160 / 672
·tt,fet.
~·
Matt.7.
'
R.om-1
q.
134 DE
PROCVRANDA
INI)ORVM
genus impudens
ferme
eífe,fonnatuq;
difficile;
lafcíuutn,lubris:um,parumq; ídoneum
ad
victu–
tis doétrinam capeífendam
&
ca!tera. N
eq;
fer–
uil~
tantum ingenium
eíl:;verum
etiam quodam
modo
brntum ;
vt facilius putes feras cicurare,
qtJamiíl:ornm vel
fr~naretemedtatem,
vel exci·
tare
~orporem,adeo
ad percipiendum rudes, ad
cedendum
funt
duri
&
perutcaces.
Deniq; vt
ir–
rationali~
pecora naturaliter in captioné&
pr~-
·
dam apta in
cor,:uptione perpetua
degunt,
neq;
matrimonij
leges,nequenatnr~
reueritt:
ltbidi- .
ne
prorationevtt1tur.
~id
ergo pergimusmar ,
garitas
mittere
ante
porcos,
&
canibus fanét m
dare,qui
facilereuertuntur ad
vomitum,&
cre–
njvolutabra delicias ducunt?Aninfantium infen
fatorum more viuentes,
parentes
animarum
i11
auxiliaté'J,rum,comeftores vifcerum humanorum
ratione
~e
legeregendos
credímus~
ac
non
po–
tíus loris
&
ferro fubigendos? Jam vero quoniá
Fides ex auditu eft • auditus
autem
per
verbum
Dei,lingua opuseíl:
adEuangelizandú.
Híc
qui
negotium barbaros
imbuendi aífumunt,difficul
tatespatiqntureas,vtmalintpene
cum
faxis,
&
marmoribus agern,quam de rebus in
fe quidem
arduis
&
fublimibus,& elingues
dicere,&
~
fur–
dis
audiri
~
Ferunt
olim
feptuaginta
duabus
hn•
guis
confµfum e!fe genus mortalium:at hi
ff
p–
tingemis,& eo amplius inter fe
difcrepát,
vt vix
v~lJí¡
habítetur
p~~o
latior, qure
non
fua
ma~
terna lingua
oandeat.
Et
li
enim in
vniuer–
fu
luga~q.m
j:;,perio ,
q.m~d a~
.
~quinoét~ali
.
~it~