Table of Contents Table of Contents
Previous Page  456 / 902 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 456 / 902 Next Page
Page Background

402

Amphitheatrum

Mifericordi~ .

tion~m

Chriíl:i magiíter.

Erat

aumn

AndreM

frater Simouü Pctri vmu ex duobm

,

qui audierant

a

loanne,

&

fecw; f¡¡erant

er~m.

lnuenit hic primltm

frfltrem

Jimm

Simomnn

,

&

dicit ei

:

Inuenimm

Mejfiam, (

qund eft interpretatum Chriftm,)

&

ad-

loan.1.

v.40

duxit

eurn

ad

IESV

M.

loan.

1.

Y,

·.+0.41.

&

4 2.

f1.&

•P•

~i

ergo ex difcipulis primus,

&

fidei pacer

Abrahamo nobilior , fratris

&

magiller

&

du–

él:or ,

magnífqu~

vircutum nobiliratus infigni–

bus, Eccleíia: principatu digniffimus habebarur.

D:

P~cro,

Ec tamen negara gaudet, ac imparritttm gram–

pnn~1Pª.1 u

latur fratr!..,.lrnmiliraris & charitatis meriris cu–

~º~~

inuider.

mulatus.

~o

quo íic B.P<::trus Damian.

fann.

ci–

D~~t~·~:

tato.

[

Vt magis fl:upeas, non moldl:e rulir An-

dreas, q uod in fide primus,faél:us eíl: ordinis di–

gnirate fecundus: nec zelo duél:us efl:,quod Pe–

trus,

qui eius dncatu pofl:erior credidit, cuiúf–

qne ad fidem ipfe prreuius fuir, prioracus tamen

incer omnes

A

poíl:olos iura fofcepir. Hanc nem- •

pe mortificarionis regulam ocnlis. noíl:er foper–

flllS

Ma.giíl:er appofuir, hanc nob1s vera: humili–

taris noGmam, per q11am illum reéta via feque–

remur, exhiLuic.

1

n illis námque primis difcipu–

lis, quos & mundi

Doétore~

infiit:iic, omnium

vircurum ÍOL'l11am lignancer <::xpreíl1t, vt vfque

ad confummationem fa:cnli vnufq uifque fide–

lium ad eo

imitationis oculos dii:igat ,

&

per

eorum tramirem neurrolibet exorbicaturus in–

cedac.] Ha:c ille,

in~qnibus 13 . ~drea:

mulcipli–

cia m!;!rita apparent, dum primams Ecclefüe,

qui debitus videbacur eidem , dinina ordinatio–

ne fubtrahirnr, vt nihil rninus inde quam frater

ha.beat in donis graticc,quibus gloria: corona de·

bearur.

In

Smarag-

3

94.

Et illud quidem qui:id primus in fide

clo.fides

li-

dicitur, iuxta Smaragdi condirionem

effe

di(pi–

gmficaca.

citur,qua! colore viridi aliis pr<E gemmis elucet,

íingularitérque lenocinarnr o bturni,cuigraciffi–

mus ille ob eas, quas PhHofophi tradunr, racio–

nes. ln fide autem fpes etiam indicara, qua: co-

!ntde (pes

miramr ilhm,

&

ex eodem manar fome, vt qui

rn icacar.

credit atteti:anti Chrill:o , in fpem fi:atim bono–

rum cceleíl:ium poffic excitari. Hinc illud.

.í2.!!J,

per illum fidcles ejfu in 'Deo

J

qui fufcitauit eum

a

rnortuü,

&

dedit

ei

gloriarn

,

vt fides vejlra,

&

JPe1

ef[et in D eo.

¡.

Pecri.1.

'Ir .

2 1.

Vbi ex eo quOd

i.Petri.i.

Chriaus auétor alferatur fidei, durn per ipfum

T.2.1.

fideles dicuncur, fpei íl:atim adinngimr fortitu–

Spei

adiun

do- Diuus & iam Paulus ita fcribit:

D em 1tutem

girur

forti·

JPéi

repleat vos omni,gaudio

&

pare in credendo: vt

tudo~

nbitndetú in je,

&

virtute Spiririu SanEli.

Ró.

1

5 .

'Ir

.1.

3.

Q},1i

gaudium & pacem in credendo deli–

fiderans fidelibus, eam

a

Deo fidei videbarur

petimrus. Nec ramen

fic

locucus, fed Deum di–

xic fpei;vc vcriufquerationem elfeeamdem nof–

ceremus. Et cum item g:wdiurn

&

pacem in cre–

dendo pofui!fet, fubdidir abundanriam fpei, vt

D.Ar;

dreas

illud ipfum,

quo~,di.ximu~,panderetur.

Diuus

tidei oofü;r

ergo Andreas, qm pnmus

m

fide,

&:

pater fidei

parer.

fa

A

noíl:ra:, etiam primus in fpe., qui primus agnof–

poftolus

cens Chrifhun , & falucis viam , earn nobis fuo

;uli~:rus

aperuit exemplo, quam

&

felicittr initiauit.

Damian.

Hinc lingulare illud epithernm , quo a B.Perro

Damiani iníignirus reperitur, dum dulcis voca–

tur Apoíl:olus;

Ge

enim

(cribic¡t:rm.5

8.

[Magi–

ll:er,

& Dominus noíl:er, cuius fchola ell: in ter–

ris,

&

carhcdra eíl: in crelo,ex his omnib

9 ,

quos

elegir, elegi r

&

pra:elegir Andream Apofiolum.

O

cfolcis

A

poíl:olns ,

&

primiriua vocario Sal–

uatoris,qui in ipfum

A

po.ftolicum chorum tan–

ti .prio ams infignimr faftigio

J

J

Sic ille.

Sed

vnde dulcis

?

Ex eo vtique, qu ia initiator fpci,

dum primus Saluator

:i.gnofcit,

&

fah:tis in

eo vias,ad quas gdl:ir atim alios,& anee omnes

frarrem

bea~Hllmum

con.uocare. Q}üd enii_n

Rerum cc:e.

hac fpe dulc1us

i'

Aperras 111quam,nob1s a:rcrn1-

ldlium

(pe¡

tatis fcmita , & creli ianuas fulgenriffim:ts per-

;rrerna

gau–

patere

?

Audiendus , cum de dulcedine agicur,

día

1epr~dulciliimus Doél:or, Mellifluus inqu:un, qui

fcnrat,

ferm.3

7.

in Cant.

ira loquitur:

L

lbant

~inquir,

&

flebant, mittentes femina fua.

Pfal.

1 2

5.

ir.

6.

D Bero.

Sed quid? Semper flebunt? Abíit. Sed venient

Pf.llp.c>.

cum exulcatione portantes manípulos

fu

os. Ibi-

dem. Merito cum exulracione , cum reporranc

manípulos gloria:. At ifl:ud, inquis, in reforre-

étione , in nouiíl]mo die,

&

efi nimis longa ex.-

pell:atio. Noli animo frangi,noli deficere a pu–

íillanimitace fpirit!sl: habes inrerim de primi-

tiis fpiricus quod ad pra:fens in exulratione me-

tas. Seminate, (air) vobis iuftitiam,mecite fpem

vita:. Ofee

1

o.

'/r.1 2.

(Vulgarus habe-c: Semina-

te vobis in i

1

1fiiria, & merite in

or~

miferic.:or-

oree

10.

düe. ) Non

te

modo mittitad diem nou1fllmum,

v.

n .

q

uando res iam erit in i:e ,

&

non in fpe; fe'1 de

pra:fenti loquitur. Prorfus magna la:titia , &

exulratio multa mmis , cum vita venerit. Sed

numquid tanta: la:titia: fpes erit fine la:titia? Spe

gaudentes,ait

A

poíl:olus. Rom.12.'lt.1

1.

QJiif-

quis il:aque veíl:rC.m poíl: illa amara & lacrymo-

Rom.H.

fa

conuedationis fua: primordia refpiralfe in

v.11.

fpem, atque in quoddam ferenum fupci:na:: con–

folationis pennis gratire fubleuacum

fe

euola!fe

la::tatur , is profell:o iam metit fuarum recipiens

frulhun temporaneum lacrymarum

:

&

ipfe vi-

dit Deum, & audiuit vocem dicenris : Date ei

de fruél:u manumT' foamm. Prom:rb.3

1.

'/I .

3

r.

Nam quomodo non vidit Dcum

>

qui guíl:auit,

Prou.

1 ,

&

vidit quoniatn fuauis eíl: Dominus

?

Pfal. 33.

v.

31 , 3

Y,.9. ]

Ha:c

ex

illo dulcedinis fonre, in quibus

luculenter apparet quanta

lit

fpei de diurna ex–

peél:aticne fuauiras, quam mira dulcedo, ve in

terris illa felicitatis a:rerna: gaudia repra::fenter.

Et

huius dulcedinis pro vniueríis Ecclefia:: hliis ,

Ciuus Andreas iniciator dulc1Jlltnus , vt merit

Ueatus Damianus exclamet:

O

dulcu Apoftolm!

Q)o titulo nefcio an alius iníignittts re ' eriarur.

Et

id quidem oó illud, quod additum íl:atim:

Et prirnitint vocatio Saluatorú .Sicut

amé ob pri–

mitiuam vocationem initiator eíl: fpei,

&

dulcis

A

poíl:oli tirulo

przdicandu~ita

&

morte; cuius

Singularis

tanta extitit gloria, vt

a

fideliffimis teíl:ibus lin-

~loria

mor•

gulari fuerit cnra confcripra , quod in nullo

ita

us D. Ao–

inuenicur Apoíl:olo, vnde nullius ira pcculiare

drea:.

officium per martyrij peculiaria ac gloriofa pra::-

conia, ex quibus fuauitacis v1dentur fontes ema-

nare. Audiatur iterum dulce Beati Cardinalis

eloquium,lic enim loquiturferrnone

citato. fNon

B.

~c.rrns

fubterfngitnos ,qufa quod ammodo tener;irous

Damian1.

ell:,

&

dulcior in cordibus fidelium, cuius pa/Eo

tanta fpiritus deuotione diíl:illat,vt mentes fide-

lium adipe

&

pinguedine replere videatur. Vndc:

non immerito in lingularern auétoriraris arcem

fofcepca eíl:; guam qui viderunt,fcripferunt or-

bi,& minill:ri fuere fermonis.) Sic ille.Ira quidé

exultani t confpeéta cruce, ita eíl: eam arnanter

amplexus,ira foblimibus prreconiis extulir,& al·

loquiis dulcibus ad omncm amorum pompam

compoíitis celttbrauit, vr a:ternita tis illi aperras

ianuas,

&

glorireincomparabilis obtigiífe conf–

peél:um,nullo queat paéto dubirari.

;95.

Ergo datus ille Eccleíirevtfeliciratis

D.Andr~as

QUfpex.>

dum

initiis ref¡ogder 6nis, & vocationi

non in vita

mo¡-s