Table of Contents Table of Contents
Previous Page  456 / 800 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 456 / 800 Next Page
Page Background

4

30

Promptuarii Sacri Pars Tertia.

velit, nimirum in omoibus illis, in quibus virtus fanlli

zrumnas,

&

affiiltiones fullineodas ícfeacdngit.

u

Rochi emicuir:

Jn multapatitntia, in trib11/at1onlbus

,

quod revera magna: cujufdam perfc:llionis

&

fanfütatis

inneceffitatlbus, in angufttt1, inplagis, in 'ªT•t11bus

,

fpecimcn fuir.

invlgifiis, injejunils mul1i1.

3

Et peregrinus.

Ut pcregrinantesadambulandum

6 Accipere jibi regnum. Servire Deo regnare eft

S.

cxpeditiores clfe valeant, nunquammulta íupellcl\ile

Rochus Deo ferviendo, pedibufque íuis fcepcra

&

do- mulcifque pecuniisonerare

fe

folent; id enim faciendo nii

minia fubnernendo & calcando, mundigloriam & vene-

mfi laborem & fatigationem fibi parerent.

Jfmormru

1

,

racionero non foll!m in ccelo, fed & in cerra fibi acquili-

pondusmeum,

inquit S. Augufünus. Enimveroponde-

vic. De Moyfe Propheta Domini fcribirur, quod

ne-

rofior, qua: cor & animam noílramaggravat, íarcina

gn'IJitfe e/fe filium

fi//d:

PhnraoniJ, magls e/igens.a/fllgi

en.amor & affellus inordinatus, quo res terreas profe·

cum popufo Dei.

Unde Chryfonomus hanc deducir con-

qu1mur; 1deoquc S.Petrus primos

fidel~s

obfecrando ro–

fequentiam:

Majus ergo bonumejl af{fié/lo, in r¡uam fe

gabar

di~ens: Ob~ecro'IJos

tanquam advtnas (:/ ptrtgri·

i.Pc1r...

conjicit ex regia.

N eque irrita fu!t

h~c.

ª.

Moy~e_fallaele-

nos abjlmere vos a carnalibus defideriis

,

qu.e mi/ltant

ftio, quia mox ut fe Moyfes Dei ferv1t1oadd1x1t, Deus

"~verfus

anlmam_.

-~~>rroS.

R?chus

~n.~us

inud depo–

quoque eidem declaravit diccns :

Conflitui

te

Deum Pha·

fu1t ,quando fe d1v1t11s, honortbus, dehr

11

s, libertatc

rnoniJ.

Undé colligirur quod lervi Dei ipfisquoque Re· v.olupratibus;

cun!\ifquealiisqu~

mundus liberali

man~

gibus timorem & venerationem incutiant. Enimvero

e1 conferebat, ulcrocitroque ceffit. Optime Theodore–

nunquam libi S.Rochus raoram fibi penes mundum com-

tus notat, quod porta Tabernaculi per myllicam quan·

pararfctgloriam,

(j

f'ua fibi rccinuillct Dominia

~

Prin· dam architelluram Orienrem fpccl:averit, ad inlinuan–

cipatus, imo

li

univerfa polfediffer rotius mund1 rcgna,

du.m 1 quód quifquis fe divino fervitio dedicare flatuit, is

quanram aífecutus efi per illorum fugam, fuique iplius

pnmo ut human:i:

profpcrir~ris

Oriemi tergum venat ,

contemptum. Etenim paucos Sanl'fos elTe connat, in

necelTum

fit.

Ehfzus ab Eha ad fui fequelam invitatus

quorum honorem ror lint erellz Capella: , Alta ria ,

ulr imum vale parcntibus dillurus ad eofdcm abeundi

li~

Con

fraternitatcs , Hofpitalia, Oratoria

&

Eccleliz in

centiam

a~cepit,

ad agrum vero rcverfus par quoddam

o.in

nibus orbis civitaribus& territoriis, quoc

ereél~

fue-

boum, qu1bufcum terram excoluerat

~

maélavit eof•

run

t in S. Rochi honorem

&

venerationem.

demque ¡uxta ligna confralli aratri excoxit.

Ver~m

di·

Idem Sanél:us Rochus confideratur prout

depingiturin habitu Pi::regrini; &ex hu.

jus conditionibus varia: eliciuntur ejusvir–

tutes

&

merita.

DISCURSUS SECUNDUS.

S'int lllmbl w/frlpr.ecinlli.

Luc.cap.i:. verf.35·

J

p

Lane myílicus en habitus ille, in quo S. Ro·

chus depingitur; quia tametli omnes, quo.tq_uot

in hac mortali vita vivimus, viatores

&

peregr1m fi–

mlls , hic ramen luccinllus peregrinanrium

~abitus

ipli propriiffime adaptatur: non folum ideoquód tota

ejus vita continua qua:dam fuir pcregrinatio, ven)m

eriam quia przcunllis aliis Sanélis peregrinanrium con·

rlitiones in virtutibt1s & heroicis aé\ionibus fuis cxpref·

fir.

Undc! Jongc melius Davide Deodicercpotnit:

Ad·

rr.1

111 •

1

1 .1

1 •

vena ego fr1mapud re érperegrinus.

2

Quando quis iter aliquod adoriri,

&

per varias re·

giones peregrinari decrevit, tune id, ad quod fe primo

omnium refol veredebet, in hoc conlifüt, ur fcilicet pa–

tria: , parenribus, amicis,

&

quas domi [uz haber, vita:

commoditatibus valedicat

&

terga vertat. ldem quoque

fanllus hic Confelfor no!ler adimplevit; fiquidem duo–

decimum annum age:1s amplis

fe

divitiis paternis , qua·

rum unicus íuperfies hzres remanferar, privavir, pan·

peribus eaídem dillribucndo; omnefque commodirarcs,

delicias, fuorumquc Principaruum imperiumdefcrcns,

pauperem quandam

&

conrempribilem vitam clcgit. S

Bruno optime inviratorium illud, quo Deusanimam

t::•n<

4 .1.

fanélam excitar, nimirum :

Veni fponfamea, wnidt

L1bano, venicoronaberl1;

ponderans, quzrit:

~onam

modo illi , priufquam pug nam adorfa fuerit

1

coronam

.. Tim· •·

~ -

~!~:!/:,~~,; ~º~~P,;,,,~~

1

1~~~1d,~;:!~:~ ?xQou~~~~;" h~~;~

:uümz

hal_\:em~s r~cenli1z

fuere cerramina, ob

qu~ pr~m11

&

retr1bunonis caufa ad diadema vocetur? Ergone

ta~ta ~es

eíl.mome.m Libanum ad unam fponli voccm

&

1nv1t.a~onum

relinquere? 1movero, inquir Sanllus:

Jpjum 1g1rur venlre cerrare t/I;

audite rationem quam

addit

:

Neque enim ti facilt fuit patriam parentefque

rellnqu_ert, f!rijl1no1

mo~es,

nntiquam confue111di11em

.

Er qu1dem m qu1bus vira: commoditatibusacquc deli–

ciis

adolefce~tem

hunc divitiarum dominiorumque pa–

tcrn?r~m

un:cum ha:rcdem

~ ~enitorum

foorum opera

a

pnm1s annrs enutntum fu1íle exiílimatis

~

&

tamen

hic in jucundiffimo annorum fuorum flore internam Dei

vocero íequens, fumpto in manu peregrinanrium bacu–

lo,a Libano, id ell, humanarum felicitatum centro recc–

d ir, atque per invia

&

devia, prreruptaque rupium

&

viarum

1

perquc

vías

arduas

&

difficilesperrumpens ,ad

cat fortaífe aliquis: nunquid igituralia ligna

pr~nocrant,

quam confciffi & confraél:i aratri? ac deinde aut ad uni·

cum prandium rantllm unicum par boum, ve! alia mo–

dica paria maélantur? Abulenlis refpondet:

Hocftcit,

non quia non habertt n/ialtgna, fe

ti

quia tranjibat ad

D~

minum, omnino volebat renuntinrt f teatlo, ita ut nihil

rtlinq11trtt inillo quodpertintret adipfum.

Equidemfan·

élus Confelfor noíler

i\

lenocinantc ciquc adblandiente

mundo plusaut amplil!sillo, quodcicopiose donave–

rat, recipere nequaquam poterar, urpote qui imperia,

hoRores, faniratem , juventutem , vita: libertarem ,

delitias & voluptares in fuo politas arbitrio habebat; at

vero hzc omnia non nili ammam noílram aggravamia

pondera elfe cognofcens, przdiltis omnibus !efe perli–

benter privavit, ad hoc utin przfenti exilio ad cmle–

flem patriam tanto agilius

&

expedirius procedcre pof-

fet

:

Pr~jecifli

mundum, ut acquireres ca:lum,

inquit S.

Llb.

7

,cpilt.

Petrus Damianus.

''·

1-

Peregrimu

.

Peregrinarurus viam ingreditur re–

giam, triram

&

direll:am, ne in periculo fic in pra:ru–

pta & przcipit1a viarum incidendi. Enimvcro via, quam

peregrinus noíler ingrelfus fuit, en ille qui de feiplo ait:

Ego fum via.

Undé S. Leo Papa

ait: Merito Dominus

ijle faélust/I 'lJla, quia nifiper Chriflum non lgltur ad

e

hrijlum.

Porro fanélus Confelfor noíler ex induílria

fibi viram& paffioncm Redemptorisnoílri imitandam

propofuir, prouti ex hiíloria vita: ejus facile colligerc

Jicec ; ideoque, prouti deinceps videbimus , increata

i!la Sapiencia diípofuit, ut e materno urero colorata qua–

dam cruce prodiret lignatus, utpote qui Rcdcmproris

fui crucem erre portarurus.

5 Ptregin11s .

Pcregrini, qui abaliis agnofci aut hono•

rari nolunt, modico quodam, paupere

&

peregrino fe

habi1u induunt, feque ad humile quodvis miniílerium

den:ittunr, & peditesincedunt . S. R ochus non folum

vefiitusen habicu peregrini alicujus extrinfecus 'verum

infuper,

&

longe magis hoc habitu indutus etl ime•

ril!s in anima fua, humillime de femetipCo interiusfen–

tiendo, feque iplum demittendo

&

contcmnendo; ait

q~idem

Chryfoílomus:

.H_offes vi/is ér

contem~endus

ef{e

Hom.

6 •

de

'lJtderur;

~oc

tamcn de 11l1s 1ntell1gendum ven1t, qui ob

Ann•.

fines

&

relpdl:us humanos per mundum difcurrunt, non

vero de iis hofpitibus, qui ex amore Dei

&

per fpiritus

& virrutis infiinllum pert'grinantur

:

No hofpltes eo1

appellarefolemu

1

,

q111rd18a f!'a patria In a/ienam regio-

nem perven1unt;

funt verba e¡ufdem Chryfofiomi, qui

pauló poíl de fanélis Patriarchis traltans, de quibus S.

Paulus loquitur, ira ait:

J/11 vero non ita erant hofpitn

,

ftd quiidorbem univerfum dtfpicerent,

(:r

parvifacientes

terrmnadca:le/femillam civitattm refpiciebant;

talis ve·

ro Sanllus noíler erat, qui per mundum pcrcgrini in-

flar vagati:s efi ; qwa cundem contemnebat , utpote

quem pedibus Cuis fubjellum habebat, quemquedurn ad-

huc variorum terriroriorum Dominus efscr, coto cordc

conrempferat ·

Hoc

quoque vili habitu fefe induit ne

íibi agnitoobfequia ab aliisdeferrentur,

maximéq~an-

do ad