746343

Pfal.

88.

Pars

erfus l.

·~.

11 L

vndique mihi bella. vndique tela volanr, vndi.:

~ot

illa in

que pericula, vndiq impedimenta. Quocúm–

viia

pr~feó-

que me vertam, nulla curitas eíl : & quz mul..

ej.

cent, & quz moleílat imeo: & efuries, & re-

feého, & fomnus, & vigilia:,& labor, & requies ·

militant contra me.] Sic ille. Quis ergo in tanta

periculornm turba, qu.r euitauerit, poffit nume-

rare

Ideo dum fortuna

d fedes bearns tran-

feunr,fuauillimc canun "'·

· · quot effugerint

pericula

~ruident,

&':!

magna fuper eos

fuc:rit Dei miÍcricordia • •1J.1fpi¡:iunt. Pro quo

ídem fuauiílimus Doé\:or ita frribit

H omilia

.Feria

i...

Pafchti..

[ Extremam hanc

cl~1fulam

re–

ferre poífumus ad illa beata: quietis gaudia, cum

fedebit vnufquifque fub vite fua , & fub ficul–

Aea fua •in pulchrirudine paci1>, in rabernaculis •

fiducia!, in requie opulenta: cum platere Ieru–

falem íl:erm:ntur,auro, & fuper omnes vicos eius

Alleluya cantabimr, & implebitu

antibus &

puellis fequentibus Agnum quo

ue:: ierit in

veílibus albis. Tune narrabimu,s

gell:a func

in via, quomodo c;ognouimus Dominum

fra–

é\:ione panis. Luca:.

14.

t .

¡.

quam dulcirer nos

humiliat hlc in loco affiié\:ionis , vr delirietur in

cordibus noíl:ris 'qui fecrera fua abfcondit

fu–

pientibus & prudenribus, & reuelac ea paruu–

lis. Tune recordabimm: periculorum, in quibus

verfamur; tribulationum , quibus affiigimur;

miferiarum, quibns inuoluimur: & mirabilite::r

lretabimur, quia hrec omnia velur vrnbra tran–

Iterunr,

de fplendoribus , in qnib11s erimus ,.

oífa noíl:ra iub1lum germinabunr.

Hrec ille

alia.

§2!!:,oniam mifericordia tua

rmrgna

eft fuper me,

PÍ.B

1 J..

efr

en1iftit1nimam meam ex irifenw infiriori.

fa!.

5 •

'/1.1 l.

Hoc Beatos dicer quilibet, dum pericula,

Bcarorum

quibus, fe etiam infcio , feruams

fit,

ad dinini

vox.

illius luminis claritatem aduerret.

de pericu-

C d

lis

hlc

agerc Prophetarn, docent illi , quorum

·ar

·Be a.

non expreífo nomine meminitCardinal1s Bellar-

minus,& dicit eífe recentiores. Audiendi aliqui.

Janfcaius.

Ianfenius !ic ait; L:..Ob id qnOd mifericordia tila

tnagna,

declarara~

in me,quodque erneris ani–

infcrio-

mam meam e fummis periculis 'in quibus ver-

mfemo

•

a ar, ac ve ut ex mrens a uperos renocaue-

;~~~f:~a~c.

ris. ] Sic ille; qHi ex

Ioann~s

Campeníis anti–

guioris ipfo paraphraíi id videtur hauíiífe, in

Campcníis.

qua íic fc.cibir:

[

Benignitatis enim cure erga me

immenfre excant argumenc1 plurima; quories

enim verfabar in periculis eciam fumrni ,

eripuifü ,

animam meam vc:lL1ti ab infe rís ad

Flamminius

fuperos reuocaíl:i.] Sic ille. Breuius Flamminins:

[

eíl:, ex grauiffimis pcrictrlis, & morte cerra,

manifefl:a.

Hac cum expoíicíone conflar alia

communis Patrum apud citatum Cardinalem

qui pro inforno inferiori eum intelligunc, qui

pcrnalis eíl: carcer damnatorum , nam. ab lioc

erepti, qui

periculis aíferti' in qu;r: íi mifere

lapíi, ad illum miferrime laberenrur. Qnories

ergo qnis

pericuJo lapfus granioris Ceruatus '

Reoocatio.

ab inferno efr exurns inferiori. Cum

~rgo

pe::.ri–

ncs

innu-

cula fint innumera, innumerre eriam 1fl:re ab

111-

rnerz,

licue

feris ad

peros reuocationes. Merito igitur Pro–

pcricula

pheta proclamar.

0.!!-,oniam mifericordia tua m1igna

eftfuper me.

Vbi Arias Montanus.

AriasMont.

lmo ( fateri debeo ) maxima :

Tu quippe{eruafti

profandü

Hanc animam baratri cauernM.

Maxima profeéto, & cuius magnitudini nihil vi-

Idrn

u~cs

detur polfe comparad'. Semel quidem

pureo

~umu

~·

infc:rnali foiífe erurnm quempiam, laudem ex

fondo cordis exprompram , nunquamque ínter-

mittendam meruiífeé. Euaíiífe millies miferantis

Dei adiutorio , quem laudum cumuluril rherea–

tur

Ideo non mifericordiam, fed mifericordias

Domini celebramrum

:eterno carmine Pro-

phera pollicecur ; quia magnus illarum aceruus,

Pro

imm~

quem intra animi ventrem recollegerat.

Vi:nter

mitc~

tum

cut aceruus tritici.

Cant.

7 •

.¡¡.

2 . Vbi Hono-

cord1arum

rius ventreri;i ait

e~e mem~ria~;

ego

~uide::m ~:.:~;·

v.i .

non quamcumque 1llam d1xenm, fed glonofam,

Honorius.

aut ad gloriam anhelancium,quod

íi

quentia

d~-

c1arant:

Yallatm liliú.

Lilia enim glorire deíig-

nant ílatmn,

.i~

q uo, ve Ecddia

caní~,

Sanlli

ji.o-

Bearorum

rebunt Jic11t

ltfthm.

lila ergo memoria aceruum

memoria

tririci daudir,in quo grana clauduncur

in~me-

Yentcr

ra,& ex quibus paíl:us fuauiíllmus illa ruminan-

accruus

ui•

fu~currat.

lnnumera inquam beneficia,quibus

m i.

recolendis, nec ipfa

íi.r

fatis reternitas, vr fernper

•

qui eorum memoria pafcirur,runc,mnc vidcatur

incipere. Quod quide111 ludith illis fui cancici

ve~bi-;

videtur fibi voluitfe.

Iacipite D omino

tympanü.

Iudith.

16.

'/!.

Quod alia, irem ex-

!udich.r6.

plicamm, fed ad hunc trahi fcnfum, illúmque ..

L .

foris apmm, potell:, qui cum illo valer comrno-

Scmpe.r illl

difTime concordaó. Erat tota Beatiffima rriurn-

.rnd~.cioné

pharrix in decantanda ei mifericordia; qua ip-

lllClpiuoc.

fam,

fuúmqne pa¡.-irer populum e fummo peri-

culo liberarat.

qua vna, mulrre ereque per-

iagn;r elucebanc,tnm ad corpus

ad animam

(;

~ia

nulla

n am pertmentes um ergo eas

c:ineret 1p a,

íacis

bcrícfi·

& populnm vt caneret hortaretur, ad folam lau-

~iorum

im·

di s inceprionem impellit, quia poll: pertinacem

,ncnúcati.

in hoc officio progre

merum erat incepiffe

f¡¡rnrum,

prop~

irarem, quia

fuauiJSi-

r1rarn memoriam relinquunt e

a penC11la

;

pro-

•

prer periculorum mulrimdinem' e quibus feliit

euaíio confhterat, ad quorum vlrimum quia de–

ueniendmn numquam, femper videantur inflare

principia.

Morta!itatú iura menJ memorignorat,

Di-

C~fliodor.

é\:mn & hoc

Magno Caffiodoro

lib. citato epi-

N°n

debe~

11lonm1

me•

o a.

qure mens 1ta memor ruer1t ac 1

moriamod.

q nam dininarurn mifericordiarufn acerui nobiles

0nerarunr

Dié\:um de periculis ; quid fi

be...

neficiis proloquamuc

De beneficiis , inquam ,

illis, q ure feclufo periculorum refpeé\:u .ex illo

pietaris fome proneniunt. Et de nonnullis in fpe-

ciali dicarn in fequennbus, nunc eorurn cantum

mulritndinem,in geoeralem con!iderarionem ad-

duqm. Tot funt , ve fupra numerum íinr, & fu...

pra fcnfum omnem, Vt cum

ii~

perfruamur , ea

ramen

r.~01ffime

neuriq uam fenriamus.Senrimus

aliquand~

aliqua, fed m.ulrories fupra

fenfu~m ruu~r~ll:d&

xíl:imarionem excurrunc.

D em autem

c¡m dmes

:ellin;iatio–

e/f

mifericordia propter nimiam charitatemfoam,

· e~•.

tf"ª

dilexit nos, &c.

Ephef.2.

Y,.

Quomodo

di~

Ephcf.,.v.4

ues? De diuite iníigni apud nos dicere folernus.

No fabe lo q11e tiene.

Nefcit qllanra habeat. Habet

Deus ita in

enim

rot,

ac t:inra, vt neqne ipfe eorum poffit

~ifc~icor

exaé\:am inire rationem.

de Deo tale quid

d~a di~c~,vt

d .

{i .

·¡¡

ea ne,c1re

1ca.mus. on eqn1 em; c1t1

~pro

e, qu:r ha-

quodámo-

het

111

cenfu.Sed

íi

de re al·qua ita fas elfer loqui,

videJtux .

de rhefauro inquam aliquo Dei, de nullo cerre

id, niíi de mifericordia, conuenienter diceretur,

Diuts mímque in mifericordia,

íinguláriter di-

ues, quia id ranqudlm íingulare viderur Apofto-

lus pr:r:dicare.

videtur quidem ita

gerere

ille,

huius veritatis probacio in Scriptura non

deíide::retur, in qua orrtninm fundamenrum veri-

tatum. Perenribns Emmaunca d\[cipu iis apparet

Chriíl:us ipfo refurreé\:ionis die, & narrantes •

qua: in eins pa!Iionc:· comigeraµt , íic fatur iñ.:

tcn:ogans: