495 / 672
s
AL
v
T
J!.
L
I
n
E
1\.
I
t
l
t.
46,-
ftomi flumen:
Non eíl)nquit,charitas fa!lidiofa
tt
.
1
.
--
· 1 · ·11
· P 1
d
N
11.
oomz
·JJ•
(he emm
~g1t
1
em
al
o, quo nos.
on
C-1\. •
e
b . ·
r
M'"
·
·d
r..
·
•
tn
1.
or.
am ltlOta¡
atores na
tu
V l emus iap1enrta prz-
C
11
·
1b
·
r.
·
r.
b lb
·
1 •
or
•
1
J•
ce entes vtros cum
1
erts iu1s 1.xpe
a nttce:
&
id
cum faciunt, nec
reprehendit
eos quiG]uá,
neque ipfos
rei illius
pudet/ed
digna laude
adeo
videtur, vt quanquam improbi
funt,gu1
in!H·
tuuntur,perdurenttamen ipíi
hortando, turpia
cafügando ,
horu
m
illos
nihil
pudet ,,
Non eft
enim
faíl:idiofa
charitas,
ied
alis
aure1s omniu
m
quos comp
leEticur,
V
itia tegit. Ita
e
hryfoílorn
us
eharitatis ingeni
um
exprimir - Qg_,are neque
in-
fantilia dedignatur,
neque aísidua
repetitione
tredio
afficitur.
Eadem
enim
repetere
mihi
gui-
.
:
dem non pigrum,
inquit, vob1s
;iutem
necei1a ...
Phtl•J•
rium. N onne
v1demus
artifices eadem
ipfa
cnm
fadant,&
modo
eodem
repetát~
nihil
tamen
fa–
íbdire,fed
lucro
potius
int~ntos
vehementer de–
leétari?
Narn &cytharcrdus,&cantor,
&·
gram–
maticns,
&
ludimagiíl:errudiméta eadem
1rn;ul-
care non moleíle ferunt,
quod
ea
docendo
qu,-
:íl:um
am
pl10rem
fadunt . Et prorfus
in
doéhina.
Chr1íl:1,
qtl~
a
laceífente
1á
auc defetfo dicut1tur,
qo~q;
ípfemet
languida
putat, ea
f~pe vehemé~
tms Deo ita agente, auditorú
animospermouét.
~9t1es
nob1s accidit,
cú
confefsiones
peccato-
rum audimus,&
feG
i
iam
alios
atque altos excipi
mus,t
m
n0bis
fri~ide
loqui
v1deri,
&
fat
idi
te>
vt
ipft
no
bis
d1ípliceamus,
&
tamen
1lla
ipG
lan-
guens,
vt
no Gis ·iJetur,&
tati~s
íinguli;)
r petita.
e
hortatio, pra:ter
fpem
noíl:ram,
1--
cty
mas ac
G
g ;
fi ngu -