0
P U S C
U-
L U M
Ir.
17)
contra
vero
devotion~m.
fenfibilem abominaindam dixit, ac
immunqam,
qu.ip.:
pe qua
per fe fatis homini grata, non purgetur proprius amor , fed' fove
.att:tr.
Vide
Molinos a propofitione
17.
ad
10..
II.
Hinc
fieri, ut
curandum non
fü
de
tent.ationibus, five m·otibus quibuf–
cumque,.
aut
irafcibilis, aut concupifcibilis appetitus , permittendumque
fine
ulla
pofiti
va
reGfrentia, ut da:mon agat quidquid
ei
libet, cum virtus
ex
Apo..
fiolo perficúatur in infirmitate- : vide Molinos prop.
17.
&
24.
III. Cum
autem Motus concupifcibilis appetitos,
qui
tentante da:mone
exti·
ta.rifoknt , penes plus ,
&
minus differant .ab aébbus confummatis ,
quantut'n
attinet ad materialem,
&
exteriorem enitatem ipforum, hinc fibi fuafit Moli–
nos, poffe
d~monem
vix exercere in homines etiam juílos, eofque compeliere,
ut per fe ipfos p@füive cooperentur pravis aétibus exterioribus non aífentien–
te voluntate, fed permittente ut
d~mon
.agat in hominis corpore:
In his au–
tem violentiis eífe magnum, idemque fpirituale bonum, gua anima ab
-amo.
re proprio purgetur; quare has violencias agnovit in viris fanétiffimis
!'
Non
fine
horrore legi poífunt Molinos prop0füiones a
4r.
ad
53.
IV. Eíl:
autem in Syílemate QuietiH:ico fatis
pr~cipuurn
id, quod
fingularis
ac
peculiaris Dei motio dicitur: quemadmodum fupra obfervavirrius.
Ad
hanc
confugit Molinos, fibique afferuit dari certum -fupernum lumen, quo cogno(ce–
ret,
num
aétus exteriores pravi,
&
exerciti
ab homine
pofiti
ve
cooperante per
aétiones per fe influentes, f..ierinc
da:moniac~ violenti~
?
vide
propofit.
5
J.
Duo maxime tenenda funt, qui bus hos errores refellamus. Primum efl:: Se–
cernendum effe
malum a mali ufu :
~~e
malum quidem ex
fe,
&
ratione fui ob–
jeétum
eíl:
fugc:? ,
atque averíionis: hinc
Aug.
Serm.
29.
alias
3.
de Diverfis ::
Bona reéte laudantur, ficut mala reéie vituperantur
:::
At quemadmodum idem Au–
guíl:inus ibidem cap.
r.
T anta vis,
inquit,
eft boni
,
ut bonum quttrant
&
mali
,
ita
pronuntiare poffumus tan tam
eífe
vim mali , ut malum fugiant
&
boni •
Hinc Beato.s vellc
e{fe
hornines , nolle autem effe miferos , centies
de
apud
Augufl:inum: Tantummodo igitur
t6lerare
ea pofftmms qur mala funt:
Deus ho–
raines,
ait Augófu Enarr.
4.
in Pf.
30.
jubet tolerare,
non
amare pr4entia
•
/[mari
mors non potefi, tolerari potefi,
ait Aug.Ser.599.
Nam
fi
amatur, nihil
m~gnum
fece–
runt , qui
eam
pro fide fufceperunt •
..
vis noffe quia tolerandum efi,
non
amandum? No–
men interroga. Paffio v ocatur ... fed dum am itur, quod erit po[l mortem, fufcipitur quod
nolumus, ut pervenitztur, quovolumus
&
infra :: Petrus
&
ipfe Paíftonem plena de–
votione fufcepit, fed toleravit, non amavit paffionem : toleravit paffionem ,
quo.:l
fequebatur, amavit:: Inde patet quod
diximus
de
malorum ufzbus,
quorum
fatis prrecipuus toler,111tia eíl:. Qua rati0t:ie
e.lealiis malis , ipfifque tentatio11i–
bus ratiocinandum eft,
&
Quietiltarum foph
ifmat.i folvenda. Nam
G
de malis
omni bus vere ifb. dicunmr, quanto magis<le iis
i
qua: aliquo modo ad
pe~can
dum
inclinant? Quare fl)erito Aug"Serm.
151.
c.
3.
Deíiderium tamen tuum
ta–
le
effe debet ad Deum,
ut
nec
fü
ipfa concupifcentia, cui refübs ::: Hzc q_ui–
dern contra Molinos, qui laudat refül:entiam negativam ,.
&
improbat, tam–
quam minus perfeaam , rdifientiam po!iti vam
:
Ad
quam , num femper
fub
gravi colpa obl igemur, a\ia qu::l!flio eíl:
>
de
qua Theologi Morales.
II. Eíl:.
Quamvis da:mon phyf1ca
fua
virtute operari in hominibus pofficeas
violentias, de qui bus Moli nos , tamen nequit Deus id permittere in iis circum.
fiant iis, in quibus id cederet in perturbationem utriufque
Reipubl ic~
Ecclefia–
fiic~,
ac Civilis, auétoritatem ab ipComet Deo h:ibentis
>
vetandi
fceler~,
ea–
dem~ue
ulcifcendi debitis peen is. Si
qu~ras, qu~narn e~ circumíl:and~
Gnt? Re–
fpondendum eíl: Si exterius fufficienterconíl:et, aut coaíl:are poffit de violentia
adhibita
>
id ·non cedere in perturbationem Reipublica- ,
puta
{i
quis
morb:>p~re
netico abreprns
i~
faciat,
G
q
¡is a dxmone poffeffus &c. Ifris exceptrombus
s
z
fe po-