88 / 468
10
iterum '·
et saepius Nicolaus,
Antonius,
tes.;
tes nostrates. pi
urimi, v
iri
ornatissimi, et
de
re
litteraria
optime
meri ti.,
qui in magno
non apud
nos.
so1ll_m, sed longinquos
etiam
honore,.
laude, admiratione
erunt, et
fue-
,
.
runt: testes. vero.
Jam
omnes.
exterae
gentes, .
ac
nationes'
quae
cun1 nostrorum,
exemplo,
•
t •
•
•
•
•
"
et
vestigus..
.tnsnnssent, innumera on1n1s
scriptu.rae .gene ra
castae., purae, emendatae–
q_ue
diét.ionis .
posteritatis .
memoriae canse-'
crarunt..
I\1ajores
vestri
elegantiorum. litte-4
.
..
.
~
.
rarum
sc1enuam.
i i C
tn
propnum. succum, ac
Sanguinem
converterunt'
Ut;
curo·
o·mnino
Gothorum. invasione emort.uae fuissent, eas·
cum
gloriosa
ordini$ , et praeceptorum in–
ventione ,
tum
per~pic uis:
tersae, ac.
cultioris
Latinitat is fundamentis ad
nativum.
splendo·
.
.
.
'
'\
.
rem revtvt scere coege runt: vos,..
JUvenes.,
uno,
aut altero praecepto ·
con
ten
ti:
esse .
debetis
~
Illi
Oratoriam
facultatem ad ·
summun1,
in
quo nunc debebat '
esse,
fastigium evexere:
vos illam
ne
primoribus labris
degustabi ti s~
I ll i
suis carminib us
suavi tatem, majestatem,
pulchritudinem, au t aurei coeculi poematis
pJr em,
aut
mJjor.emreliquerunt : vos ne
sy
lla..