1000000206

.'Notd. ,.

E ·sadis Breviarii Hifroriis hrec '.habet 'Gavantus :in ·commentariis ·in

Ru–

bricas Breviarii

;feéi.

) •

cap.

n. .

16.

;~as

.nunc 'habemus ·lé.ftiones .ex

'bjfi~·riir

SanéJorum, ete fuerunt a ·Cardiifalibus Bellarmino,

.Baronio

rec~gnit.2

&appro–

. ~at"

Clemente

FIII. :.qui

-:refecerunt .ea omnia

qu<Z

jure merito .revecari poterant

.in

duhium. ·ig_ua

re perdiflicile ·vifum

efi :illts

!JJifiori~

:veritatem bona

flde-réfii–

.tuere SS. leétiones, id.que minima,

qu~

fieri _potuit , mutatione. Jmmo

_qutf

controverfa

:t rant, ,alicujus tamen gravis AuEtoris tefiimonio

fufful~

aliquam .baberent probabilita–

.tem

·,

retenta f unt eo ,modo,

'<jUeJ

erant, cum fa?fitatis argui

ncm

po[fint, ·quamvis

alter~

_fententia fit a plur·ibus recepta

•

'En ipfos Breviarii Correétores .fateri non faCile

ad omnem veritatis fidem quafdam SS. hifrorias ·_pauca mutando , :revocari 110-

·tuiíle. Cum 1.nfuper .aliqna , quia _probabilia videbantur , delenda :non judica–

verint, fane fi ri pottiit ·.ut .contraria fentenfia ·uriica ·d.éind.e vera apparuerit,

qu~

probabilis credebatur ., a fua exciderit _probabilitate . ·verum quidem

·.efl: Urbanum VIII. eidem Gavanto qui .atiam .adfuit J)rior·i, .aliifque ;peritiffi–

.mis viris eamdem -correaionem profegui mandaífe, ut ipfrunet

G~vantus

te–

.fratur,

fe/[

2 .

cap.

7. Q.uia tamen :nondum ad perfeétre

Crific~

·regúlas

quamplura. SS. Aéta difcutere datnm .erat , q110

'in

·audio .deinde .ad .hrec ufque

J1ofl:ra tempora non l)auci defodarunt ; ·bine faétum eil:

illis Correétor.ibus

aliqua in hífl:oria menda late re 11otuiífe . Exemplmn habes -in S. '.Diorwíio

Areopagita, quem

.catholic~

Fidei

1)r~<l.icatione

Gallias 1llufiraífe, ac primum

fuiíle P.lrifienfimn Epifcopum arl!>itrati funt; quod tamen longe eífe a veritate

ruo loco ofrendi innixus rationibus,

auél:oritate illorum .ex Gallia Scdpto–

.:fom, qui funt in Critica verfatiffimi..

!Nota ••

:cArdinalitiér Dignitatis fupra Epifcopalem J.ncrementa :nonpauci_s defcribit

Thomaffinus

Difcipl.

Eccl.

tom.

lib.

cap.

13.

14.

Nondum igitur

fü–

:pra Epifcopos furrexiile Cardinales ufque ad ann.

ror ) .

.animadvertit., -narn

in Synodo Romana eo -anno celebrata. , BenediB:o VIII. .Poniifü:e ., Archj.._pi–

ícopi,

Epifcopi Ordinatione feniores ante Cardinales, quamvis ftrnul eífent

Epifco_pi, fubfcripfere . Eo nihilomüms fxculo Cardinales 'Epifcopos _pdmn!n

ante E_pifcopos 'locum .obtinere crepiífe demoníl:rat; ·cum non parum contule-

1·it ad ex.tollendam Cardinalium dignitatem illa .fumma auétoritas Rom::murn

1Pontificem eligendi,

qu~

illis collata fuit in Conc. Romano anno

105

Ideo

:autem etiam Romani Pontífices fublatam ·volnere Cardinalium dig:nitatem .,

quia neceíle erat eam objicere German'is Imperatoribus Roman i Pontificis

po–

tef.l:atem digendi ufürpare conantibu

. Cum pra:terea crebris -Pontificis lega–

tionibus Cardinales fuqgerentur, _paullatim Epifcopi aífoevere, in 'ipfis ,digni–

tatem le_gati venerantes, fuperiorem locum eifdem conced re, atque :ita p:ml–

latim, quamvis primo folun1 Cardinalibus , qui legarione Romani Pon tifi is

decorarentur, vel ·una cum Cardinalitia prxeminentia Ep1fcopalibus fulgerent

. infulis, mmores fefe Epifcopi agnofcerent , demum folam C.ardi.nalium dignl–

tatem fibi efie fuperiorem _paffi funt. ·

Cum nihilominus nondum ·ubique Cardinales fuperiori Epifcopis loco p oti–

rentur , ut narrat idem Thomaffinus, Arch\epifcopus Cantuarienfis in Anglia

Eboracenfi ad Cardinalatmn eveéto. primam fedem concedere r ecufavit .

JEgte

id tulit Eugenius IV. tune Summus Pontifex , atque ad ipfum refcribendo pri–

mas honoris fupra EpifcOJ>Os Cardinalibus tribu ndas pluribus tu

ri rati

nibu~

aggr