1226 / 1328
MARTINI STEY AERT ·
nrnot.
MOR. EMENDAT A;
C
·· O
N
I
N
u
A - T
I -
O
l
N
p
R· O P O
s
1 T I O N E M
P R l M A M.
e o
N
e
L
u s [ o .
Q
u
A
R T
A~
.
.
s.
Bernardus numquam ufus efl voce a Patribus
~
&.
Triden~i~o
damnata
,
-Pr~cepfa
Dei homini juílificato ad obfervandum effe lmpqfilb1lta :
- fed e contra
qu~
propius pote.rat videri accedere, eam data opera refutavit.
·
'AB
Antiquitate tota defertus Adverfarius
nofler_,
atque adeo fatis
con.;
feffus, nullum fe aliud'- habere Veterum tefbmonrnm , quo Pr<ecepta
Dei
Ju/lis
impoffibilia dicerenmr ; tandeen in
Crifo
quam Atfertioni
noíl:rre oppofuit,
fe
Bernardi auétorirate
mu•nire
conatus eíl . QtJam vero
fe..
liciter,
videamus .
Profert e
Sermone 50.<
in Cantíca locum
fan~
fpeciofum
~
-
:Ergo,
inquit S• .Doétor,
M:AN'D-AE-0
IMPOSSIBILIA
non
pr~varicatores
homi...
nes
fecit,
fed humiles
:
ut omne
os
ob/lruatur
,
&
fubditus fiat omnis mundus Deo,
quia ex operibus
legis non
ju{lificabitur omnis caro coram
illo
,
&c.
Malum
rurfus
quod ad fontem, unde verba d_efumpta funt, mihi
fy.
cuilibet pateat acceffus
e
Et>l igicur difcur-fom Bernardi inregrum : in qu_o adeo non confirmat vocem
,tlamnatam , ut potius impugnet.
Efi caritas
~n
aélu,
inquit,
&
efi
in
affeélu.
Et de illa quidem qud! operis efi
,"
·puto
datam effe legem
hominibus,
mandatumque formatum.
Nam
in
affeflu quis ita
babeat ut mand,1tur
?
Ergo illa man_datur ad meritum; ifia
in
pr~rnium
datur
•
Cu~
jus initium quidem profeétumque, vitam
quoque
pr4entem experiri divina po!Je· gra–
tia
non negamus: [ed confummationem defendimus
futur~
felicitatis
•
Quibus ver bis.
Mellifluus Pr;rdicatol' contendit,
dicenqum
non
effe,
prrecipi nobis in hac vi–
ta
confummationem
carita'tis quam ipfe affeétualem vocat, fed eam in foturam
,refervari pro
prremio.
Unde concludit:
.Q.uomodo ergo jubenda
'fuit, qud2
imple-n-
da
nutlo
modo erat.
· ·
Qui;i ramen erant
qui
allud
1mllent ,
nollens acrius cum eis contendere-;
paratus eít hoc in ipfis pati, modo ipfi viciffim coneedant aliud:
Aul
fi
pla–
cee
libi magis
de aéluáli
datum
fui!fe mandatum: non
inde
contendo,
inquit ,
dum–
modo
acquiefcas
,
&
tu
mihi, quod
minime in
vita
t/la ab
aliquo hominum
pofsit
,.
'Vel potuerit adimpleri
•
Q.uis enim
fibi
arrogare id audeat, quod [e PJulu.s ipfe fa–
we"lH>'
non comprehendiffe?
Tum modum aliquem foggerit , quo iíla con·ciHari
poffint',
ita_
lit
con~~datur
improprium mandatum de confummata ilt.a ca.rita-–
u_
affe6h1alt: atq_ue
ita
proíequitur :
Nec latuit pr.;eceptorem, prt€cepti ponctus ho–
mm_um
exceder.~
vires, fed judicavit
utile,
ex boc ip[o
fui€
illos
infufficienti&
adm ~#er~,
& ..
!'t
fnrent
fane ad quem jualtia! finem niti pro viribus oporteret;
nempe
rn
':?hS·
confe~uendul!l
.'·
Atque h;rc: etiam Veternm quorumc.lam Iocutio fo ic
!
Quredam
hite
pr:rc1p1,
Pr.-ecepto iruproprie dieto, qure folum in
c~lis
a<feque–
mu_r;
ur_,
Non
concl}pifcere~
&
hoc ipfum
de
quo agimus,
Diligere Deum
a.bfo-
fot1ffime
ex teto
carde_,
ut BeJti diligunt.
-
Poft_ hrec tandem
1ung~ns
verba ab Adverfario citata, ma.gis expon it , quo
paéto 1fia
v~re,
&
propne
impof sibilia
Prrecepto tali ,
quod
al:ii contra fe vo–
lebant,
fubJac_ere
poífent ..
Ergo,
i·nqoit,
mandahd"o impofsibilía, .non pramaricato"'
r~s homz~es
facl't,
fed
bumiles, &c.
Verum
fiatim fubjungens:
Atqu~
boc
dixe~imi,
a tt,
fzquid~m
con[enferimus,
ajfeéitfalem legem
ftú!fe mandatam:
a t
noc
ipfe
nega~
Vérat
!
~u111
&.-1terum negar, dum
addi t :
.Sed~aíluafi
id
potiiu
c.onvenire,
iná~
'VC'l
ma.xime
apparere
v idetur
:i.
&r.._
Non