308 / 348
;02.
S"u
L
p
I
e
II s ·E
V~
R
r·
él:o eíl:, ut conjugium peninear ad veniam;
virginiras fpeél:et ad gloriam: fornicario depu–
ternr ad pcenam, niú farisfaél:ione purgemr.
xr
1 •.
Miles qµidam cingulumin eccleúa, mona....-
chum profeífus, abjecerat : cellulam úbi emi–
nus in remoro,
q~1aú
eremita viél:urus, erexe....–
rnr. inrereaaíl:urus iniir.icus variis cogitatio–
nibus brurum pcél:us agirabat : ut conjugem•
fuam, ºquam Maníous in monaíl:erio puella-·
rum
eífe
prreceperat, · voluntare murara fecum •
porius vellet habitare. Adiit ergo Martinum·
fortis eremita: quid haberet animi confirerur. ·
ille vero vehemenrerabnuere, fceminam
viro •
rurfus, jam monacho , non mariro incongrua·
rnrione mifceri. poftremo cum miles iníl:arer,
affirmaos nihil hoc propofüo eífe.nocirurum ,
fe folo coojugis uri velle.folacio: porro, nerur··
fus
fe
in fua viria revolverenr, non eífe me–
tuendum: fe
elfo
milirem Chri(li,illam quoque-·
in eadem ejufdem miliEire facramenra
j
urafie:
patererur epifcopusfanél:os,& fexum fidei me–
rito nefcienres, parit_er militare. Tum
Marri~nus (verb<t vobis ipfa diél:urus fom) die mihi, ·
ioquir, ú unquam in bello fuifü, ú it1 acíc con-·
Miles
füriíl:i? Ar ille reípondens, Frequenrer, ínquir, .
mona- in acie fteci,
&
bello frequemer inrerfui. Ad
chus
fa-
ha:c Marcinus: Die mihi ergo, nunquid
&
in '
él:us uxo- ille acie,
q~ue
armara in pra:lio parabatur, aue·
rem re- cum jam adverfus hoftilem e;xercirum collaro '
perens cominus pede, diíl:riél:óeníe pugnabat, ullam '
verbo
fcemioam ftare aut pugnare vidifü? Tune de-··
Mart. re- mum miles confuíus erubuic, gracias ag·ens,er–
yocatur. rori fuo íe non foiíle permiílum: nec atpera in- .
creparione verborum , fed vera
&
rarionabili
fecund1:1m perfonam militis comparatione,cor–
rtaum1 .
Maninus autem c0nverfus ad- neis,
fi.Got