,,..
;. \'i
~~
• .;: t}. ,.
EPISTOLA
¡
i
....: '
Dei'
&
non hominum 'opera proloquatur. Sed vero propofiti tenax
.::.. . :··
·; :mei
,opus prxfens, priori par, vt qnidam exifiimant,
&
argum'enti
··..,;.
-~--~v-
maiefi:are confimile, Benignitati tux cenfui deferendum. Deo dico,
&
fxcu orum
P
egi, quod tuo
infigni~nr
nomine, dum in Te Regís
tanti deri vationes mirabiles recognofco. Sic David, qui Deo fe
ai–
care opus illud füum tam efi: apene pro
~fiatus;
filiis Core, quos pra::–
fert Tirulus, etiam videtnr dedicaffe. Dei cultui penitus a4d1éti il–
li,
& Dei negorium fe agere reputavit Vates facratione Poematis,
qui..
&
dicare
le
illud Regi,& nunquam hominmn locuturum fe opera
condamarat. Epifcopalis Te dignitas in ea Vrbe, qua:: Peruviani quon...
dam Monarcha:: Regia, fupra humana fufiollit, diuinorum
princip~tu.
~~;~~~º,~¡,.
Neque enim cuiusl16et hominis ejt,imperium huiu/modi
arripere,
quod
3.epifl.uú.
regnum quoque antece!lit; (il{ud
quippe
divina, hoc humana
modera4
tur) verum
paucorum
admodum.
Invenies
ertam,
fi digneris evolve–
Num.
317 .
re, non abhinc longe, veriffimum illud:
Epifi'-opatus quidem
e5'
no–
;~~-
;
0
:;:
men,
e5
rN
ipfa,
cum
drvinum quiddam
jit,
atque
omni alio
mune-
1 0114
ll-5 ·
re ac
d~·~ nitate
prúlantius.
Sed$oc munere divin ·us aliud in Te,
qui novere de proximo,
recognofc~~~~;
nec leviter admirati reveren–
rur.
Oblatum nihil tale cogiranti,
&
a Supremo Regij lndiarum
Coníilij Prcefide, Regis nofi:ri Philippi oblatum nomine, múdeíl:iffi–
me
declinaíl:i. Non fuiffe autem fimulamentum , quod
filiis
huius
fxculi ambitio arrificiofa folet perfxpe fuggerere, probavit eventus:
1ic
enim abnuifü oblato , vt voti evaderes compos
s
tiid alium
ele–
él: ione difitaét:a , Te interim inter privatx tranquillitatis commoda
quiefcente. Hoc certe dccus fplendore divinius; divinuminquam re–
puliffe munus ,
&
potentiffime bJand\entem Pontificiam Celfitudi–
nem defugiífe. Audio Mofen fublime illud Aífertoris eleét:i populi
officiuR1 iteratis ad Deum precibus recufantem, in quo quis non vi–
deat Deitatis quxdam fpeciofa lumina refulgere
?
Sed ma_ius illud,
quod fob poíhemre excufationis articulum ,
a
Deo fubieél:um:
Exod.
7·
Ecce conflitui
te Deum Pharaonis.
Ex.od.
7."/t.
1.
Crefcunt ergo.,in
v. r.
viro tanto Divinitatis notre, cum ille divinam fugitat dignitatem:
féque ipfum, Divinitatis quodammodo transfuga, prxfiat divinio–
rem.
Hoc equidem tua in caufa accidiffe confpicio, in qua quidem
viél:or femel; fed tandem aliquando magna Ecclefire
felici~ate
de–
viél:us. Nihil de infulis fomniantem nova ad Pra:folatum mtertur–
bat eleého.Vocaris ab alío iam Regij
I1~diarmn Co~filij
Prrefide,
~
ad
Iucatanenfem Ecclefiam eo indice
Te
deprehendts eleél:um.
Q!!1d
tum
?
Ingenua, fed modeíl:a repulía , iis verbis, eo finceri peél:oris
fcintillante candare,
vt
in admirationem raptus vir ille magnus, ea
fe
R~i,
ve1ut novi exempli miraculum, narraturum pronunciarit.
Sed perfiitit ille,
&
Deo
intus
fiimulante, confenfus
impetratus.Au–difii
tune, quod in ipfa. Regia Curia cum ageretur, ín qua
ipfe
Parre-
cix Sanél:x Crucis inter primarias Vrbis
Re~m
iam veteranurn
agebas, clamantibus compitis, folus es
vifos
ignoraífe. Nomen
in- ·
.t
•
qua1n
•