Previous Page  157 / 380 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 157 / 380 Next Page
Page Background

e

~flio Vil~

SeElio

V.

J

03

micum; non tamen remifsio- Dei

cum

ipfis

prenis hi ferni ,

nem reconciliativam ,

vi cujus

earumque acerbitate:

qure qui–

ab inimico in amicum tranfi- dem viíio tune impediret , ne

ret.

ita

acerbe dolens in offenfas

105

Refpondetur

fe_cundo:

erumperet.

Ita

etiam difcurrit

Cafum argumenti nec- eífe de

Oviedo, traec.

1.

de

Beatitudi–

f~lto,~ec

juxra

pr~fenre!11

pro-

ne

.contro~.

3.

puna

o'

5.

&

alij,

v1dentiam e vemr.e pofie. D e qm cum Divo Thoma, Snarez,

falto enim Deus infalJibiliter· Salas,

&

Tannero, contra Vaz–

anneltit

dileél:ioni

perfeétifsi-

qu~z,_

&

Gr2n.

tenent, pofie de

Dla!

gr~tiam

habitualem : unde

potentia

abfolura conjungi vi–

düigens Del:lm

nequit

manere

fionem

cmn pcccato

habituali_,

cum dignitate ad

preriam.

>

feu

qure quidem viíio , licer -non

peccato habittiali

, , fl011'

ratione·

efie t

beatitudo, nec conffi "' ue–

fu1frn:1naJher, fed ratione gra-· · ret hominem-beatum, aut

fiJm–

tfar fibi annexre. Et quemad-

me

fcd icern,

eo

quod

L~c

de–

inodum aliqui tenent , viden-, n.ominatio

dicit

carentiam to–

tem

intuiti.~e

Deum,,.non poífe

tius..mali ,

&

pr~c ~ pue

· pec.cati,

manere

<lignum pofitíve

prena~

quod

maxirnum

eíl; confri tue–

retetna,

non ratione fu1\ féd ra- r et

t ~un e n

h0mi

~em

videntem

tione

amoris , quem talis

vifio,

Deum. : ergo

necef&itaret

ad

inducit;ita

p,oílbmus dicerc,d i- amorem.

N

ó~1 ne

id

confequen–

ligentem Deum· non- p0fie ira tentiam

diftü::i gnnnt:

Ergo ne-

-ruanere ,, non, ratione amoris,

cefsi'~are t

ad amo.: .n 1n altu

~ed .ra~ione

gc1.tix·

infalli.bi1iter primo,

. co~nce_do;

in.

fe n ~Ú

com-

dult~

ab

1

amore.

A.dm11fo

ta-

poíito 1píms

1m1

,ecLcnt.(:Y:iceg_o;

men de pofsibili' dico' expe-

in.fo

r fu

div~fo

a

peccato.prx–

rientiam

pcxnarum.infer.ni

ne-· exifte nti, concedo. ? l dipfüm

&

c~fsitate

moralir-er ad peccan-

ego

ad~

argµmentüm- refpon–

düm

cl-e·faao,

&

in~ fenfu

divi- -

deo,

&

fo ab amor.e perfeétifSimo

~Dei; ro~

In forma: Con cedo an–

in cafu:.

tamen ar

g,umenti ,

&

in· teced·ens,

&

nego confcqucn–

fenftr

compoútol.talis dileltio- tiam:

Ad probat.i onem

n·ego

nis, .nuUatenús

necefsit~re1.

neC'

fequelamD .

Ad· prob;itioncm:

voluntas eo- amore· permanen- tranfeat

major;&. d-ifüingno

mi–

te ,.

~tfi ,

intenfiüüme ·tor-qpere-

norenr :

fed

ft ai: ~ s

damnz

tion ~ s

tur ,;1mblaf¡?hemias ,

&

male-

expertus ,,

&

cvldentcr

c.ogn -

dilb irrumperer..

~ta

rcfpon-

tus

n~ cefsit~t ~ 0 1~~! í t~ r- ~~

pec.–

dent quotquor

admirtunt, -poífe

candum , m

íen1

~ mv · .~· o

d1-

conjnngi: v_ifionem.

il.}tui~iv am ~

kíl:~<?,i"!~ -

~r.dentii simze

)

t

r.ar'

-

ic,.t; .