Amphirheatrum Mífericurdix.
§.
XLIV.
De Faélione Purpurea. In qua Apojlcli,
&
.Apoflottco pleni
lf11itu
ad
rmm111 cojim1le.
Apo.t.1.
d
h·fl.
v.i.o.
61 2.
D
Vo
ecimum, .Amet
iy
1
.m.
Apocal.2
1.
n
.~u
bro ·
'{r.20.
SttpJ perd11odenarii1m numerum
lius.
.Apoftoli dejignantitr.Amethyft¡u veropurpumM eft.
E t fcimus quia purpura ornamemum eft regnle. Per
Amethyftum igitur, Apoftoli,
eorumq~te
fimilcs de–
fignantur,qui ornarnentumfuemnt D ei,qitia
eum
per
vniuerfam mundum prtR,dicauerunt.Ornamentmn Dei
lo•n
t.
l.
fuit Petrm
,
de q110 fc'liptum eft q11od clarificaiterit
7Jeum morte
fu1t .
loan.
2 1.
'/¡.
1
9 .
Similiter & cereri
o;·namemum Dei ft1ertmt,quia eurn pritdicando,mira–
c1tla faciendo, pro nomine eiu; m1Jriendo
,
clariftcauc–
rum
.Sic clauditur Ambroíianus Commentarius.
Sic clariff:mre propoíic:r:
&
expofü:r: Faél:iones
tanta fubrilicarc
&
elegamia, vt admirationi íint
eas attentius concemplanti.Purpnreo ergo Ame–
thylli fplendore prcefulget vlcima, in qua Apo–
ftoli. Sed vero cum lapides
a
Diuo Ambroúo
explicari, fundamentorum ornamentum porius
linr,quam fundamenta ipfa., qure func Apoíl:oli,
ve
inicio expofüionis vidimns:
A
poíl:oli hoc lo
co non rite videntur induél:i, vt fui mecipforum
A¡:-oíloli
ornam~nta
illi íinr,fundamenca
pari:er,8'gen~Speé\-arores,
mee qu1bus eadem exornara. Et Faébonum
qm-
11011
ex Fa-
dem propdetate feru ata, alij quidem in eis fpe–
él-
!1.rn!bus
él:abiles,a quibus diueríi fpeél:atores.Eranc ergo
cahqus.
in
Orcheíl:ra Imperator
&
Senatores quibus
pr~-.
cipue Faél:ionum diuediras rnilicabac.
In
ca:leíl:i
ergo Amphicheacro, in quo
&
Circus, fummus
Imperator Deus fpeétacorem agic,
iu~t::t
quem
D.
Parens
&
fponfa omnibus modis Auguíl:a.
Hinc inde Apo!loli, pr<ríl:anriffimi Senatores,
de quo diél:nm
num.3
24.Q!Jod ergo Apoíl:oli in
D.Petrus
extrema Faél:ione poíiti, non de eifderr. in fuis
Tt
íingula·
eíl: accipiendum perfonis, ft;d in nobililli mis fe–
re
fanéhca..
él:atoribns,de quibus.explicatio allata procedic.
tis exernplar
Diuus autem Perrus ideo íingular i elogio pro–
nominams.
poíicus,quia
A
poíl:olorum princeps,guem debuit
pra:-aliis a:mulatiofanél:a profpexi!fe. N ec quia
Apoíl:oli
a
Faél:ionibus excluli ,
~dto
ab earum
pretioíis coloribus ac fplendoribus alicni , qui
profeél:o ampliores in illis, ideóque vlrimo no-
• __ minati loco,vt guidquid in enumeratis pr<rcdfe-
°',' ,/
rae, in ipíis recdleél:um cenfeamus. Et prufunda
D.loan.~cs quide~
coníideracio_ne
O.
Ioa_nnes Baptiíl:a
~~
!lapciíla
vndec1mo
loe~
confütutus, vr
m
eo prxcede,nttu
pr.ric,quia
fplendores aduna ros crederemus, íicnt paulo
fo~
Apoíl:o_licá
peritts,dc.ipfo agentes demoníl:rauimus.Sed non
º?
11
~mngn
pra:celferanr Apoíl:oli,ne eornrn rnerira,pra:roga–
..lignicatem.
rimr:,chari fo1ara,!ir1"1i liter in ipfurn congeíl:a cen-
ferentur .Scquuntur illi, non prrecunc, vt in illis
non folum quidquid in :tlijs fanél:is cxcellens,&
illulh:e prre folfir, agnofcamus, fed etiam Diui
Ifa.~o.v.¡.
Baptifl:;e excellenriam demiremtu".
Vox
ille
cla–
V.oxcla-
mantis
in
defarto.Marth.
3.
,V.
3
.Ifai~
40.
Y.
3.
Vbi
má•is, ideíl,
verbum
clamantis
indicar,
q ui
per illam fuam ,
~ei.
b
clamabac voccm.Vnde Venerabilis Beda íic fcri-
B;~;ca
·
bit
in citatum cnput .i'l/fatth<Ci.
[
Clamauir quidem
pei: alios Dens, fed &ifl:e folus vox,quia Verbú
pra::frns oíl: ndit.] Sic 11\e.Eíl: ergo íingularis Di–
ui Ioannis Excellentia vocem elfe clamanris per
D Chryfo-
fe
Dei.Audiamns iam Dinnm Pecrnm Chryfo–
lo~us
l"gnm Ge de illo loquentemferm.
1
· 7·
[ loan–
Qu•t1ªfi
nes Euangelij fanél:io, Apoíl:olorum
' x.l Sic
il–
;:i~10l:0
o-
le.
Eccc illnm non (olum Dei vocem, fed etiam
A
poíl:ol(}ft¡m, per quem illi clamarunr,dú Chri-
íl:us eos clamare,& dinipitatem eius mnnd0 ex–
ponere geíl:iences prohibebat.Dixit
aute
íltü
:
Ves
aute quem me eJfe dicitis
?
Ref}ondens Simon Petrm
dixit
:
Ch·tiftum Dei. At tlle increpans illos,prtEcepit
ne
ciii
dicerent hoc,
dicens:~ia
oportet Ftlium__ homi-
Lnca:
9 •
v•
nis multa pati.Luca!
9.
'{r.20.2 1.&
2.
2..
Q'.}od er-
2.o.u.& u.
go tacere coaél:i , per Ioannem proclam«banr.
Tali purpura ornatus Chriíl:us,vc
fe
digno orna-
Cat
p.10.
mento diluceret.
D ileéhu mem candidm & rubi-
d
[
éf
·1tb
C
.¡¡
Purpura il-
cun m,e
e
m ex mi
t
m.
ant.
5.
•
I
o
_e
pu~-¡¡
Chrifü,
pureum,regali inqnam ornamento pr:efolgente.
Sed quid eíl: quOd cum regem
fe
in móte voluic
'
oíl:endere,
vcftimen~
eim faéta fzmt alba
flcut
nix?
Matth.
17 •
Matth.
1
7.
'11.
2.
Candorem lego,purpuram non
v.i..&
r·
inuenio ;
&
hoc cum
a
Patre deél:us ex m1llibus
prcedicamr,
&
dileél:nm fponfa,Cuum clamar
il-
le dileél:ú:Hic
eft Fili
mem dileéfu4.'/I.
5
.Hic
in-
~aioTha' quam,inter multas filiornm
n~yriadas,qnos
mea
boie o_ma–
gratia reddidic adoptinos.Sed abfit vt Regiregia
~lul~,vbi
ex
•
l"
d"
bº
..1
p
1 1strcs.
purpura v1de:ttnr
q~ruine.
I 1
a4~rat
D.
etr_u~,
lbid.v.
1 •
de qno D. Ambrotum nuper d1cenrem andm1-
mus:
Ornamentum Dei fuit Petrm.
Ibi Dini fra-
tres lacobus
&
Ioannes;alfumpfir enim
Petrum,
&
l acobum,& Ioannem fr11trem eim.
ir .
1.
Purpura
ergo ernt ille íimul cum candore veíl:itus,vt
íl:a-
If: .
ret illud Ifaire.
4
9.
'11
.1
8.
Omnibus hü velut orrra-
v.~
1
:.
4
?•
mento veftieru.
Velut purpura inquam ad regium
decorem
&
fplendorem inuenra. Hanc ergo di–
gnitatem eriá aífecuti illi, qui Apoíl:olico mune-
re _ercefulferunc,quales adduél:us Commentarius
expofuit, qui
&
ipG,ceu purpura,Dei
eífe
orna–
mentnm
potuerunr.Exquibus,cum ftnt illi com-
plures , nonnullos fpecialius exomandos breui-
bus excuríibus alii.unemns.
DE 7JJVO NICOLAO MAGNO
,
E T
meritu, & mirac:du.
6
1;.
Magni eum nomine Script0res veteres
In
o.
Nica·
inornarunt, qui fanél:icate vitce, miraculorú ma-
lao decus
gnirndine,defenú:me ac propagatione fidei,Epi-
Apoílolicú.
copali munere,Apofl:olicum decus fuo in facnlo
prrefent:rnit.Ermiracula quidé Ecckúa profitecur
innumera,dnm cla1;11at:Dem,qui
Beatum N icolatt
Ob miracu–
Pomificem innumeru decoraft1 miraculú.Sanétitacis
la.
autc:m magnitudinem bis ver bis extulic Leonar-
Leo?atdus
dns Iuíl:inianus BeatiLaurentij Iuíl:in1ani fracer,
lufü~·~
bl"
g ui vitam ex Anriguiorib
9
Scriptoribus elegáter
;~~ fa~tl::
concinn:iuit.
Virum prafeEto , quem
in
Republica
caccm.
Chriftiana nemo propJ Sanétorü omni.u,in omni..vi.rtu-
tu lmede facilJ anteiret.
Sic ille.Hac ergo purpura
ira ornatus Chriíl:us , vt nu1la alia fplendidior
apparuilfe videatnr.Sed e!l quod regium hoc
or–
namencum amplius decorarit. In Concilio enim
Nica:no Chriíl:i dininicacem cum aliº¡s Patribus
defendit, & pra: aliº1s item aífernit,dogmáque
il–
lud,religionis C hriíl:i:m:e fundamentum,firmim-
dine cerern:;i. íl:abiliuit. Trecenti decé
&
oébPa-
tr~s
ibi_interfuere
_fapi~nria
&
fanél:itate clarilliª
Card.Bfron;
1111
~
&
mrcr
tot rmtlantia Ecclefi.efidera, vel11t
fiel-
Sidusfol–
gentiffirnufidru
D.Nicolaus emicuit,quod
a
Car-
genriffimú
dinalí Baronio diél:um ita romo ; .Annaliú anno
Nic:i::na:
; 2
5
.nu.3
8.~od
ergo Chriíl:us babirus
&
ere-
Synodi. '
dtcus foerit Dei filius,confobfl:antialis ipíi,Gcque
cum illo fa:culorum immortalis,atque inuiíibilis
Rex,a Dino id Nicolao habuir, pra: cunétis Pa-
tribtis illam confl:abiliente veriratem:vc meritif-
fimo hac rarione rrigali fplendens purpura dica-
tur procdlilfe.
Alt~1llo
folg.ntilfouo lidere tan-
rd
ca lux, quam yix' pornic multomm aliorum
N~~!.!f
,ª.rulidtrum fplendor coa:quare. Nec fideris com-
qu:im
º'•pellatio aliquam ex íl:ellis deíignat , fed foletfi
ipfnm >a quo fideribus aliis venit lumen, quo
fe
polllmr