1000000391

Albara,

Ha~u·r

in t xllio

.:iud tx;

lium.

acrio.

remgl•–

<liam,

Exilium

infantil

Juit

Jtr–

virus

gt–

Witrid1.

auto1.

XII.

Didaf

VIII.

dcmonílranda ícrvicuris qualitas.

'í

Omnis fcrvitus vel cíl: pcena ve!

prenalitas: quapropter vel cedendum iufli–

tiz ve!

J;c vx

forti . Sors qua: voluntaria , non

p¡¡itefl dici pcenofa , quoniam· non eligicur

moleflum , vel tollir acervirarem volunta–

rium.

Eva fuit plorabile exi ium,quoniam

invite expu!Ca ab horro deliciarum. In Agar,

quippc in A!gy prum remifit Abrahamlis: in

neut ra vero exilium dicicur fervirus ; quo–

modo ergo ddignabitur ícrvitus in

Maria,

dum

illa uci quid utile

eli~irur

fuga

pa–

tria? Per fe non cxular Virgo: exulat proprer

lilium & in filio relegaro.

Efl

exilium quo–

ni~m

macer in fantis: quod qu idem merito

iugum diciru l' fervim tis ¡ quippe ita dol o_r

cxilij fi!ij an imam perculic, ut in fervirut em

illam pra: imen!lone red igeret.

fi .

T uam ipjiUI animam pertranf;.bit

g lnditu

Simeone audir geni rrix Virgo,

dum infans liflitur templo. Hic ( quem ad–

amas & iure , uti dulce philtrum animre) lux:

tuorum luminum , magnes cunétornm cor–

dium, gaudium co:li,

falus mundi,

eri~

·tibi occafio plurium amaricudinum ,

arqu~

p remcncium laborum : ete im veniet &ci to

tempus , quo

tu.im

ipfi.

ariirnam pertranf–

ifiit

pa:na:

gl,,

diur. G

h1dius hiccine tot habuit

iél:us, quot iaél:us,& exi lij fuir

rimus.fo

exi–

lia primuJ ifüu:

in lit Aloarad

o l1bi fupr.

aap.

Sane: noluir pari éleliderium ,

filij palfa

ell

cxilium. Grave patee argum:nrnm•

.li.xi–

lium fuit labor rnrporis , qui

í1ne

filio

erfer

mentís: unde igirur traxir cor doloris pce–

nam , ur acies gladij pervenirer ufque ad ani–

mam

Perpcnde verba , queis late t doloris

acucífsimi fumma.

Tuam ipjiu1 animam,

E~ilium

fu ir gladius , quo dolor Virginis

pcrtranfijt peétus ,

aliud exili um

Íl~

exilio,

fub tilior gladius. Fuir pa:na propia e:t exilio

proprio:

Tuam .

Fuir in propria , alía pren1

ex gnati exilio :

IpjiuJ,

Filij dolor, potior in

dolore labor : & non dicicur quod proprius

Virginis afficiar cor, fed dolor qucrr in exi–

lio infans paticur Iefus ; quippe

in fer viru–

temcorpus propria pama redcgit, dolor ex

filij dolore ufque ad animam pertranfijr.

Ulterius.

Tuam ipflu1 animam.

utriufque molcíliam. Refonar in marre

filio Cine difcrimine prena, quon iam citharz

funr corda. Gladius proprius

~fl

gravamen

ex proprio exilio , ac

amaritud~

peétore

fuga faucio:

amor genitricis iét'U.m exilij

fl–

lij fecir proprium , videosin filium fulminad

gladium; quia exilii gladius rani;ens corp us

infanris, pervenit fane in animam genirri cis.

Pra:tereit.

Tuam ¡pjius.

~omodo

utriuf–

que? Si Virginis tranfadigitur peétus,

quo

paéto gladius iplius? Sl gladi11s doloris non

efl proprius, qua lege anima genic ricis pari-

tur vulnu s? Unicus gladi11s, fed dup!cx acies,

pafsionis nimirum & compafsionls.

P~ísio-

nis in exilio proprio : comp:ifsionis

e:c

filio

relegaco. Pafsionis in corpore, quoniam exi-

Undt ftr

l1 um fuqiner : compafsionis in an.i ma, qu ippe

.,,;

exilium filij refpicir. Unde cum acriu s pun-

eim 4ni·

gat dolor, qucm fuílínet filiu s , quamquem

m•!

patitur pcaus ; . fi prvprium cordi s roram

prreoccupavit fphreram,exilium fi lij percranf.

ivit animam.' Vi vid c proprieras exprimir

vcrbi ,

Pertranjibit.

P rius qul m Virg1nem

Bxilium

gladius vulncraret, fili um acies exilij percu.

qu•d

/i·

fit; fed ibi non hrefir:percufsir fane ,infaArem,

li• ·n per

pertranfijr , ur p:iogcrcr g<:n icricem. 1-Jifp .

w ¡;r,u( ·

quedo

¡¡f/¡

el do/01

· ,

qrJe pafso

d m:u:

igitu r

qut in ,,_

contemp1ante

inf.an

tem infulern , amor ani-

nirl'1atn

mam illius a

rraxir i

n (ervi rntem. G\atlius

~tnirmii

e1dlij filium dilcétum fouciavi t; íoo ultra g'a-

%;:,.,.,

dius proccfsit , pe1 ven ien te vulnere u(que

animam , dum exilium fi lij fecic amoris ca-

ptivam: etenim

exilium d umaxac corporis

laísi gravamen ¡ c¡uod parimr macer, anirúam

ing nio amoris r de:;ir In lervitutem.

8 De

1gna;·it,11i 'jl

ói:,

Angelus lo[el?ho.

Ac,ipe

pu~ru;¡J

matl'em

eius,

fuge in

Ubi

Íw¡>

e/F,¿j{Ham.

Pue urn

uare non dicit

.'vla-

rlam: Si

'Átlátrem ,

cur 1011 de,ignat puernm

uti' filillm? Volu·r exprimcre duplicem fervi-

turem, orta[Jl

dupliaí reíped

in proprio

& in fi! ij

e,~ il i o.

bil illm reduxit in !Crviru-

(trv•

tem corpt1s. Relht

dhuc

aliJ ferv irus:& An-

facir.

gd us indicat in exillllm iufantis , m1tre:n, uc

an ima: eriam demonll r.1ret fe rvitutem.

Locum in pr:eCc ntiarum habet auétori–

ras illuflris Chryfotlomi ap·Jtl Metaphralhm

Nat .

Virg.

ExcoUir [ummis, ut par efl, lau.

dibus humani generis

a ufpi c~tricem,

t> rin –

ci pi!fam cre!eílem¡ ac profun<li: fubtli t:E.1dem

anci/Ja [Jei eft

mater

ead(m

virgo

&.ge-

Chry..;

nitrix.

Uri matcr ampli[;im:tm obtin uir

e[.

fo fl.

femptionem , iuxta nobi \io1 cm dignirarcm.

Regina faél:a, non ferva : quo ergo imuim

J:i!!i1

mt<

'Chryfoflomus dicic Virginis m.arernit.ttem,

fit fer.

ac in

tan ta dignirnr e lcrvitucem

Evi !o

VA,

fil ij

fit

íerv1: quarc ergo ddignarur

ma r~r,

du:n ancilla? O!}oniam iux ta refpeét unm

ºv"J.·

rietatcs ,h:ib~t

Virgo fer vi cu¡cs.lam erar cor -

pore ferva fi!i j exilio : ali.1 frrv irus erar in

m1rris refpeétu : dicitqu e Chryfot1omus

m–

ci llam , dum di cit mm·

m ;

quia Maria

Uti.

mater aliam in anima parí rnr fervicu •ero.

Obfervemus encomiorum coniun.

étionem.

Eadem

ancilla

rnatet·:

virgo

genitrix .

Sicur mi racu lum infigne virgo

gcnitrix , ita novum ferva

matcr.

irgin i–

u s _opponirur fcecunditat i : fervitus m·atris

bo-