Table of Contents Table of Contents
Previous Page  656 / 902 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 656 / 902 Next Page
Page Background

Amphirheatrum Mífericurdix.

§.

XLIV.

De Faélione Purpurea. In qua Apojlcli,

&

.Apoflottco pleni

lf11itu

ad

rmm111 cojim1le.

Apo.t.1.

d

h·fl.

v.i.o.

61 2.

D

Vo

ecimum, .Amet

iy

1

.m.

Apocal.2

1.

n

.~u

bro ·

'{r.20.

SttpJ perd11odenarii1m numerum

lius.

.Apoftoli dejignantitr.Amethyft¡u veropurpumM eft.

E t fcimus quia purpura ornamemum eft regnle. Per

Amethyftum igitur, Apoftoli,

eorumq~te

fimilcs de–

fignantur,qui ornarnentumfuemnt D ei,qitia

eum

per

vniuerfam mundum prtR,dicauerunt.Ornamentmn Dei

lo•n

t.

l.

fuit Petrm

,

de q110 fc'liptum eft q11od clarificaiterit

7Jeum morte

fu1t .

loan.

2 1.

'/¡.

1

9 .

Similiter & cereri

o;·namemum Dei ft1ertmt,quia eurn pritdicando,mira–

c1tla faciendo, pro nomine eiu; m1Jriendo

,

clariftcauc–

rum

.Sic clauditur Ambroíianus Commentarius.

Sic clariff:mre propoíic:r:

&

expofü:r: Faél:iones

tanta fubrilicarc

&

elegamia, vt admirationi íint

eas attentius concemplanti.Purpnreo ergo Ame–

thylli fplendore prcefulget vlcima, in qua Apo–

ftoli. Sed vero cum lapides

a

Diuo Ambroúo

explicari, fundamentorum ornamentum porius

linr,quam fundamenta ipfa., qure func Apoíl:oli,

ve

inicio expofüionis vidimns:

A

poíl:oli hoc lo

co non rite videntur induél:i, vt fui mecipforum

A¡:-oíloli

ornam~nta

illi íinr,fundamenca

pari:er,8'gen~Speé\-arores,

mee qu1bus eadem exornara. Et Faébonum

qm-

11011

ex Fa-

dem propdetate feru ata, alij quidem in eis fpe–

él-

!1.rn

!bus

él:abiles,a quibus diueríi fpeél:atores.Eranc ergo

cahqus.

in

Orcheíl:ra Imperator

&

Senatores quibus

pr~-.

cipue Faél:ionum diuediras rnilicabac.

In

ca:leíl:i

ergo Amphicheacro, in quo

&

Circus, fummus

Imperator Deus fpeétacorem agic,

iu~t::t

quem

D.

Parens

&

fponfa omnibus modis Auguíl:a.

Hinc inde Apo!loli, pr<ríl:anriffimi Senatores,

de quo diél:nm

num.3

24.Q!Jod ergo Apoíl:oli in

D.Petrus

extrema Faél:ione poíiti, non de eifderr. in fuis

Tt

íingula·

eíl: accipiendum perfonis, ft;d in nobililli mis fe–

re

fanéhca..

él:atoribns,de quibus.explicatio allata procedic.

tis exernplar

Diuus autem Perrus ideo íingular i elogio pro–

nominams.

poíicus,quia

A

poíl:olorum princeps,guem debuit

pra:-aliis a:mulatiofanél:a profpexi!fe. N ec quia

Apoíl:oli

a

Faél:ionibus excluli ,

~dto

ab earum

pretioíis coloribus ac fplendoribus alicni , qui

profeél:o ampliores in illis, ideóque vlrimo no-

• __ minati loco,vt guidquid in enumeratis pr<rcdfe-

°',' ,/

rae, in ipíis recdleél:um cenfeamus. Et prufunda

D.loan.~cs quide~

coníideracio_ne

O.

Ioa_nnes Baptiíl:a

~~

!lapciíla

vndec1mo

loe~

confütutus, vr

m

eo prxcede,nttu

pr.ric,quia

fplendores aduna ros crederemus, íicnt paulo

fo~

Apoíl:o_licá

peritts,dc.ipfo agentes demoníl:rauimus.Sed non

º?

11

~mngn

pra:celferanr Apoíl:oli,ne eornrn rnerira,pra:roga–

..lignicatem.

rimr:,chari fo1ara,!ir1"1i liter in ipfurn congeíl:a cen-

ferentur .Scquuntur illi, non prrecunc, vt in illis

non folum quidquid in :tlijs fanél:is cxcellens,&

illulh:e prre folfir, agnofcamus, fed etiam Diui

Ifa.~o.v.¡.

Baptifl:;e excellenriam demiremtu".

Vox

ille

cla–

V.ox

cla-

mantis

in

defarto.Ma

rth.

3.

,V.

3

.Ifai~

40.

Y.

3.

Vbi

má•is, ideíl,

verbum

clamantis

in

dicar,

q ui

per illam fuam ,

~ei.

b

clamabac voccm.Vnde Venerabilis Beda íic fcri-

B;~;ca

·

bit

in citatum cnput .i'l/fatth<Ci.

[

Clamauir quidem

pei: alios Dens, fed &ifl:e folus vox,quia Verbú

pra::frns oíl: ndit.] Sic 11\e.Eíl: ergo íingularis Di–

ui Ioannis Excellentia vocem elfe clamanris per

D Chryfo-

fe

Dei.Audiamns iam Dinnm Pecrnm Chryfo–

lo~us

l"gnm Ge de illo loquentemferm.

1

· 7·

[ loan–

Qu•t1ªfi

nes Euangelij fanél:io, Apoíl:olorum

' x.l Sic

il–

;:i~10l:0

o-

le.

Eccc illnm non (olum Dei vocem, fed etiam

A

poíl:ol(}ft¡m, per quem illi clamarunr,dú Chri-

íl:us eos clamare,& dinipitatem eius mnnd0 ex–

ponere geíl:iences prohibebat.Dixit

aute

íltü

:

Ves

aute quem me eJfe dicitis

?

Ref}ondens Simon Petrm

dixit

:

Ch·tiftum Dei. At tlle increpans illos,prtEcepit

ne

ciii

dicerent hoc,

dicens:~ia

oportet Ftlium__ homi-

Lnca:

9 •

v•

nis multa pati.Luca!

9.

'{r.20.2 1.&

2.

2..

Q'.}od er-

2.o.u.& u.

go tacere coaél:i , per Ioannem proclam«banr.

Tali purpura ornatus Chriíl:us,vc

fe

digno orna-

Cat

p.10.

mento diluceret.

D ileéhu mem candidm & rubi-

d

[

éf

·1tb

C

.¡¡

Purpura il-

cun m,e

e

m ex mi

t

m.

ant.

5.

I

o

_e

pu~-¡¡

Chrifü,

pureum,regali inqnam ornamento pr:efolgente.

Sed quid eíl: quOd cum regem

fe

in móte voluic

'

oíl:endere,

vcftimen~

eim faéta fzmt alba

flcut

nix?

Matth.

17 •

Matth.

1

7.

'11.

2.

Candorem lego,purpuram non

v.i..&

inuenio ;

&

hoc cum

a

Patre deél:us ex m1llibus

prcedicamr,

&

dileél:nm fponfa,Cuum clamar

il-

le dileél:ú:Hic

eft Fili

mem dileéfu4.'/I.

5

.Hic

in-

~aioTha' quam,inter multas filiornm

n~yriadas,qnos

mea

boie o_ma–

gratia reddidic adoptinos.Sed abfit vt Regiregia

~lul~,vbi

ex

l"

d"

..1

p

1 1strcs.

purpura v1de:ttnr

q~ruine.

I 1

a4~rat

D.

etr_u~,

lbid.v.

1 •

de qno D. Ambrotum nuper d1cenrem andm1-

mus:

Ornamentum Dei fuit Petrm.

Ibi Dini fra-

tres lacobus

&

Ioannes;alfumpfir enim

Petrum,

&

l acobum,& Ioannem fr11trem eim.

ir .

1.

Purpura

ergo ernt ille íimul cum candore veíl:itus,vt

íl:a-

If: .

ret illud Ifaire.

4

9.

'11

.1

8.

Omnibus hü velut orrra-

v.~

1

:.

4

?•

mento veftieru.

Velut purpura inquam ad regium

decorem

&

fplendorem inuenra. Hanc ergo di–

gnitatem eriá aífecuti illi, qui Apoíl:olico mune-

re _ercefulferunc,quales adduél:us Commentarius

expofuit, qui

&

ipG,ceu purpura,Dei

eífe

orna–

mentnm

potuerunr.Ex

quibus,cum ftnt illi com-

plures , nonnullos fpecialius exomandos breui-

bus excuríibus alii.unemns.

DE 7JJVO NICOLAO MAGNO

,

E T

meritu, & mirac:du.

6

1;.

Magni eum nomine Script0res veteres

In

o.

Nica·

inornarunt, qui fanél:icate vitce, miraculorú ma-

lao decus

gnirndine,defenú:me ac propagatione fidei,Epi-

Apoílolicú.

copali munere,Apofl:olicum decus fuo in facnlo

prrefent:rnit.Er

miracula quidé Ecckúa profitecur

innumera,dnm cla1;11at:Dem,qui

Beatum N icolatt

Ob miracu–

Pomificem innumeru decoraft1 miraculú.Sanétitacis

la.

autc:m magnitudinem bis ver bis extulic Leonar-

Leo?atdus

dns Iuíl:inianus BeatiLaurentij Iuíl:in1ani fracer,

lufü~·~

bl"

g ui vitam ex Anriguiorib

9

Scriptoribus elegáter

;~~ fa~tl::

concinn:iuit.

Virum prafeEto , quem

in

Republica

caccm.

Chriftiana nemo propJ Sanétorü omni.u,in omni..vi.rtu-

tu lmede facilJ anteiret.

Sic ille.Hac ergo purpura

ira ornatus Chriíl:us , vt nu1la alia fplendidior

apparuilfe videatnr.Sed e!l quod regium hoc

or–

namencum amplius decorarit. In Concilio enim

Nica:no Chriíl:i dininicacem cum aliº¡s Patribus

defendit, & pra: aliº1s item aífernit,dogmáque

il–

lud,religionis C hriíl:i:m:e fundamentum,firmim-

dine cerern:;i. íl:abiliuit. Trecenti decé

&

oébPa-

tr~s

ibi_interfuere

_fapi~nria

&

fanél:itate clarilliª

Card.Bfron;

1111

~

&

mrcr

tot rmtlantia Ecclefi.efidera, vel11t

fiel-

Sidusfol–

gentiffirnufidru

D.Nicolaus emicuit,quod

a

Car-

genriffimú

dinalí Baronio diél:um ita romo ; .Annaliú anno

Nic:i::na:

; 2

5

.nu.3

8.~od

ergo Chriíl:us babirus

&

ere-

Synodi. '

dtcus foerit Dei filius,confobfl:antialis ipíi,Gcque

cum illo fa:culorum immortalis,atque inuiíibilis

Rex,a Dino id Nicolao habuir, pra: cunétis Pa-

tribtis illam confl:abiliente veriratem:vc meritif-

fimo hac rarione rrigali fplendens purpura dica-

tur procdlilfe.

Alt~1llo

folg.ntilfouo lidere tan-

r

d

ca lux, quam yix' pornic multomm aliorum

N~~!.!f

,ª.ru

lidtrum fplendor coa:quare. Nec fideris com-

qu:im

º'•

pellatio aliquam ex íl:ellis deíignat , fed foletfi

ipfnm >a quo fideribus aliis venit lumen, quo

fe

polllmr