1101 / 1328
O
1'
U S C U L U M
1X.
DE VITUTIBUS THEOLOGICIS GENERATIM.
P ROPOSIT IO DAM NATA UNICA.
H
Omo nulw umquam rrJitee
fu~
tempore tenetur elicere aélum fidei, fpei,
&
cari–
taeis, ex vi
pr~ceptorum
Diwinorum ad
ea1
virtutes pertinentium.
Eít
r.
Alex.
(a).
e o
N
e
L
u s
1
o
X l.
I.SEntentia aífcrentium
hanc
Propofitionem erat, aliquando quidem
teneri ·
hominem elicere
aéh1s
harum virtutum
;
fed per accidens ranrnm ,
&
occafione aliorum pr:?ceptorum , quai fine aliquo ejufmodi aftu fervari non
poffent. Pro fundamento prrecipuo allegabanr , quod pr:?cepta ad eas virtt1tes
pertinentia, nullum tempus determinarent , quo forent adimplenda
:
ideoque
numquam adimplenda viderentur. De pra!cepto Caritatis
f
pecia t~m
docebant ,
ill~d
vel
i~bibitum
effe pr:rceptis ceteris ( feu Caritatem fitam
e{fe
in obfer–
vatione ceterorum mandatorum Dei ) vel certe non eífe pra:ceptum rigoro–
furn, quod fub culpa
&
pama obligaret.
2.
At contra certum efi, nullas
eífe
virtutes, quarum pr:rcepta per fe
ma–
gis obligent, quam
iílarum
trium Theologicarum :
pr~terea
ad tempus quod
attinet,
nulla
etiam frequenti us obligare ( negarivis exceptis
qu~
ad femper
,
ut ajunt, obligant ) quam quorum obligationi nullum tempus fpeciale deter–
rninat um eíl:; ut amandi, orandi
&
adorandi Deum, honorandi parentes,
&
his fünilia. (
b)
Ne tamen dicamus, nihil nobis de tempere indicatum
elfe ,
quo
aétus Fidei, Spei, Dileétionis
&
Orationis exercere oporteat, Ecclefia
per
fingulos dies non feme! in ore Fidelium ponic formulas, hos neceffario aétus
continentes, nempe fymbolum Fidei, Qrationem dominicam,
&
quod omnium
compendium eíl:, fignum Crucis·. Affuefcat his quilibet in dies uti, ficut
bon~
Fidei
&
Spei Chriíl:ianus , non autem ut pllttacus vel hypocrita :
&
harum .
virtutum
pr~ceptis
fatis fe feciffe confidat; accedente
pr~íertim
exalta cuila.
dia
ceterorum mandatorum , quér ·etfi ipfa Caritas non
fic,
nec lumen illud
fine quo cetera omnia
tenebr~
funt; tefiirnonium tamen perhibet de lumine
:.
Qui babee mandata mea
&
fervat ea, ille efi qui diligit me,
Joan.
14.
.·.
3.
Fatemur itaque, obfervatiooem ceterorum mandatorum Dei non fore
in ·
homine, qui non diligic Deum : fed tamen
aliud
eíl:
iíl:a
obfervatio
11
aliad
Caritas qua mandata obfervancur;
&
quíE ideo nobis per fe
pr~cepta
eíl: ( fell
qua
Deum feu qua proximum refpicit ) ut cetera demum pr:rcepta fine pro–
pter illam;
1mmo ut
quodammodo (qua: Patrum phrafis eíl: ) nihil przceptum
fit
pré?ter illam • Quod autem de prrecepto dicitur , quod nec
fub
culpa nec
prena obliget, commentum
eíl: feria
refutatione
&
pene ipfa memoratione in-
r
dignum.
P E R T
l N E N S•
.
!'i
Deum
dilt'git qui
mandata cu{lodit
,
quor{um bominibut inculcandum exercitium
dileélionis,
aut aliarum PirtutumTheologicarur:i?
R.
R_~i,t
fine
?~e
.
exerciti<> numquam
fiet,
ut mandata fideliter
con/tanterque cufiodtant
•
Qui
non
d1ltg1t
me ,
fermones
meas
non
fervat.
Joan.
14.
1
DE •
( ª)
Vid~
circ_a hanc
PropoÍltionem quod Alexander
VIII,
po!tea decrevit.
>-e.>
{b)
~a t1011e~n
alibi reddimus':
~ia
talia pr:rcepta indefinira
9uoad
_rempus,
ha~nt
de natu
a
JP1opofittonum tndefinitarum
2
quarum
feofus' efi
quodammodo umverfalis .