Problemntn Theo1ogicu.
rem
~ut
po!lerÍOrCom valde accidencarium efi.
Nec peccatum obfiare potdl
:
quia illius expul–
.fio efi effeltus fecundarius grac1re neceífario il–
lam confequens; undequi illam meretur, p:uirer
&
illius meretur expulfionem. QJod
(j
ob pecca–
tum prreexifiens plus aliquid ex parte merici
viderur requiri,!ir opus t:xi.mium,
&
gracia remif
...
fa:cunc enim non apparet cur non meritum pra:-
, miodici debeal! a:qu:iri.
z. ATfolute
1526.
Se.cunda abfolme
nega.ns. Cum pecca-
mgans,
.
rum quide::m anreced1t, quia
horno
nequit pro
mo ple::ne fatisfacere.
s·
aucem non ant, ctdar,
:EiufilmJ
quia bonull'I opus fublequens gracfo.m efi meri–
fumlamm·
torium augmenti illius: ergo non pr<tcedencis,
'"·
quia refpt:ltu utriufque firnu l non efi proponio•
natum :
neque
e~
Dei ordinatione potefi ad pro–
portionem exaél:am redigi, cum funderur in ipfa
operis dignitate. Si dicatur poífe Deum rts alicer
ordinare,
&
fic pacifci curr: homine, uc opus
fub–
fequens gratiam, ad iliius camum meritum ordi–
necur,ln quo nulla illi
fir
injuria, fed potius be–
neficium ; curn
Ge
babear gratiam, qua careret
alias. lnfiari pocefr. Q!ia bonum opus rneriro–
rium efl fruél:us grati:e
pr~t:xifienris,
quo illa
connaruralicer augeturin ilacu vire,
&
ica condi–
g num efl refpeél:u augmem1, cum condignitas in
valore:: fundtrur
:
trgo fiante condignitace illi
debt:tur pr:ernium ulreri us.
Ex
quo
fir
primam
gratiam non poífe ad condignum merirurn, ft:d
ad congru urn
t~nturnmodo
percinere. Nec pro–
miaio condignitarern tribuir, quia non auget
VnJe
'º~°'
valorem. lrem. Mericum condignum fupponic
f'tntHT)
¡-
d•
d
Il
•
{•
Il
•
pt r onam 1gnam; quo non nat
m
ca
u
nonro:
q uia
ti
non prre
cedat gratia,ted horno Gt in natu–
ra pura, nu llJ
c.fidignitas
;
ficur aptrra indi–
gnicas,
fi
in peccaco exiíl:ar.
Si
aucem prrecedat,
11on
efi
ct>11digniras, quia illa habernr racione
operis tr.t:ricorii,quod nondum
ex
car, frd
l
ubfe–
q ui debear.
3 •
Aclmit·
152.7.
Tertia eífe poreíl conrendens opus
fub-
feq uens dle meritorium poffe graci:e amecedc:n–
cis,& illius augmenti de condigno ob d1 lcurlum
propoficum. Nam primam rnereri pocdt,pro qua
efi paéiurn
:
fecundam autem, quia pro illa
ef\:
tens
mn1-
tNm
optru
/uhft~utn·
'"·
condigna difpoútio habens omnes ad mericum
c:ondiriones. Et licec nullum opus poffit ultra
fuum valoreen effe mericorium; ex aliqua lpeciali
difpofitione Dei id por fi relulrare: <tua fuppo–
füa
talis
valor ad
íd
lufficit, ad quod kcundum
fe
non fufficeret:
Uc
cum quis habens gratiam
valde imenfam
facir
opus
remiílum,plus meretur
quam alius , qui aur requale,aut perftél:ius facit;
quia ratione fiarus valor operis ampliatur, jux–
ta doél:rinam quamplurium
&
graviffimorum
Theolog orum.
í.A{fertio
1
528. Dico Primo. Bonum opus fubfequens
~;:'fubft-
potefi eífc:: rncrirnrium de condigno. Sic
P.JE.gi..
'lum1 pnlfe
dius
fupra.
P. Granadlls Traél:. 12. de
Gracia.
f?!mtiwium
Difpuc.4. P.Arriaga Difpm.
37.
num.
6.
in cafu
tde
'º""
quod quod
fü
poffibile me::riturn. Probacur ra-
~"°·
tiene
addulh pro prima fenremia. Qµia requa--
11Uus
ratio.
litas imervenit ;
&
li
promiílio neceífaria
Gr,
i_Ua dari .Pocefi
:
ergo nihil deficit
ad
condigni-
i-.Jjio
tatem.
tr.rcli1d1tu,
Dices Primo obfiare meritum refpeél:u au-
ex merito
grnenti
gratire, uc
in
fecunda frmemia dicebacur.
;~;,:.t• S~d ~!lu~ ~~ !~~~
:
~~~ ~~~~ ~~i ~~fponf~m ~ft,
Oeum poífe res alirer difponere,
Liccr autem
valor operis refpe&u allgmenti períeveret, totum
illud ad primam gratiam refercur
:
unde licec
meritorium augmenti
fir in
aél:u primo , non ta-·
men in aél:u frcundo ; hoc enim d1vinre om–
nipotentix,
&
abfoluto dominio nequit dene·
gari.
Dices Secundo obfiare defcél:um
digoitati~
in
Tt
ali4 u:
perfona , juxta d iél:a
pro
tl-cunda {encencia. Sed
cle{en"
~
.
fi
.
.
.
.
.
r..
~nitat •
111
con;ra e •
~1a
d1gmtas non attendHur mu pto
perfona.
tempore,in quo extat rnerirum
:
tune aucem il-
Jam dari c:fi manifdlum.
Ec
quidem Aultores
bi rneri1um videntur admitcne; fed condigni·
tacem neganr. Tune
ftc.
Ergo cum Deus videt
merirum,vid~t
condignicatem ptríonre.
Si
aucem
det graciam per modum anticipatre folucionis,
id
eciam efi ev1dens, quia Deus ad meritum pro
eo
fiam acrendit, in quo efi digna
&
condigna per•
fona.
Et
de hoc efi qurefüo, An fi:ilicet Deus
pro opere pe;:rtOna! dignre pofi datam gratiam,
poffit conferre illam
~
Ergo curo admittacur
me-
ricum ,
&
digniras negari nequtar , hon poteft,
quod tintendimus , nili valde inconltquemer
negari.
1
p.9.
Dico Secundo. Si peccatum przcedar
i.Afltrtit
fub
racione offenfre Dei, neqmr opus fubtequens
non
tlfe
.
eífe
meritorium de condigno grariz, per quam
mmtorum•
l .
.
Th
'l!"'
1 '""
expel nur. Hzc eH ex menee quamplunum
ecr
·~uam m~
Jogorum,przl~rti m
Soc1eraris, affirmamium non
1111..
Dei
poífe purum hominem pro fuo mortali peecato
offenfa
re·
f
•
e
·
•
c.
•
h b
1. .
mt1t1d"1.
atlsractr<::, quia vt:I mnmram
a
et ma 1uam,
vel
fi
finitam, ralem ramen, cui nequear bonitas
operis ex:rquari, q uia gravitas perfonz
otfenfa~
fumirnr ab illius d1gnita re, cum tamcn quanti-
tas fa ris facti nis a pcrlona
faci ~facienre
deíuma-
tur. Col 1girur p•:rfertim
ex
P.Suario Torno
1.
P.Surtc,.;
in
3
p. D ilpur+Scél:.7.& Seét.9.§.
Ex
hinc
ftmlt.
Er probatur.
~ia
fuppoÍtto
pi
:rd1éto funda-
rnm10, parum rtft n quod opus prre edat, aut
fobf;
quamr.
Rdpondc.:ri potefi
ex
doéhina quorumdam
Rtf]>onfio
d P V
D ·
r
·f.
Jt
contrt•
apu
. azqutz1.2. 11pm.219.num.1.rem1-.
{j
.
iT
r
b
.
.
t1one,q11~
10nem peccan poue cadere
JU
menturn contn-
tfl
mer1t~
tionis,nec camen efü.: condignam farisf.iél:ionem:
'"!duon.
quia aliud efi mereri , quod comingic per opus
tlzxff,º'7•
proporrionamm prremio; aliud fatisfaél:io, quz
;~;:;:
importar lzfi juris refiauracionem, per injuriz
cornpenfationem. Sed prrediél:a doltrina com-
be
munirer rejicitur >quia licec rationes illre poffint
1;'ff,,,/:
aliquomodo difiingui, in condigno tarnen meri-
J{t~mm
to includitur
fari~faétio,
{i
illud dfe tale racione
inttrmer{·
•
¡r.
•
n.
N
·
d·
·
•
tum
&
fit•
rem1111oms poten.
am
Jn
con 1gno merito
In·
. ·,r.
et..-~
ffi
.
•i&Jan_,..
cluditur vi!.
&
e cac1a ad tollendam culpam:
ergo
&
ad fatisfaél:ionem pro illa. Amecedens
admittitur,& Confequemia prohatur. Quia íatis–
faél:io nihil aliud habet quam vim
&
dEcaciam
ad
tollendam offt.'nfam fecundum plenum illius–
affeél:um: ergo
fi
in merito condigno vis eadem
&
eflicacia includicur, in
eod
m includicur
fatis•
faél:io . Prrecerea.P lus videtur mer ri remiílionem
quam fatisfoc re
,
qu~a
farisfaél:io extinguic
debitum compenfatione legitima
:
n.erirnm au–
tem przter exhibirionem requalis dicit perfona:
merentis dignitatem. ltem. Reddirur requale,,
quia redditur condignurn: ergo
fit
compenfatio
ad requalitattm
•in qua
con6fiit
~qualis fatis~
faétio.