0000747674

290 / 380

r.2 i 6 1Jegratia habitteali traElatus unicui: .
fatis ex prrefcifsiva non-condo- qua exiílit, inteJleéH: jam ribfi~
natione ·conftitutum. condonatione pofitiva, feu rio~
103 Hac ratione dubitandi lirione condonandi, vel dnm-"
·i.:ro utr~gue p~rte pro~oíita, fi, ta~at exiíl:e~e~ fecundurn quid?,
fü~:et con¡célan ex contextu plu.... Pnmmn aperte repugnar; alio–
rium manu-fcribentium, infero quin, Deo tune co11donahte, fi~
eos judicari , f ufficere pro con- mul eífet, & non .eífet habitua–
.ftitutione habitualis non...con- le. Si fecundum: hoc eífet,qHa.6
donationcm prrefcifsivam ~ ad- ~. tenus maneret int~ntionaliter,mittunt
enim, non-condonatio- videlicet in fcientia vifionis,
nem conftitutivam eífe purum qu~ pro illo priori mo11frret·
nihil phyíiGe; requiri non-con- hominem peccaviífe in .A, &
'donationem pofitivam jbldico nondum ei fuiife remiífum pec–
defendiffe A?atrem Thyrfum, cátum ; fed adhuc ita nequit
dum tom. 3. difp. 3. felt.8. num. exifrere: ergo. Probatur minar:
'61. loquendo de peccato ori... Talis fcientia íimul monftrat)
ginali, quod ponit in dignitate poffe remitti pecca~ií in eodem
-ad p~nam, ait : H&c autem digni- infianti B,& fortafis in illo prio"".
,tas in reéfo importat aétum malum ri monftrat remifsion~m pro,
}rtetcritum, & de obliquo non remi[- pofteriori: ergo ratione illius
(ionem di-vinam : b&c autem nil aliud repra;fentationis adhuc fecun–
cfl, quam nolitio divina cedendijuri dum quid nequit dici , exiftere
ad puniendum acquifito per pcccatum. habituale ; fed ad fummum eífe
Si ergo eft nolitio, non ergo eíl: proxime pofsibile, quatenus ab
·non-condonatio pr~fcifsiva,[ed ea fcientia conftituitur Deus
pofitiva, & ufqtie dum intelli- proxime potens ukimo confi:i–
gatur nolitio illa poíitiva ce- tuere peccatum habituale odio
clendi , habitaale non intelligi- habendo peccatorem. Ita in
tur. Hoc placer, ic}eoque fit generali condufione probata,
io4 Concluíio: Pro coníl:i- · triplicem modum rem ponendi
tutione habitualis non fufficit difpono. ,
prcefcifsiva, fed requiritur poíi- 105. Primus íit. In nullo
tiva non.:..condonatio. Proba- íigno illius inftantis, in quo
tío conclufionis eft ratio prima Deus condonar, eífe indifferen~
dubitandi, quéE poteft amplius tem ad Hon condonandum, fed
hoc dilemmate confirmari : Vél indifferentiam reperiri in inftan–
in figno illo indifferentiéE divi- ti .A. ad co ndum pro B)
nre , -fen non-condonationis & in infranti condonandum
J>rxfcifsiva! exifreret habituale pro e, & íic de liquis. Cujus
e.~~~~~ rig~~~, & p~opri~~'!!e, fa;h~ ~ª ;. Nª-_~ !1~ íigno , quo
· - , - · Deus
- - -·-'