HIST
PLANTARUM
CAPUT XXXIV.
De
OMIMETZTÚ,
seu osse femoris.
Radicem· fundi:t tene'ram , crassam· , longam , canden–
tem , et :fibratam , . saporisque , et odoris expertem , gluti–
nosam ,- et frigidae humentisque temperiei , et ex his
cau~
les purpureos ,
tenues , ac volubiles , folia
Ocyrhi
paene
figura _, et- nonnihil undulata, ex viridi purpurascentia ;
flo~
·
res in póstremis ramis ex candi
do
pallescente_s ,
et
exiles ;–
ex quibus fiunt vascula_: obrotunda:, semine referta. Radix
ossa
lux
ata reducit, fracta consolidat, !ocisque corporis ca-
,,_
..
su ' . aut íctu concussis applicata fert opern' confert saniem
rnejentibüs ; dolores ·
·tollít '
'ac repellit praeter naturam
tu..
mores. Vocanf eamdem Plantam
Otomitae Tunquiyeti,
alii
Poztecpatli
,
alii
Potequizpatli
,
alii
Tlalhuapatli.
Provenif
editis locis , montosisque
T emiltzincinci, Ocpayocan{, Oapa,·
ni
,
et
Tototepeci,
_nonni4il variante forma.
CAPUT XXXV.
De
OM1cocouzPATL1,
seu medicina
m~rbidorum ~ssium.
Ita vocanf
Hoeitlalpenses
Herbam quamdam
Tomicipla-.
nae
similem ,- sese convolventem Arboribus ; quae ossa {ra–
cta consolídat ebibita , aut applicata.