Seflio X.
~roblema.3. ~Elus
7Jei li!Jer fine
mutntione
&c.
30~
licet de aliquibus verum fir, omnibus ramen ac–
commodari non potefi. Hoc pofico
fü
pro re–
fol
utione.
§.
JI.
Prior
t.AJ!ertio pro Refolutione, priori
fententú oppo.fita,
í.
ljfmio
·
n23.D
leo Primo. Aétus liber in Deo non
•
non
ejfe
.,
requirit variationem rei alicu¡us extra
umOaria
fe
nure uaníeat de non e!fe adeífe aur de
effe
ad
~~~ ~
,
(lam muttt-
non die.Hoc eíl: contra Auétores prioris Íenren-
''ºnem,
tire,gui
in
eo
videnmr locuti feníu,fi PatremHe–
P, Heri(e,
rice excipiamus rnurationern, negativam fuffi-
cientem arbitratum. Probatur.
1
,R
4
tiot»
Primo ex oppofiro fundamento, quia aétus li–
oppefito
fit-
her non conftirnitur per objeélum extrin!ecum,
dammto,
aut ptr illius -produét_ionem, ut probamm Pro-
blemare pr:Ecedenri.
§.
r r.
Secundo.
~ia
horno per aétum foum poteíl:
!l..Exrt·
•
.
.
.
J
f
.
mifFonein.
rernJttere 101unam,aut prenam , nul a
aél:a
et
rea
iuri~.
reos pofitiva mmatione:ergo multo magis Deus.
Amecedens
efi
clarnm,& Confc:g uétia probarur.
Nam divini aélus multo
font
rnajoris efficacire
quam creati: ergo multo magis poteric D us in–
juriam aut pcenam fine mucarione circa creatu–
ras
fa.:Ca
cond.onare.
Communü
Communis relponGo eíl: homin
m
q
uidem
s-tfponfio
de
condonare poílc,íed non Deum,quia in homine
da.rnr phyíica mutatiO per aétú,
q
uem haber,
a
fe
difiin8:um,[ecus aucem in Deo,
apud qrtem non efi
tranfmutatiu, nec 11icifat11dinis
11b11mbr11tio.J
;icob.
t.
mutat1one
i1i
co11do–
"ate
creato
tjficacrter
tnprobatft.
II24.
Sed Contra. Nam in primis przJiéta re–
fponfio non folvit rationem adduétam; quod fci-
licet aétus Iiberi Dei majoris efficaci:e fum, cujus
oppofitum ex contraria doéhina coll!gitur. De–
inde. Licet Deus murnri non polfa per aétum
fuum,aut illi realis fiari addirio, nihilominus
fi–
ne additione multo perfeétius, effü:acius,
&
po–
temius vult quam
fi
per aétum illi aliquid adde–
retur
:
ergo pradlare poteíl: ratione
illius,
l}UOd
horno per aétum
a
fe difiinCl:um.
Confirmatur. GEia non obfianre quod vel1e
divinum liberum nihil addar, non minus proprie
ratione-illius applicarur potemia divina ad ope–
randum , quam
fi
aliquid adderemr: ergo ra–
tione divini aél:us Jiberi, eriamG nihil addarur,
poteric pr:rfiare Deus , quod horno raticine
fore
liberre condonationis, cum illius potentia multo
perfcétitts applicata fit
quam
humana,
íi
in re–
rniffione omniporemia quidquam fuffravtur.
p::x rela·
i
1
25.
Tercio. Narn !lomo re laxare obligacio–
ttione_ob-
nem p.otefi, qua aliquis eíl: ipfi devinétus , nihil
:gatioms,
circa Ípíum operando: ergo multo magis Deus
voti aut juramenti obligationem.
~aJ
ratio ur–
genda eíl: ficut prrecedens.
.
V
ulgare reíponforn eíl: debere tune neceílario
V:i~r,dr
11
d
D eum revelare hujuímodi relaxationem, quia G–
;tf:e~;~:n/
ne manifeíl:atione inuülis eílet relaxatio ;
&
ita
d1s¡tUa.
'
in voluntate relaxacionis involvicur revelatio,
qure phyGcurn aliquid in rebos ponit.Sed hoc irn–
pugn,atum manet ex diltis circa rationem prrece-
,_
denré.Deinde fipecialiter arguo ad hominemcon-
:Et
ad
m-
•
.
· •
·
minemmlf·
tra P.Hence, qm non requmt rnmanonem po-
mftfle.
fitivam , de c¡ua loquimur, fed pro aétu libero
ait fofficere negativá.Tune fic.Ergo porefi Deus
velle relaxare,
&
non manifefiare relaxationem.
Patee illacio. Nam in eo cafu jam datur varie–
tas
n~gativa;
re\'elacio enirn ex
le
poffibilis, red–
dimr
impoffibilis ex foppoficione aétus Dei,
q
are
eíl: varietas negativa.
~od
fi
dicat , non
poífeDeurn non revelare relaxationern,quia alias
eífet inucilis. Contra
dl.
~ia
De.uspropc~r
,al\·
quem finem poffec rt:laxare,
&
non
rev~lan;.
Et
licet fic relaxams operarerur ae
fi
eífer obligacus,
id eífet ex ignorancia invincibili, qual'l)
Del,.\s
non cenetm fubrnovere , ficur
paflnn
videmus
multas Deum ignorantias
&
errores tolerare.
1
116.P
1
ra:cerd.J uxraAuél:ores
ilió~
nullum in-
~U()d
4m·
trinfecnrn libertaris exercitiurn in Deo agnofcen-
pbi~s
ofteno
f:
r .
no
íl
1
J
.
d11ur.
tes, a lumen eum po e reve are re axaoonern:
ergo Co!utio eíl: nulla. Ameced.ens probo. Nacn
revelario efi fignum interioris volumatis Dei
:
fed
inrerior Dti volunrns non
dl:
rdaxatio
:
ergo nequir effe fign um relaxarionis. Major
efl:
clara. Nam id rev latu
r, quod occultum
eH.
Minor aucem oíl:cndicur. N.am interior Dei vo-
l
untas fecundtim
fe
dl:
prorlus ind1fferens,
&
ira
non magis inclinata ad relaxat1onem quam ad
non r ·laxationem: ergo n quit hab re raciont-m
r la. acionis.
Si
dicas voluntat
m
effe
jam
decerminatam ra-
L01ü
re–
tiene aél:us exterioris manifeíhtionis. Contra
ffonfiocone
eíl:. Nam
x
hac deten inatione folum habecur
fut
4
ra,
denaminatio exrrinl(ca prove niens ab ipCo
aél:u
externo
:
ergo fi _revela
u
o eíl: Ggnum relaxario-
nis, erit hujus denommarionis; ex quofequitur
eíft: fignum
fui
ipfius.
i
1
27.
Dicunt alii c¡noties Deus habet aétum
Aliorum
J
'b
fI
· '
r
·
·
·
·
b
e"Pafio
de
1
erum, nece ano 1equ1 van:ictonem
ID
re us,
O{(t1fta ya.
qua:: VariatiO non femper
a
110hÍS
cognofci potdt
T1t1t1one,
•
quia
&
hoc facramemum vult Deus nobis
tffe
fecremm.Ecita
hi
Doélores non curanr de
f
pe-
ciali
~riatione
pro omnibus aél:ibus liberis
a1Ti-
gnanda.
,
Sed contra hos , Gcut generalicer refpondenr,
Tnfi1ffic'en1
ita
efi
generaliter argu ndum. Arguo
igitur.
&
rmonfe~
Nam valcfe inconícquenter loquunrur:
Si
enim
z7;;,~;;:·
aétus líber fecuodum quod effic:ix
efi
compÍernr
per obj él:um
fuum
:
e1
go talis aétus fp cialis
per tale decerminatum objeél:um:qure
dt
evidens
Confequenria. Tune
Ge.
Ergo
qui
dicic ra!em
aél:urn D e; requirere variationem in objeél:o,ípé-
óalem illam,pro qua tíl:-aétus, debet affignare.
Tune ultra.Ergo qui non affignanr,íed occulrnm
eífe ajunt, inconíequenr
r
loquuntur,
&
doétri-
nam
füam
dcmoliunrnr.
S ("),.
, N
'
D
· ·
4.Ratioett
1 12 •
~arto.
am cum
eus remttttt pee-
mruj]io1Je
cata ven,ialia.infondendo graciam , ibi interveqit
-vemal1um,
aét.usliber, cui non refpondet neceífario aliqpa
rnutatio phyfica: ergo dari lile une phyfica mu-
tatione pocdl:. Anceced ns probo
1
uppon ndo
gratiam non pugnare abíoluce cum peccaro ve-
niali, alioqui fimul eífe non poífem, nili conrra
namram urriufque ; qupd dici nequit,
&
ira ha:c
efi communis doétrina Tbeologorum. CU.mergo
Deus infundendo gratiam peccarum venial« re-
mittit, condon:uione ucirnr,cui refpondec remif-
fio,
&
non gracia:& ira aétns liber Dei circa con–
donationem fine infoGone gracia: eífe pot íl:,
.&
confequenter fine phyGca variatione.
,
Mirab1lis eít circ..i hoc doétrina P. Herice
Difput. r7. Cap.
2.
aitnamque peccatum ttiain
e
e
veniale
I