156 / 348
1
;o
S
A
e
ll
IE
H
r s Ton.
quad:im, fed
lit
in eo diílidio fuos ipG ánes
amplilicarem : nam Exarcharus oppida multa
per hanc occafionem occuparunt-
Hujus Gregorii qu:edam exflant epiflolre ad
clerum·
&
pleoem Thuringi:e, monentes, ut in
cognitione Dei magis atque magis proliciant :
Irem ad Saxones
>
gravirer eos dererrenres ab
Ido lorum culru. Bonifacio quodam fuir ufus
in his rebus adminiíl:ro, quem in Germaniam
emiferar.
Leo Crefar fraruas omnes,
&
divorum ima–
gines
e
templis cj
icit.P~pre
quoque mandat, ut
idem faciat : ille vero, non modo non morem
gcrit, fed illi, in fuo propofiro perfeverami,
graves pcenas denunciar.
Anno
Leoni fucceffit lilius Coníl:anrinus, ejus no–
I::>ccxLT. minis quiorus, cognomento Copronymus,.
Coníl:an-cjufdem cum parre religionis. Hic magna cum
tinus
v.
claíle profeétus in Saracenos, ur Alexandriam
JEgypri recuperarer,accepro nuncio de fed irio–
ne, dominarn,
&
Arrabaíl:o novo Imperarore
ele&o, Coníl:aminopolim reverric, urbem
vi
capir,
&
Arrabaíl:um cxocular-
Huic eriam, licue parenri Leoni ,grave fu it
cum Epifcopo Romano Gregorio I II diíli–
dium : qui fubinde miílis imernunciis, eum
exr;ommunicabar ,
&
cum in vincula conjice–
renrur nuncii, colleéta Synodo, decr rum
fe–
cir, ur qui poíl:hac divorum imagines demoli–
renrur, aur conrnmeliofe traétarenr, ab Ecclc–
íireconforrio plane rejicerenrur: deinde omni
frudio
&
opera íl:aru:is in variis remplis erexir,
&
magnifice, quanrum poruir, exor abat.
A Gregorio
II(
fuir Zacharias. Huj us éxtlac
ad Epifcopum quendam Bonifacium cpiíl:ola,
q_ui,,pei
Germaniamcrat
,.ille
ipfc, ur apparer,
CllJ US