441 / 558
LlBER
XXIII.
CAPUT
IV.
4z7
non éo Capice Eccleíiam in fua fide regi , quo duce , nullo
modo falli poffit : conftat demum ad cognofcendam firmira–
tem infallibilitatis eorum, qure fidei funt,
&
mu[rum labo–
randum,
&
plurimum temporis impendendum
eífc.
Annc:.>
hrec omnia utrum pr-rori, an hac altera rarione feíe habeant,
ad praéticam urilirarem Ecdelire parum referunr
~
Fcbronius
fane dicit; cum eo tamen nullus a[ius , qui urilirarcm Ec·
delire probe expenderit , fane diKerit.
CAP U T
IV.
DE !NFALLIBIL!TATE PONT!FlC!ORUM DE l'!DE JUD!CtORUM ,
HABITA RATJONE EORUM' Q_UIE
Joannis
cap.
2 I.
v.
I I.
&
íeqq.
l.EGUNTUR.
§.
I.
cuM
Suprema prrefeél:ura, quam Petrus a Chrifto
fu.
per univerfam Ecdeliam per h:ec verba rcccpir:
Pa.
fle oves meas: Pafte agnos meos,
ea, de qua nunc loquimur,
infallibiliras neceífario conjungitur.
Petrum a Chrifto recepiífc Suprcmam pr;efeéturam
fu.
per univerfam Eccleliam, dum ei Chriftus prrecepit, ut cara
oves, quam agnos pafceret ,
&
apud omnes Catholicos com–
pertum eft,
&
pluribus nos jam oftendimus
(1).
EK hoc au–
rcm confequi, ut in Petro fnerit,
íir
in Romanis Poncifici·
bus ( nam codem modo ad eos, ac Petrum verba Joannis re•
ferri dcbent)
(2)
ea infallibilitas , de qua nunc concendi–
mus, nemini non perípicuum eífe deber. Quandoquidem Íe·
mel ac Petrus in doétrina fidei falli potuiífet, Íemel ac idcm..
in
fucceíforibus ejus contingere poífet; runc procul dubio
univerfa Ecclelia ab ipfo fui inicio habuiífet,
&
nunc quoque
haberet, talem Supremum moderacorcm, arque gubernaro–
rem , a
quQ.inerrorem induci poífet. Su<E vero Ecclefüe Chri·
fium ira non confuluiffe,
ut
ab omni periculo erroris long<:.>
abeífer, arque in fide deficere non poífet, quiínam unquam
dixerir
~
Cum Suprema ergo pr.rfeétura, quam Perrus a Chri•
fio fuper univerfam Eccleliam per ha:c verba recepit:
Paftt:.J
H h h
z
ag11os
(1)
lib.18.
cap.1.
§.8.
&
feq.
(2)
lib.19.
cap.z.
§.8.