1000001230

Promptuarii Sacri Pars Secunda.

r~l\:'.llorcs,

qui omncs utpote in fanfütate ,

fcien–

tra 1nfigncs , pcrmagni ab eo fuere zllimati

com–

mendati,

tamen ncmo illorum omoium ab eo ado.

~tatusclt

in filium,prztcrquamquod folus fanll:us Mar-

Hcbr.1,

<:us · Onde ficut Apo!tolus de Cl¡rilto ait :

Cui enim

dlxit aflqlfanáo Angelorum, filius meru es tu?

Et rur–

~um:

Ego

e~o

illl in Patrem,

(:f

ipfe erit mibl In filium

ita quoque

przfenti dicere licet; neminem ex om–

nibus

fanll:o Petro convcrfis inveniri polfe, quem S.

Petrus adeo in loquendo

fcribendo cautus, prndens

circumfpell:us ,

fil¡¡

nomine condecorarit, przter-

Ron1.1,rt,

quam íanll:us Eyangelilla M,arCU$:

Non accepit Spirl–

'"m(ervitutis in timore, feá 1tccepit Spiritum aáoptionls

fillo,rum, lnquoclamamus Abba Pat:r,

Omncsalii Pe–

tri difcipuli , fequaces, íubditi,

obedientes fer

fue–

re : at vero (aoll:us Marcus

a(cepit Spiritum aáoptloni.r

fifiorum.

Cyprianus fcribit :

.Quanáo Patrem Deum ái-

Deouc.

Domio.

cimtU

quaftfilii Del agert debemus ut quomodo nos no–

bitpla.cemus

ác

Deo

Patr~;

fic 11q/,i( fibi placcat,

(:f

ille

de nobl.rfil/Is

Eadem proríus rat ione nos quoqu.: dice–

re~ífumus,

quod cum fanll:us Pem1s eximio hoc filii

adoptivi privilegio fanll:um Marcum cohoneílarit, ex

hoc fatis. pcrípicue conílet, quod merita in ip(o, vir;

l'lltcfque adco fublimi gradui confentaneas i\tquc con·

dignas perfpexerit . Edi fanlto Augullinodicere licuit:

.f!.uanta cura animum tangit, ut

qui

áicit: Patcr nofler:

tanto Patre nonftt ináignwt.

Crcdibile utique efi,fanll:um

Marcum fumlI\O in id !tudio conatum elfc,

lit

fe tan–

to Patrecondignum, minimequc dcgcnerem filium

erre

probarct, mi\ximecum ipfc pra: omnibus nafcentis Ec–

clefia: fidelibus, cunl\ifquc aliis Petri difcipulis (olus

hoc filii adoptivi titulo , miroquc privilegio infignitus

..s.

1 ,.,

fuerit. E'.nimvero de hac filii\tionc Cardinalis Baronius

•!ta fcribit:

Marcum igitur, quem quoduniceeum áilige·

ret, Petrus In áiéla Eplf/ola filium fuum apptllat

Q!!i–

bus verbis excellcntiffimus hic Cardinalis haud obfcu–

re infinuat, unicqm motivum cur Petros S. Marcum

filiuiim fuum appellarit, fui!fe teneritudinem d1lell:io–

lris , qua Prlnceps Apollolorum hunc difcipulum fuum

fuit profecutus. At vero exhine quidá mihi i:mergit fco–

.Plllus; Sciendum namque en quod Atcneritudine amoris

l'atrum erga filias derivatum fuerit przcipuum ldolola-

~J>'•".1.

tri~

principiú,

cuju~ veritatí~Spiritus

fanll:us inlibro Sa–

pienti:rimanifeí\um reddidit teílimonium,dum ait:

Acer•

bocnim luélu áolcns Pattr,cit(¡fibirapti fi!iifecit lmagintm

(:r

l/lt1m qui tune quafi homo mortuu.r fuerat, nunc tan–

'JUam Deum colertCífpit,

_él

con{tituitinttrfervor fuos

f~"ª

(:r

facrificia;

atque 1dcocumS. Petrus eum pra:c1-

pue in fincm eJcll:usfuerit, ute!fet Chrilli in terra Vi–

carius, ut Jd9lolatriam penitus fubverteret

pe!funda–

ret, mirum ell, quomodo

Petrus fciens quod exccf–

;fivus Parentum i\mor crga lilios • faifa quaquaverfum

erexerit fimulachra

induci potucrit • ut quendam

di·

fcipulis Cuis haud fccusac 61ium

fuu~

tencrrime dilige–

ret? Et tamen certum ell quod fanll:um bunc Evange–

lillam przi cunll:is aliis ardentiffime amarit, quia ipfum

ad faifa numina fubvertenda fummé idoneum elfe no–

vit. Sciendum ell igitur, quod filius viva quzdamfic

~!""'*•

effigies

imago Patris

Imago boniratir illiu.r;

ac pro·

inde ut mundum Petrus converteret, cunllaque Idola

quz jn iEgypto potiU&, quam in quovis alío terra: loco

fedem fuam habebant, exterminaret atque profierne·

ret, hunc lilium fuum, id en, hanc vivam fui effigiem

·"·

in RegnumA!.gypti fumma cum providentia defiinavit

ut paganam

~egni

illius gentem omnigenis impictati–

bus, fuperíli1ionibus, maximequeexecrabilibus totius

rnundi facrilegiis deditam ad veri Dei agnitionem redu·

ceret: adeoque tantum abell, quod fanll:um Marcum te•

11errimcA fantl:o Petro dileQum,

in 6liumadoptatum

elfe, Chrilliana: fidei quidquam przjudicaverit, ut

tius przcipua ratio

CUI'

fanll:us Marcus ldoJolatriam

profligaverit, veramque Chrilli Religionem in lEgy–

pto, multilque aliis mundi Provinciis plantaverit, in

'º

vel maxime confiílat, quod utpote viva fanll:i Petri

cffigies

imago exillcns, veros ;ib eodcm declaratus

fuerit elfe fanfü Petri 6lius.

Ectlcfi.1.•!·

Fili11r meus.

Ad parentes propriclfpellaterudire 6-

lios

Filii tibi funt

truái illos .

Ac proinde cum fanfü1s

Dionyfius Areopagitadcfanllo Petro fcribens, illum

.Antiquif!ím~m

The_o!ogom'!'culmtn

vocee, facileell COl'lji–

ccre, quahs fuer!t 1lla fc1entia Theologica, ncc non di–

Vinorummyfienorum fapientia, qua imbutusfuit fan-

üus Marcus , utpote ab ipfomet fanllo Petro tradita

cujus immcdiatus Magiller ipfam increata fapicmia

fue~

rat, cuiquc ex lpeciali quodam privilegi<> in tradendis

Ecclefizdogmatibus affiílebat Spirirns fanllus. Undc

panisquo fanll:us Petrus hunc filium fuum nutriebat ,

alius utique non fuit, quam is de quo fcribitur:

CibavJt

E d

illumpanevitd!

(:f

int11/1élu.r,

(:f

aqu1tfapitllfid! potavlt

cí '

1 ' 1 '

ill"m:

Hancque emincntem fapientiam ipfcmet in Evan-

gelio calamo fuo e;xarato fatis evidenter tellificatuseíl ,

de quo B. Laurentius

ufiioianus ita fcribit:

Ntmofane

~•

m.dc

fufficienter ediclt quanta per hunc eruáimenta virtutum,

arco.

fiáez Sacrame11ta, donagratid!, futurd!'Vitd! indicia ,Jlu-

penda Salvatoriige{frt, veritatu teflimonio fané/a perce-

perit Ecdt/ia;lf/e ej/ enimt¡utm

oanncs mJJlerinlmrprd!-

viáen.r, ait

vil/i alttrum Angelum volantem per meáium

ca:lmn habentem Evangelium d!ternumut evangdizartt

il-

luáfeáe11t1bu1fuptr terram.

F1li111 meut

Hugo Cardinalis 61iummanum

lin-

guam patris appellat:·

Manus PatriI filiu.r quia Pater per

<·

•l·Gco.

Jifium operatur.

Et alibi:

Os Ptftri.r ejl filius

ac praindem.:-

Pfal·

ritoS. Petrus dicere de S.Marco potuit:

Filius meus;cum

enim

tot

annis individuusfanll:i Petri comes

difcipulus

fuerit, ei utique in przdicatione fua intcrpretis loco fer-

vivit, acquc infuper in omnibus ipfius pra:cipuis aél:io·

nibus, eidem vclut brachium dexterum erat :

Manus

Pe!riér filius

(

inquit Procopius)

(:J

ejus qui dave.r Re-

Ep.i.10•

g11zca:lorum accepzt, f oclur, m1/feriorum nunciu1

(::!

arca·

norumprd!co.

ldeoqul' de ipíodici potuit,

qu~

Deus

Moyfi de Aaronefratre fuodixit;

lpfeloqueturpro te ad

populum

(:f

erit os tuum

Filius meu.r. Pater manet quodammodo'in filio

(

in-

l"HJ1.Jib.

quit Lyranus)

<:!ideobonum fililtft etiam bonum Patris .

r<¡um • •

Procopius de fanllo Mareofcribic:

Vcri l'ttri filiur fi1it

M.arcus, Ita i/IJ meme

él

animofuit fimilis.

lila namque

qua: inter utrumque intercedebat indivif1bilis unlo, fuf-

ficienter exprimí nequit; ex quaorcum fuum habet quod

Ecclefiam Alexandrinam, pro qua fundanda

admi-

nifiranda fanlh1s Petrus ipfum dellinarat

confecra-

rat, nomine fanll:i Petri

~arris

Magiílri condecora-

~rm.»dcS·

rit; unde fanll:us Petrus Dam1anus ait:

ta igitur

arco.

Magifleratquedifcipu(u.r unanlmlfnttconjunéli, tam con–

fonafanéli Spiritu1funt infp1Yalionuo11fla11, ut

(:J

Petrur

manifejlarlt Evangcllum Marco,

él

Marcus conflruxerlt

Eccle/iam Pctroquatcnusdum quodfurimerat alter trans-

ferret In altcrum, quoácu1q11eera!)'roprium commune ef

ftt amborum

ér

utritulibtt totum tffet, quod uterque pro-

priumpo.flitleret.

Ac tandem ad nofirum propolitum con-

cludit :

Unáe

B .

Petrus eum qunfifpmalem

(:f

1111animrm

prtectettrisfilium vocat.

Fi/iu.r me11s .

Scriptu rafaera filiorum propagini

fucceffioni a:dificii titulum atrribuere folet. Sic enim ubi

vulgata in libro Genefeos legit:

Si forte falttm

i/la

Gcn·

16 · "

fu(ciplamllberos;

.Arias legit:

Si fo1tr d!áificaboex ea

Úndeetiam Agellius fupe1 illa verba Pfalmi!la::

Fun-

Pf.8~

damenta ejus In montlbusfané/is,

ita ICribit:

..-E.áifican-

di verbo npteufu1, utfucct.flionrm regi& flirpls lnáicaret

etenim

fuc~effio

(:J

propaga11~

generis

fo/et in

Scripturl~

f_anélutt:dificatione/igniftcari.

UndeS. Marcus meritó

S. Petra liliuscjusappellandus erat, qu;a !Upra pe[ram

illam, de c¡ua aliaquzdam Petra ait

(

Petraautem trlft

Cbriftus) fuper hanc Petram&dzfieabo Eccle./iam meam

nullus fublimius erexit zdrficium quam fanl\us

Mar~

cus, qui Ecclefiam rrexit Alexandrinam, eamque in

ejufdem fanfü Petri honorem confccravit · zdilicium

nimirum adeo nobile

przrtans, utcum ipfame

t Ec-

clefia Romana haud immerito concertare poffit. S.Pe-

Scrm.

1 '

trus Damianus pofiquam rationem reddidiífet

Marcí

Alc~andrina

Ecclefia Apofiolica

S. Petri ap–

pcllata fuerrt , non vero Anthiochena Ecclefia

Jicc<t

idemmct S. Petrus in ejus Cathedra tot annis federit

d.icit:

Cur ergoSpiritusfanélus beatorum Pontiftcum

mcn~

trbus ut hoc ftatuerent, infpiravit, nifi q11od Petram

Marcum mente/imul

él

anlmo,fide

vofuntatc non áuos

ruodam'!'~do

feá unumpotius e/fe cogn•vit? Tanta fcilim

táemSpmtus cor invlctm cbaritate conflrinxerat

tanta

mentir unanlmltate conflaverat, ut

(:¡

corunum,

mens

tJ!et1maá_uor~m;

undefaélum e{l

11t

qtite(edesfuit Mar-

S.rm.

•·

el, fierettndifferrnter

Petri.

Undeidcmmet fanll:us

Cardinalis in alío quodam fermone de hoc fcílo ita

fcribit.

Alexanárinamfundnvit Ecdrfiam, tamque poJ-

quam fupra J>_etram qu& C'7riflur ejl in/ignls arcbltt-

{/111

erex1t,glor1ofo Magl/fri fui nomine fdeliter dtdlcavlt

Fi-