L
r
B E R
XXII.
e
A
p'u
T
v.
3
I
7
,, fux appellationis adflruere, maximc quum nihil agcnt<!.>
,, appellatore , fecundum etiam humanas leges , fuperior
,, efl femper ille, qui vicit" .
Habita racione Africanre Ecclclia? , h;rc quidem íuffice·
re poífent ad .illud jus adflruenclum, de quo nos modo · con–
tendimus, feme! ac qui contra nos fenti une, maximum pr:r–
cipuumque ÍU:E fementire fundamcntum in confuetudinc..i,
&
dccretis African:E Ecclelix nen reponerent . Quaproprer
c¡uum AJverfarii noflri appellationibus ad Sedem Apoflolicam
Africanos Parres reflitilfe propugncm , indeque colligant,
verum eífe, quod ipíi volunt; ur c¡uoad rem iflam de Eccle–
fia Africana diligentius inc¡uiramus , inflicuti noflri ratio po–
fiulat .
§.
III.
.Appelbtionum Africanarum ad Romanam Scdem
S.
Auguflinum rellem locupletiffimum habcmus .
Plura fane loca ex Auguflino in medium adducere pof·
frmus, c¡uibus unicuic¡ue perfpeéhun ñcrer , non folum eum
in
appellariones, qux ex Africa ad Sedem Apoflolicam ñe–
renr, omnino confenlilfe, fed fuo ctiam judicio illas pro–
baífc. Verum, ne diutius, quam par efl,
in
hac re immo–
rcmur, ea folummodo , c¡ux haber S. Doétor in epiflola ad
Creleflinum data
(r),
nunc commcmorabimus. Quum ergo
quidam Anronius, qui ur Fuífalcnli Ecclelia? prreñceretur,
idem Auguflinus curavcrar, non pafroris,
frd
opprcíforis
parres agerer, cum Fuífalenfes ad Synodum provinci:E accu–
farunt
de variis criminibus • lnfiiruro itac¡ue a Patribus de
illius agendi rarione judicio, decreverunr, ur poteflas illius
minuerecur ,
&
circumfcribererur, atc¡uc fubcrahcrentur a
jurifdidione ejus, uti air Augufiinus in citara cpill:ola num+
IJ!U
0
de
intolerabili
ejus domi11atio11c
,
de ritp1i1i1
,
&
diverjis op–
¡r~IJionibus
cum vciirate conquell:i fucranr. Ar Antonius
Ia–
tam
contra fe fententiam canonibus conrrariam cífe clamavit,
appc!lavirque ab ea ad Bonifacium Summum Ponriñcem, a
quo quide1u
lit
facilius' quod volebat' e-0nfcquerct11r '
re
ap11d eum
a
Numidia: Primate commcndari curavic.
Ut
An-
tonio