitas , juní..:
" tia, rnj[(!ricordla ,',
&
hujufmodl,
qu~
mhll al.lUd [une quam lpfemer D eus , .
ex .car·itate
Deo volumJtr:
quia complacer nobls, Deum fic e{fe ficuti eft .• ••
::' :Sona autem,
qu~
ad Deum
[unr,
ut
honor, .
tegt;HI~
'.
&
obedientia ,
&
bre.
" virer ut · omnia in .gloria!n fuam fiant, (e)uCque
dlVlO~ exceJlenti~
laudem,
" & ..
actefrarionem, ) ex canta,te
foe De¡; volumur,
quod
h~c
non folum compla-
cene quod fine, fed defideramus. ,tIt fint, &
augea~rur:
proc;uramus,
quall–
:: tum po{fumlls, quod finr-:
gaudem~s <;u~
fune , trifiatlilur
cu~n der~lllt
, ti–
memus ne definr, audemus contra llnpedlenres &c.
'.~
Sed h"nc etlam D
i
~loriam
aliquo modo reCpici ab amore, quo:
Deum
no~is
diligimLJs, quia' oimi"
r
um nonoiG in Deo
nQU~am
qU:irimus felidtatem,
ub~riore
Cermoue dicemus infra.'
.
.
:
/
.
e
A' P
U
T
XLI l.
Prima;ius ipfe amor earitatir, aut amieitii2
,
non efi fine alíquo ad nor refpeflu. Ejuf-'
modi refpeétur diligentiur declaratur
•
Neque tamen amor amicitii2 confunditur cum
amore concupifcéntii2
:
quo fenfu diligendur , Deur jubet-ur
)
tamquam Deur nofler •
Trer poffibiler ca{ur expenduntur
•
Caritatir in via
,
&-'
caritatis in patria tenden–
tia
in
Deum
e~ponit1l:r
•
.drchiePifcoPi Camer4eenfir iecrum {¡flema proponitur, ac
.refutatur
•
'
l.
AD
aélum
cariratis
primarium,
qui ea
amor Dei fumme in
fe
&
fobi ban; ;
.
fermo reverritur. Hunc ipfiffimum
explieitum Dei fummi in fe
&
/1bi
,boni
'conceptum, quarenus eíl:
objeélum amorir,
non effe
ah
omni ad amantem refpe–
,fiu
abfolutum , demonll:randunl ea. Hane pallcis delinea vimus fententiam cap.
4. 'numo 4. Refero primo loco S. Thóma: v"erba, qua: habentur qua:fr.6. de Ma..
]0' : "
Objettum
movens ''()oluntatem
(ad amorem) ea
bonum convenienr
appreben~
"
fum
:,
unde_G
a)iquo~
'bonum proponatur, quod
apprehendatur" in' ratione brmi,
" non ' autem
in ratione convenientir,
non
movebit 'lJoluntatem
ad amorem." ,Ar.
qui Deus, ut
fr:r.mmum
in
fe bonum,
movet fine dubio ad amorePl , qui eíl:
a..
rllor amicitii2.
Igitur neceffe eíl: iIlud :lb intelleétu apprehendi , ac proponi vo–
lunrati
in ratione convenientir.
H~c
,rero fmmmi in fe ' boni con venientia cum
"oJuntare non
eft)
nec poteft concipi
fine aliquo ad ipfam voluntatem refpeélu •
Ad
boni naturam
quod attinet, varia [une opinantií.lln placira. IlIud
pleri~
que cDnHicuunr
in' abf@luto
:
alii ad ' eorum genlls ' cenfel1t ¡-lIud' pertinere ,- qwe
ilJ
aliud referuntur.
Illi fentiunt, bonum fitum eífe in inregritate , ac 'perfeétio–
ne re;. cuique debica : in partes abeLJot ill:i,
per felam appetitionem,
(nimium cer.•
te levirer,) definientes nonnulli bonum : id habenres bonum alií , quod
alteri
per fe convenit
,
&
confentaneum
efi. Diffidium omne conciliari po(fe videcur,
fi
dixerimu~,
bonum
elTe
perfeélionem
,
qtl~
volllntati propoGca' ab intelleétu , ap–
parer
objeétum
,
quod illi
coaptatum
efi ,
&
confentaneum,
&
eonvenienr.
Hinc
boni amabilitar
exoritur. Hinc etiam amor definiri foler
vitalir
qu~dam
con{o.
nantia",
&
coaptatio ,cum objefliva beni convenientia
:
qu~
comp centia
appellatur ,
cuI1'} fimp!iciter objeai bonitas placet : vel
intentio,
qure bonum idem Gbí
fi–
nem pra:figit, illudque confequi (ludet : ve!
defiderium,
cum abfens iIlud" reCpi–
citur : vel demum
fruitio,
cum illud poffidemus.
Nihil diétum , quod jam luculentiffime non docuerit Aquinas. Aje ille
r.
~.
qUa'fr. 25.
an. z.
:Aptitudo, fove proportio appetitur ad bonum efi amor, quf ni-'
hil aliud efi quam cvmplaeentia boni.
Et qua:fr.
27.
arto
l.
Amor importat C¡uam–
dam connaturalitatem, vel complacentilfm amantir ad amatum: unicuique autem eft
bouum id,
qtwd ,
efi fibi connaturale, .
&
proportionatum.
El: qua:Cl:.
29.
arr.
l.
¿{mor
ffi
confonantia
qu~dam
appetitur ad id, quod apprebenditur
'ut
eonvenieru;
ofiium
vera
efi