1000001230

Promptuarii Sacri Pars Secunda.

cxrellenti¡¡ variis ex capiribus magnopere augeatur;dicit

enim:

.Quidln{igniu1 Petro, qui In carne ppfitu1 menfur1:1m

Car11ls egrtffu1

Chriflum

efum -pivi Dei F :!tum '(lerum

ca1¡fite/1tr lf:J t¡uoá om11lum mortalium adhucp,Bu1. ltttebat

prima Petrl llngua novoeft fermone confef{a.

Verum enim–

vero ut S. Petri in fall:a hac confeffione

relucen~

fapicn–

ti;¡ tanto ampfius fe prodat,

op~rre

pretium erir ur om–

nia

!ingula verb;¡, qua: velur creleíle quoddam oraq1-

lum protufit, a<;:curate ponderenmr.

quidem S. Bo-

Jqc.r,Lucz,

naventura bene obfervat , q uod tametfi omnes Apoíloli

interrogaci

fu~rint

.Que1>1

dic(Jn~

hom!nes ejfe filium ho–

minis)

folus tamen Petrus refponderit :

Unu1 proomni–

but ref

~o11ef:t,

utcommendetur imitasEccle/ite in jit(e,

'º"'°

feffio11e

(:/ pr,e/atione; unde PetYU1t1:1nt¡uam14nus Pr.e–

/afus un'i'Ver{ali1 Ecc/eft.e unu1 proomnibu1 re/pondet, i.d–

qu~

ex mero inflinélu di'IJ/no: Non e:x lmpetu., fe.á!Plrtt"–

fam'ro in'IJitatttsprior refpondet Petru1.

lnpnm1s 1g1tur ad

prima

didionem fcilicet

T11,

nos reflell:amus . Alber–

tus Magnus ait

De P_erfona d1c;t, tu, á1fcrulonem

notttn~

inquit:

In Chrif/o erar caro

fattguis

té:!

d/'1Jinita 1

ideo quia Petru1 non

refpe~Íf

carnem

fanguinem,

d1wur : Beatus es, quianonjudic1ufecundum quodcaro

fa11g~is rev~lat

,fedfecundumquod Patermeus .

Verum,

11~qu1es, q~1d

opus crac, Petrum filium

onre appellari:

~1mon

Bar;o11a

otandum en igitur , quod Barjona

1dem lit

quodfilius columb.e;

proinM iJeo hoc nomine

appelJa~ur

>Ut fignificetur, quod tune> CUm bree diceret,

habuent

affiíle~ci~m

columbz, id en, Spiricus fanll:i;

aut vero, prout1 Cbryfoílomus ponderat, Chriílus Pa–

tremPeui no°!inarc voluir , licue

P~crus

patrem quo–

que fuum nommaverat:

Patrnn meumpr.edic11fli

ego

etlam illumnomino t¡ui tegenuil

¡;

dicerel:quemadmo–

fiu'!' tu

on.e filius u,ficego Patrl, meiF illusfum;

nequc

enim patrem Pctri nominaturus fuiffct , nifi in hoc ali–

q.uod la.cuilfetmynerium:

Verum quia ille

di~it,

Fi–

l~u1 D~,,

ut fic[eeffe Filium Deiof/em{at ,fc11t1lle

]011~

fi–

ltu~

e;u[dem videlicetf ubflanti.e cum Patre

idcirco lllutl

In Mauh.,,,

ar1lcu/ationem.

D 1lt10 hzc

Tu,

pronomen quoddam

eíl fecundam perfonam lignificans, id eíl, Filium Peí,

qui eíl facrofanlta: Tri;¡dos

l~cu.nda

perfona; quemad:

l'falm. •,.

modum pronomen,

ego,

attr1bu1t\lr Patri:

Egofum qui

[um

Ego/Jodie ge11ul te

FJf1u.1 meiu es

rn;

ac denique

SpirÍrni fanll:o pronomen hoc,

llfe,

appropriarur:

Ifle v_o.1

docebit omnitt,

(uggeret qu,ecun9ue dixero vobu.

S<:cun-

I~u·J••.

t(¡.

dum vcrbum

Petro prolarnm

'en

ti '

cui ídem Afber–

tUS

Magnus fuperaddit:

.Quiver(

ju~ta

iflud

Exo~i

.Qui eft, miftt me ttd vo1.

Tert1um verbum eíl,

Chrr–

flu1

de quo

lbertus Magnus ita fcribit:

Chrif1u1huma–

nam n.aturam/ignlficttt penttraram d1vma q11aftunéllone

Oicit autem

Bonaventura :

In nomine Chrifli, (:/ tÍl'Vi–

nitati.1

incarntttionlsefl e:xprtjfio, (:J

filies

pajfion/1

;

Chtif1 111 enim exprimitperfonam u1111m in d11abu.1 naturl1:

(:/ diJtnittt.tem regiamlf:J

f"'cerdo~alem,

(:/gratite plmitudi–

nem propter u11Bio11i1

pr,ero~ttttvam.~

f{e911.o In P(".lm?

Unx

t te D.e11s tuus olto l.edt1.e; unde

nomme Cbrifli m–

telligitur un!lu1, ungens,

lf.:t

quo ungltur,

perho,· fi"!u.t

l'ater Verbum, lf:J spirltUf ;fecundumll/ud Ijal.e: Spm.

111s Do'm1111fuper me

eo quollunxerlt me.

~·

Thomas

llor

}\ngelicu~

fuas quoquc fuper

v~rbo 1~0. obfervat10~

nes hahet•erenim

pe~

Matthzum.1ta fcr1b1t;Jn

ho~

per–

fella

fjde;

tangltur, quia ta11git11r fide.1 humanltatls, tu

Cnriftu.1,

eft, 11nélu1, (:: co11jf11( '1.uod

un/l~ief/ole~

Spl–

ri1u1 (anéll

u 11 élio non con1,1e11lt et fecundum dt'Vtnfta–

tem; q111a nb ip(a procdit, fedf1eund1'.m h11mamtttttm

•

Hocergod1cit

u1 bumanittttem Chrif/t 11/1ter .efl1mrnt

qrtam tttrb,e

ufque nd d;v/nittttem trttnfcend;t d1cen1

Chrif/111 Fifiu1 Del.

N ot11ndum

e!l 1o

fupef , quod

non folum dixerit:

F il1u1 Dei;

fed.ac,

ljunxcrit:

Fi–

liu.1

~ti

vivl;

quia tametfi

o~um

yerz

it~ fo~tem

erre

polfe nemo nelda.c, tamcn icleo ad¡ungere vo\u1t:

Ad ex–

cfuáendum erroremgen1;/;um

911i quofdamhomines mor–

tuo1 d1cebttnt Deos, utjovem, &c.Jeá fciendum 9uod

cum.

dlcitur Deu1 Vi'Vtll

(:/horno VIVUI de homtne dicltur

p er pttrt/cipatlonem v•tte ,fed de Deo,á;ctt1.11, qulafon1 vi.

tte

Pfal

Apud re e// fonJ 'Vitd'.

Enim.vero mcmo–

randum quod fcribitur Matthmi cap

videlicet quod

priu(quam

Petrus hanc fzpedill:am fideiconfe<Iionem

facerel, jam dud-um

anee ,

nimirum poílquam Salva-.

torem noílrum aquis inambulantem vidi€fent , Petro

quoq11c p·a:miíTis verbisillis:

J11beme adte vtnire fuper

nqut11

liquid um illuc\ elementum fub pedibus.confoli–

dari anima.!verciffonc , ílupefall:um A.ponolorum colle–

gium Chriílum adorarit, eici,ue dixerit:

Ver( Filiu1 Dei

(I;

qnz verba h,aud irrntionabilem miniUranr oc<;alio–

nem

uoitandi de eo, quod haltenus diximus, ni mirum

v_eritati. fatis.conforme non e'!'equod Petrus primus

fue~

rit, qui Ch,riílum Filium D ei

eírecog1\ovi~

, aliifque

manifeíla

it. Veruntamen Chryfoílomus omne dubium

refolvit, dum. air:

.Quamvis 'Ver( dt:xerint, beat/&cati a'

Ña",_ni

P•

Íf\

Deo non unt

;

reata enim

incarnata. Dei Sapienria

foli l'etro dixit:

Beatu1

ti.,

poílquam ipfum Filium Dei

e€fe proclamavit:

Non enim ltaut Petru1, fed unume:x.

mu/tiJ verefilium .ejlmiabant, prd'c1p11um, quldem, m 11g1{-

9ue dile!lum, 11011 tamen ex '/?ntri1 fuhf/antia natum·

un–

de quia,

inquic Chryfoílomus , unicuique notu; erat

ardentilli mus ill.e amor , quo Petrus magiílrum fuum

_Pr?feque~atu

r , 1<!eo ne

~ortaíle

ahquis crederet, ea qure

dfa fide1 confeíhone d1xerac , ex aliqua affell:us tene–

rirnd ine

vehementia dil'ta fuiíf

protint'ts fubj

unxir:

Caro

fangui1 non •·evelavit tib1 ,frd Pater meu1.

S.Th,

""Jtflt.

• 2

Immorrales igitur Perro

i1.

nobis reddcndz Cune gra–

t1z, quod talem ac tantam nobis communicaverit noti–

tiamiincarnacionis njmirum

divinitatis Filii Dei.Q,!!is

unquam intcllell:us fui obtmum in hunc íolem in fucem

illam inco01prehenfi bilem

incrcatam figcrc potuiffet:

Nlfiab ore

Petrl(inquit

S.Maximus)falutar/1 huju1 fidel

verltn1 radiaf!et?

..4

quo nobls ndorand.edivlnitati1 fides (:J

ca:pit (:/ permanet.N

force

aliquando ad id reflexifiis ,

quod fcilicet in una Epinolarum fuarum Romam Baby–

loniz titulo cognominarit?

Salutat vos Ecc!e/ia, 911.eeft

in una Bab1lone ool/ella.

Scitis cur hoc nomen huic urbl

1 • Pet.1.1.

impofuerit?

Hic dlffo/vend.e

ernnt(inquit

S.Leo}terren.e

D N

fapienti.e 'Dlt,nittJfU

hicconfutttndl d.emonum cu{tu.1

hic

p.~.&·~~~t

omni.1f1:1crilegiorumimpieta.1 áeflrue11da, ubl dillKtntif/ima

fuperftitlone habebaturcol/ellutr1, qulcquiáuf'lu11mfuerat

'l!anls errorlbu1 tnf/ltutum.

Eo ipfo vero quo PetrusRo-

ma: idolofatriam defü'uebar, hanc Babyloniarn in veram

quandam tranfmutando Hierofolymam vcramquc huic

civitati impertiendo veriDeinotitiam,eandcm pariter in

totum hoc uníverÍllm trnnsfundebat ; fiquidem

qu.e uf-

plamgentes ;gnornrent, quod '1!.om11 di41tiffet

( Dionyfius

CarchuGanus in quodam fermone de hodierno feílo ait:

~crm.u

1nnumerabi/e; e:x varti1 mun.dlpaftil,iu, ad Chrl[tum con-

verficonflueba11t

Romttm, utprincípem Apo{tolorum,

torit11 E ccleft.e viderent fummum Pont1jicem,pleniufque ln–

ftrueoenltlr ab ipfo;

adeoque toca mellis, quam alii Apo-

floli alibi colligebanc, fuam

Petro confiílentiam & íla-

bilimencum nanci!i:cbacur, quicquid Deus operatus en

tcmpore jaai primi lapidis focofundamenti fublimis zdi-

ficii

Eccleli~

fua:,& quicquid ii;i finem ufque fzculorum

operaturus eíl ,hoc

tot~m

ferro in accc:ptis refercndum

eíl,qui eti:imnum adhuc in íuis fuccefforibusoperatur ;

nam ut S Leo ait:Pid1t

adhuc infucce/{orlbu1 Petru1.

PetrusEpiíCopus Ra"ennatum in Epiíl. ad Eutych.

a~t:

Hortam/Jr tefr11ter,ut hi1

9u~

Papa Roma»íClvitatisfrrl–

ptnfunt,obed1e11ter attrnda1 , quonlam

Petrus, t¡ui in

propriafede (:/ 'VIVit

pr,efide~,

pr.e{tat quterentlbu1 fidei

vrrítatem.

Deus po!t tn;centos annos, quibus navicufa

fetri in continuis perfecucionum procellis fluauavit •

tandemMagnum Conílancinum ad fidem perducendoad

felicem porrum perducc:revolens,procjufdem inílrull:io–

nc ucique potuilfer nuntium aliquem crefeílem

c~fo

ex–

pcdire: aut

v~ro

poterat id per femctipfum(acerc,vef afio

aliquo mediante,non vero fine myílerio.l,>etrum

Pau–

lumadeumdellinavir;fiquidem

Petrus Apoftolu1(:J Pau–

fu1 ipfino1

docuerun~

ftgem tuam Domine .

S. J,>etrus mun–

dum in vera fide illuminaturusS. Paulum hic Roma:

colfegam

locium habere voluit, ut vcritatis.Evange–

Jicre fucem univcrfo mundo conjunQim manife(larent ,

utpoce in rot

erro~um

tenebris l:'rofundiffimc! fepufto .

De davibus S. PetrQconfignatis,

peciali–

ter de clavibus jurifdiél:ionis.

[ciencia:

traél:atur prolixius .

DISCORS US S EPT

US.

Tibl dttbo clavei regnicMlorum,.

Matth.cap.16.

Num ex illis rrivilegiis, quibus tanquam fpecia–

lioribus Sanll:usPetrus omnes alios cranfcen–

dit