I'
Sec1io IX. Pro/:Jlem11,7. 75eus
fe
nmat nmore
fp~cinliter
diélo.
273
explicationem tradit
P. G
ranadus Traél:.6.
D
ifp.
1.Seét.
1
.n.4.
~~
d1ffi·
993.
Sed efi ilb difficilis. Nam ex ea fequitur
-ciliJ,
&
dari io6nitos aétus voluntatis ex cujufcumque
contra
Qltus
poúcione. Poftco enim aéhl amoris, feq ui-
~m~
n
•
¡tanti.1.
cur natim aéh1s, quo vult vol untas bonum ret
amacre. Rursus, cum aétus hujufmodi fiabeat
etiam racionem amoris , quia habec proportio–
nem feu apcitudinem cum bono ; ad ifium fe–
'}Uetur alius,& deinde, ille alius inferet alrerum,
11ec eric fifiere in uno aliquo. Non ergo fullineri
illa explicatio pocdt,fi de aétu diíl:inél:o ab amo–
re intelligatur.
Ei1pUc"ti'
Potefi ergo explicari ira,
ut
c:onfequaturnon
·
J~
corifecu·
reali confecutione,fed formali; quia aétus qui–
:Oa~: :~ lib~t
profccutivus boni haber proportionem di–
fle41i:
él-am cum apperitu racione boni, quod refpidt,
in qua confiíl:it ratio amoris,
&
ad quam forrna–
liter confequitur, velle bonum rei amatre tam–
quam
affi
lt:io incrinfeca, non vero pertinens ad
~onceprnm primar~um
amoris, licet per illam
poffit convenienrer definiri, ramquam per id,
quod e!Iemialem conceptum manifdht.
i'(!~
non
994·
At peque hoc viderur fatisfacere. N am
fat1sfacit,
velle bonum formaltter alicui
dl:
amor : ergo
non efi affeétio, ieu conceprus fecundarius amo–
ris . .Amecedens videmr clarum.
~ia
velle bo–
num eft complacencia boni refpeau alicujus
:
fed complacentia boni,ur jam diximus ex S. Tho–
ma
efi amor:
~rgo
velle bonum alicui efi aTJJor.
ltem. Voluntas quarenus vult bonum forma–
liter,
eíl:
propomonata
&
aptara bono tam–
quam
objeéto fibi conven!enti: ergo formalirer
amar.
'
:E~llir4t:,,
Dices ex S.Thoma 1.2.q.28.Artic.
r.
in Cor–
alia deuni·
pore, aRiorem confiftere in quodam genere uni–
~u;tfe·
catis affeél:iva: ínter voluntatem
&
rem amatam:
~Thorn.
ah
hac ergo unitate orimr velle bonum rei ama-
ra:, & ira in tali velle,non c:onf¡fiet amor; quia
tale velle non confiituit unirarern, fed illam fop-
ponit.
·
Sed P"'-vi
Qgod neque aliquod videtur habere momen–
momenti
tum in caufa prxfemi. Nam D.Thomas.non efi
oftmdltw.
contrarius fibi ipíi, rlec potuit eorum oblivifci)
qua: paulo ante docuerat, Quxfüone inquam
2.).
a
nobis citata,ubi amorem eífe dixit cornpla–
centiarn
boni.~od
ergo aíferit de unicare,quam
inducir amor, ira exponendum eíl:,
UI!
ipfa com–
placencia boní
fir
uniras affeél:iva: quam unira–
rem etiam explicar per aptirudínefu
&
propor–
rionem.Nihil ergo ex hac refponfione, quod fatis
faciar, habetur.
Ammm
Dici igitur potefi complacentiam,in qua coJJ–
ef]"eforma·
fiflit amor,
eífe
velle bonum formalirer : quia
/1ter
wlle
'
fi
bonum.
cum nihil
1t
bonum nifi in quantum conve-
niens alicui, eo ipfo quod amatur bonum, vult
quis alicui bonum.
~a
explicatione nulla mi–
hi
aptior occurrir.
Et
jaxra illam bene inrelli–
&irur duas diél:as definitiones non eífc contra:
nas.
Fflpr.tttr•
99)·
Eíl: autecn prreter amo_rem in omnibus
ea amor
aétibus voluntatis inclufum , qui
funt
com–
f':eiitiliter
placentire boni, (quem etiam aliqui extendunt
a1{Jus,
ad omnem aétum volunratis , enamfi verfetur
circa malum,
&
dici poteíl: amor, Gcut dicitur
velle) aél:us fpecialis, qui amor dicirur, ah omni–
bus aiiis difünétus,
&
communi nomine fignifi-
c:atur,Gcut in aliis contingit, qu:e nomine gene–
ris d Ggnanmr.Sic dífpofirio d1citµr fpe.cies
q~a
litati s peculi:ttis; cum ramen nomen d1fpofmo-
nisgenerale
fit
omni qnalitari,qua fubieél-um be-
.ne difponitur. Hic ergo tecundum communem
~
,rf.di~e
I •
•
"d
•
{f'
s
y·
ft(
Ul1 11-m
exp 1cat1onem (pro qua vi en p
o !Ullt•
no-
communem
' mas r.2.q.t3. Artic+ P.Suarez
lib.s.deAnima
expl1cntio–
cap. 5. Conimbricenfes in libr
os Erhicoí'um
ntm,
DiJpuc.
6.
&
alii) efi aél:us appetitus circa bo-
num lecundt1rn fe.
~od
aliqui fic inrelligen-
dum volunr, uc
fit
all:us c;rca bonurn prour ab-
firahit
a
prrefenria
&
abfentia; ita
ut
neque con–
tideretur
ut
prxíc::ns
&
obtemum ; !ic enim rer-
minat aél:urn gaudii: neque utabfens·; ficenim
Tresªª""
terminat aétum defiderii: hi enim tres aél:us di-
(onruprfti.
c:untur proprii appetirus ut verfatur circa bonum
btlif.
fecundurn parcern concupifribilern.
996.
Sed non videtur difl:inétio prrediétorum
Formn
.o.
·
.n. , ·
d
..
·
diflr1mm
a1..oLUUm ommno exal.-L · JUXta
aram expl1cano-
pornulc-
oem indicari : nam gaudium non efi tantum de
tur cor.w·
~
re obtenra, fed etiam de obtinenda) ut manifeíla
mmter
af–
experiemia confiar,
l~tamur
enim expeétatione
fignntiim ,
probabili
fu~t.iron11:i
)
&
multo magis cum efi
Cja11d1um
1lla certa.
Sic
Davtd
Pf
alm.
z
18. v. 49.
&
50.
rtwn de
Memor
e~IJ
-verbi tui far'Vo
t110,
m
qi111
miht
fpem
de-
fi1turi1 .
dijti.
Httc me confolat4 efi in h11milttate mea.
Pfalm.
Pfal.
~
8
•
ur
.v.1.
L.etattH Jum in
hr,1,q11tt
diéla
f11m
mihi:
In
~~~
9
ó."
dom11m Domini ibimU.J.
Et D.Paulus ad Rom.
r
i..
m . ...,.r.
v.
J
2.
Spe ga11demes.
Quod adeo efi. cenum , ur
Rom.n,
probatio tupervacanea videacur. Sicur ergogan-
'V.rz.
dium eífe de re non prxfenci porefi, 'ita
&
amor
.Et
amor
de re prxfrmi
&
obrenca, ex diverfo modo ren-
de re pr&–
dendi in objeétum , quem habenr gaudium
&
fct'
&–
amor; etiamfi circa ídem bonu1.n verfenrur,& ut
e tenta,
illud per conGder.arionem diverlinJode prop0ni-
tu11,
amplell:endu
. Sicur enim res exifiens cer-
minare diverfas cog
. 'les porefi : cum enim
confiderarur in feipfa ,
cognitio inruiriva ;
cun¡in alio eíl: abíl:raéti va
:
'l o
&
affeél:us
dle
diverfi puífum. Gaudium cerre
'l
fuavit
as
qu:l!-
dam affeétiva fp cialis, quam no dicir amor.
qui ranrurn eíl: volitio ftu con1plac\. •tia boni
quod non confideracurut abfens,
li
enit ' abfons
Ílt,
erit defiderium. O!!_id ergo verat ci1
' rem
prrefentem dari
&
complacemiam bonitat
·us,
&
affeél:ivarn fuavitarem
?
Si
enim obfiart
li–
quid,
m~xime
qllod non haberent unde difiir
poífent gaudium
&
amor, fi uterque verfari
c:a rem obrenrarn poífer. Sed certe cum
gaud
verfari pofiir circa rem non obrcntam ,
no~'
urgens illa ratio, omnes enirn debent diffic¡
rem illam agnofcere & explicare, diíl:inétion
m–
que illorum aéluum aliunde venari.
997.
Eft c¡uidcm cerrnm ex poífeílione b ni
Vtritt{<jlie
gaudium rtfulrare ; non !amen omne gaudiu1?1
dzfmmen,
ex poffdrione nafci , neque,oeceífario effe gau.
dium , quod verfacur circa poffellion
m ,
feo
quod pro formali motivo haber illam,
m
efi ex–
citativa ÍU::!vitatis in afft.étu , ve! fuavi cariva
affeél:us,& unibilis cum appetitu fuavifü:abilirer,
ut
Íta Joquar,qu:t efi difiinél:a ratÍO in obji..é'l:O
a
ratione unibilis complacibiliter fine foavitate.
qua: efi ratio propria amoris, quando objeél:urr
non efi abfens. Juxta qua: expedienda ditiicul-
ras in Tirulo propofira, an
fcilic~t
in Deo detur
amor fpecialirer diétus,
ut
efi aéfus difiinéfus
a
gaudi0, de defiderio en-im non eít qurefiio' cum
Z 4
confiet