De
s.
Petro in Vincmlis Difcurfus
V.
lideret? latus quoque impii percutere
dicit~r, qu3:n~o
ei
tribulationes adverfitates , paupertatem, 1gnom1mam,
carceres lethlreram infirmitatem immittit.
U
ndc prius
Saufum
~X
equo in tcrram proílravit, quam illum
a
per–
verfa folla fua refurgerc faceret .Similiter ille , quem in
te fentis confcientiz fuz remorfum, animam tuam con–
tinuo
c~rrodcns
; illud famam & reputationem conta–
minandi diícrimen,
&
fimiles alii qui nobis eventualiter
accidunt graves motus & impulfus:
a
profundo nos habi–
tuatorum peccatorum noflrorum fomno nos excitant.
9 .
S11rge.
S.
Vincentius ait :
Petru1 erexitfe
;
Ecce
propojit11m non redeund1 ad peccatum
;
erenim necelfum
nobiS Ut
C
JutO peccati, in quod turpitCr profapfi fuera–
IDUS , nos erigamus, abeundum oobis e!l ab illo loco, in
quo frequentes lapfus nobis accidiífe experimur , neque
frequentanda nobis deinceps eíl domus
&.
focietas illa ,
per quam ad peccandum íeduél:i fumus.
Surgeq11i dormi1,
tf:J
exurge
a
mortul!
,
tf:J
ill11minabit te Chrif/u1
.
10.
Surgevelociter.
Q.!!.ia fimiliter& ab Herode cir–
ca te pofüicuílodes , te
a
carcere fugere velle, vel pio–
rum virorum íalutaribus eonfiliis aurem pra:bere aní–
madvertcrint, fuum a te tuifque eonatibus oeu'lum m111-
quam avertent. Sanllus Paulus voci
&
voluntati d1vi–
nz, eodem quo illam audiit tempore protinus reípondit,
dicens
:
Dominequidme viJfacere?
11.
Et cecideruntcatmtt: de manibu1 eju1.
S. Vineen–
tius Ferrerius ait :
Ecce confel/io, quot peccata mortnlia
habet horno, tot cateni! e/I ligaru1
;
(:/ quando homocon–
fitetur , (:/ confefforelevan! manus dictt
:
Ego re abfolvo,
omnes rumpuntttr; cadu11t catentt:
(
inquic Hugo Car–
dinalis
)
per fati1faélionem
.
Catenz tune rumpun–
tur,
&
totalicer evanefcunt, quaodo impolitz
a
Con–
felfario prenitenciz fatisfaél:io adimpletur, per famz
feu forcuoz ablatz aut diminutz reílirutionem , om–
niumque aliarum obligationum perfellam adimple–
tionem .
1
~.
Prtt:cingere,
tf:J
ca/cea te caliga1,
6'
fecit {te.
N
un–
quid igitur calcei Petri tanti valoriserant, uc proinde in
carcere relinqui non debuerint; etiam quando feHina–
re
oportebat
?
non quidem ideo fanél:us Petrus juffos efl:
caleeos Cuos induere, íed per hoc magnl1s ille eonfilii An–
gelus quoddam magni momenti doeumentum nobis
períuadere voluit, videlieet, quod ad hoc
ut
peecator
extra omne
lit
perieulum ad przeedentis culpa: carce–
rem denuó redeundi, curare debeat, ut ealceos foos íem–
per fecum& in pedibus habeat, id eíl, mortis memoria
greífus Cuosdirigat, ealcei cnim ex mortuorum anima–
lium pellibus folent fieri. Fuitque hoc pra:fervativum
quoddam, quod Deus noíler ab ipío mundi exordiopri–
mis no!lris Parentibus dedit , ne enim in culpas alias de–
m:ó re;nciderent ; animalium pellibus ipfos l'ef!ire
vo–
luit .
lltduir eo1 tu11/ca1 pelliceas.
Prreterea quando Pe–
trum ealceos, ve!les,
&.
omnia ipfum fpeltantia íecum
fumerejuffit, per hoe peccatorem vere preniten1em mo·
nerc voluit, tune ipfum ípem habere poffe, quod pecca–
ti carccrem ita fit egreífus, ut ad illurn nunquam
lit
re–
verfurus, quando omnc;m de reditu cogitandi oceafio–
nem
&
ílimulum, qua
les
funt veni:·amaliarum effigies,
literz
&
libri amatorii, m11nufcufa
&
qua:cunque alia
quz fomentum
&
incentivum peeeandi effe poffunt'
e
m edio íuílulerit
&
plane removerit. Sanélus Vincen–
tius per calceorum indumentum reílitutionem intelligit
a
peccatore fai¡tendam .
Hi( offendit rePirutioncm
-
Ec ra–
tio eíl, quia quando Confeffarjus prenitenti injungit , ut
rei aliena: refütutionem faciat, ille autem excutare fe
incipit, dicendo,
fe
multas quotidie facere debere pro
familia: fuílentatione expenfas, quz proinde rertirntio–
nem fecµm noncompatiancur,aut vero quód f!atus in
quo vivit, id ei minime permittat ; cune Confeífarius
ei przciperedebet, ut fe nonnihil rdlringat , expenías
diminuat, fuumque !latum rnedioeritate aliqua tempe–
re
e,
ut non ex alienis bonis, fC:d ex propriis illum gere·
re
&
ducere poffit .
Prtt:clngere tenon faciendo vamratts
de bonIs alteriu1.
lnnocentillSIII. aliam quandam inter–
pretationem adducit, dicens.
Prtt1cingere
<:t
ca/rea re ea–
ligas tuas
,
non
f
ufficit nobis malum dimutere
,
nifi .bonum
etlam faciamu1, propter quod dicitur
:
D1verte a malo
&facbonum.
At veróía:peeitams S. Vincencius fuper
illa verba :
Ca/cea
te
ait
.- Ecce hic remijfio;njuriarum; cal–
ceatl funt Pínítentes in dexreropedeper amorem Dez, in
finiftro per wmreminfcrni ;flate e>;go calceati inprtl'para–
rione Evangtlli paci1.
Man{t Prompr.
J
3.
Circumda t1bi vef/iment11m ltmm
.
Po!l illatam
peccatomortem
&
vitiorum habitus cotaliter fublatos ,
R om.•l·
14 •
virtutibus quoque veíliendi fumus Chri!lianis
:
Indut-
mlnl DominumJef11m Chriflum.
Hugo Cardinalis ait :
Vef/imentume/lhoneflaconverfatio ,
quod idem c!l cum
eo, quod ait S. Vincentius.
.
14 .
SetJ11ere me,
inquitad eum Angel!-'s .
Ete~1m fire~
nue fequi
&
adimplere debemus Angeil cu!lodrs nofl
n
confilia
&
dillamina:
Ecce egomitto Angelum mertm, qui
E•od •
1 ·' 0 •
prtt:cedat te
(:/ c11/lodiat in via,
<:t
introd11cat ad locum
,
quem prtt:p;ravt, obfer'IHI eum, (:/ audivocem eju1; Er fe-
quere me
,quod ídem eíl ,ac fi diceret ,ambu!a, vdcurrc
poíl me· Angeli enim incurfufuo
veloc~s,ag1les,&
expe•
diti eífe'nofcuntur · unde alati depingi lolent;
&
per hoc
denotatur ardens
f~rvor,
quo ad fervitium divinum nos
po!l peccati remillionem aecingerc debemus: recor_npen-·
fando tempus in !ello malz confuetudinis depcrdrtum ·
Exiens fequebatuf eum,
quando nimirum carcerem pee-
cati egre!hls fuerat, atque extra omne_m occafioneS
pcccandi & recidivz periculum con!lrtutus erat
p ·
Vincenti~s
per illud íequere me ad. quod
A~g~lus
e–
trumhortatur, intelligit Sacrament1
Eucha~rfüa:
fre–
quentiam, cui peccator poíl p'eccacum
remr!fu~ope-
ram dare debet, per
Angelo~
. enim íacerdotesmter·
pretatur Sacramentum illud mrmílrantes ·
.
1
5. Et nefclebatquiaverumefl,
q11odft~bat
A_ngefu
m:Circa quz verba commentator quidam ita
fcn~1t
:
s.zcqui dlvma circaf• beneficia recogitaf prtt:
a~nnrattone ~t.>e
Jo.Ferreu•.
fcit ubl
fi1;
neque enim horno per. ommur_n
a:ter~1ta-
tem divinz pietatis
&
providentrz • penado qurbus
ad falutem noHram promovendam utitur, fatis ob–
!lupefcere valet, idque tum pra:cipue quando redorn-
ptorcm, Salvacorem,
&.
benefa0ore~ nofl~um
rnor-
raliter offendendo armara quafi manu mvad1mus,
&
tamen ipíc de nobis eodem rempore ab inferno libe-
randis e[t folicitus.
Extflimabat fe vif11m videre;
quia
ut lnnocentius
111.
ait :
.Q11idq11id in umpore ag1t11r
,
'1Jlfnita1 e/I , non verita1; refpeél11 tt11ernitati1 : non fla1111
{ed fomnru.
•
16.
Tranfe11nte1a11temp'rimam
tf:J
fecundam cuflodiam
venetunt ad portam ferrenm, q11tt1 d11cit
lfii
civitatem
,
qtttt: ulrroapertaefl cis
;
ubi idemmet Pontifcxait :
Fa–
íiebat 11/11m tran/ire primam (:/ feczmdam cuflodlam hoc e/I
prtt1terire volunratem peccati; .& libertatem peccandl
,
quibus peccator in prava confuewdine cufloditur
.
Hu–
go Cardinalis circa hafce duas cuflodum turmas aliam
quamdam glo!Tam inílituit dicens :
Prima(:/ fernnda
cuflodia, (:/ m1mdu1 (:/ caro
,
quibus contemptis porta
ferrca, id efl
,
propria vol11nta1
luperell ; quia pofl–
quam mundo tcrga vertimus,
&
earnis voluptates con–
tempfimus., fupere!l ut portam quoque· ferreamexitum
a
peccato impedientern removeamus, id eíl, propriam
voluntatem noHram domemus & fupprimamus; quodfi
autcm ipifu m viribus noílris affequi non valeamus ,
pollquam fecimus e,uod poífumus, fcire debemus quód
Dcus nofler
faclenti quod;n fe efl non denrgatgratiam
.
Ultro aperta efl
ti!;
gratia enim viam complanat, quan–
tumvis illa cortuofa
&
impedita
fit
;
undeHugo Card.
ait :
F aciU aperitU>' per gratiam, htt:c enim ducit adfu–
pernam civltatem.
17.
Etexeuntesproce.fferuntvicum unum,
6'
contim10
difctjfit Angelu1 ab eo
.
Ubi Hugo Cardjnalis ait
:
Vic111
unu1 /latu1 perfellionis
,
tune difparet Angel11s ad lir–
teram
,
quia tune non eft necef!nrius
;
confütutis enim
in via perfellionisduce opus non e!l, quia viam rcllam
perambulant .
18.
Et Pttr111 ad fe reverft11 dixit: Nunc {ciovere
,
quia ml/it Domin11s Angelumfu11m,
tf:J
erlpuit me de manu
Herodl!, &.deo'1!'!¡ expellatione phbis Judtt1or11m.
In his
quoq; verb1s ut1ltffimum nobís expomtur doeumentum;
nam ttt idem Hugo ait:
Ad[ereverfu1; quia q11amdiu ho–
mo efl in f/atu Vlttt: earna/is, extrafe eft,
6'
mfcit q11id
e
ir
ca fe .g.eritur
,
f
ed cum procefferit vicum 11m1m
(
id
eíl, ub1 rngreífus fuerit viam, quz illuminativa no–
minHur )
tune ad fe redit cognofcen1, (:/ perirnl11m 111
q110fuit
,
~
fecuritatem adquam vénit.
Legatis obfecro
eoníeffiones
a
S. A uguílino poíl fuam convedioncm
compofitas,
&
ciare videbi tis quancum peccaca de–
telternr; quz quam eífent in confpellu Dei gravia
&
pondero!a , quamdiu i
n flatu vitz licenriofa: ha:rebat;,
cognoícere nequaquam poter.it
;
ficut enim prima pr<1:•
da, q11am Antiochus
e
t
emplo Jcrofolymicano foflulit,
Bb
magnum