L lB E R
XXII.
e
A PU T
IV.
301
,, difcretionc mifceri , quum damnat<un impietatem non de–
" ferentes, ipli fe fua pravit 1te condemnent : quos con
ve–
n
nit, aut percelli pro perfidia , aut !Jborare pro venia " •
Quid de Fbviano S. Leo decreverit, reftat, ut ad ro–
tius cauf.r complemenrum nunc videamus. Ita ergo habet
S. Leo in epiftola ad Placidiam ( r) " Scriplimus de hac ru
,, ( hoc eft Aétis Ephclini latrocinii ,
&
Appellatione S. Fla–
" viani) ad gloriolillimum Principem , ut lidem, in qua re.
,, natus pcr Dei gratiam regnat, nuila linar novitate cor–
,, rumpi, quoniam Flavianus Epifcopus in noftra omnium..
,, communione perliftit, arque hoc, quod faétum eft fine
,, conlideratione juftirix,
&
contra omnem canonum difci–
" plinam, ratum habc:ri nulla ratio permittit" . Hinc etiam
ad clerum,
&
populum Conftanrinopolitanum fcribens , poft.
quam eos confolatus, horratufque fuir , ut in confefiionu
Carholic<E lidei retifterenr nequiti<E perlidorum, hxc fuper–
addit (2): " Quifquis enim incolumi, arque fuperftite Fla–
" viano Epifcopo veftro, fuerit aufus lacerdotium inv1dcre;
,, nunqu1m in communionc noftra habebitur, nec ínter Epi·
,, (copos poterit numerari ". Suftulit ergo
S.
Leo fcntentiam,
qur in Ephelino latrocinio adverfus Flavianum lata fuerat,
arque uti non Jepofirum e fua fede cum habendum
cífe
dc–
claravit.
H<Ec omnia in Synodo Occidenrali Leo quidem decre–
vit;
fua tamen , non Synodi auétorirate, uci ex ea loquendi
rarione conftat, qua ipfe 1aitur : arque Synodum Occidcn–
talem, hoc eft, nonnullorum Epifcoporum , ve! vicinarum_.
urbium, ve! corum, qui tune Rom<E aderant, licuri fupra
expofuimus, in hac re in conlilium adhibuit, non que
voto
illorum ipfe indigeiet, fed ut eorum Pontilicum 1ilorem fe–
quererur, qui in rebus gravioribus Epifcopos in unum con–
vocaros
in
.:onlilium adhibere confucverunt, ut in delinirio·
ne eorum, qux confürucbant, nihil diligcntir pr<Etermiífum
eífc prxfeferrcnr •
§.X.
(1)
Jaxra eamdem editionem
cpifi.42.
(z) Juxta eam<lem edit.
epill.46.