92 / 264
~4
trum
dubitat. Sed cullibet hatum
partium
fua
pro:
. pria
f~rvat~r
veriras. Qix ex Scriprnrá
funt ,
in–
(alibilia fum: cxrera, ur plurimum, humana fide,
cuilibet refpondente, tcnemur.
40.
Patrum fcripta probara eífe ah Eccldia,
&
in Ecclefos legi , Breviarium ipfum oíl:endit.
Sed tamen non omnia, qux cominent, guoad ve–
ritatem judicio Ecclefix probara
funt.
Ab
his dif–
cedere, falva réverenriá Patribus debira, licet.
Vi~
de, quid ipG Sanlt:i Parres nos doceant.
S. Hie–
ronymus in epiíl:ola ad Grefipbonem ait :
./fliter
habendi {unt .Apofioli, aliter reliqui traElores·
ll/o;
(emper )Jerum dicere, ijlos in quibufdam ut homines er–
rare contingit.
S. Auguíl:inus in epifi.
i
9.
ad S.
Hieronymum idem
~nfirm~r.
Alios,
inquit,
ita ,
lego, ut quantalibet Sanélitate, doElrinaque pr,epolleant,
non
ideo 1Jerum putem, quia ita fen{eru1,t ipfi, fed quia
mihi )Je/ per authores Canonicos, vel probabili
ratione,
quod
a
1Jero non aberrant
,
perfaadere potuerim.
De
argurnentis etiarn, qux non ex Scriprud , fed ex
Parrum fcriptis Theologia eruit , hxc docuit D.
,Thomas
1.
part.
q.
1.
arr.
8.
ad
2.
Utitur autem .
authoritat1bus aliorum DoElorum Ecclrfice
,
non qua–
/i
argumentando ex propriis, fed
prob~biliter.
Idem
confirmatur
ex Decreto Gratiani
cap.
Nolli
:3.
diíl:.
9.
Ubi
Barbofa ofiendir , Sanétorum Pa–
~rum
diéta non
eífe
nece!fario pro lege
admir~en~
da~