1000000236

De Essentia, C;fc.

poientiale

; cum vero idem sit .ens ' quod transit de

potentia ad aétum'

potentialitas'

aaualitas

tantum

speétari debent tanquam diversi ·ejusdem rei status.

Ens aliud est

existens , aliud

afio.

Existit

quidquid existit per suam es.sentiam : contra vero exis–

tit ab alio quidquid per. suam essentiam non exis–

tit

(1).

Primum dicitur absolute

ens

se,

nempe D eus:

secundum

ens ab alío

, quo nomine cunéta creata ve–

niunt. Dum de existentia in gen.ere per abstraél:ionem

cogitamus , deinde eam quasi aliquandiu durantem

con~

sideramus, oritl.)r in nobis

durationis

idea , qu.e nil

_est nisi

continuatio e.xistentit:e.

Dividitur in

finitam,

infinitarn

: illa est , qu<e initium ,

finem habet :

h.ec

qu.e utroque caret , aut saltero fine, etsi initium ha–

buerat (

2).

Itidem in

absolutarn

relativam..

Illam

:vocamus ipsam e nt1 uatam

ex~stentiam, ~n~ullo

res–

peétu h¡1bito ad a ias

, aut rerum motum : hanc ex

hu–

sas rerum videt: prtrÜ1tudines comparat ,

&~ Att~ibuta

essentialia

dicuntur illa, q ·ii'Íta reí conveniant, ut illius essentiam intrinse–

clis constituant; qu vero ad rem ipsam hoc modo non attinem,

non essentialia nuncupantur. Sic rationalitas est attributum homi–

nis essentiale , non autem risibilitas. Hinc sequirur atrributa .essen–

tialia

priori ostendi non posse ; perperam enim qu¡¡oreretur cau–

sa, aur ratio

priori cur horno sir animal, aut cur sir rationale•

. ( r) Existere dicitur per suam essentiam, quod ita exhtir , ut ipsa

sua essentia sit ratio cur existat, seu quod ideo existir, quía tale est

ens. Sic ratio cur existat Deus , in ipsius essentia comprehenditur.

-(2)

Durarionis tria genera communiter distinguuqrur,

sempilcr~

~itas'·

<l!lernitas,

tempus. Sempiternitas

esr duratio entis, cu·

JUS

e~tste·ntire

neque initium fuit, nec finis futurus est:

<~~~ernitas

esr

duratto entis, cujus .existentire origo quidem est, sed nullus futu–

:rus est finis:

tempus

esr duratio entis , quod

originem h¡¡buit,

finem est habiturum. Duratio infinita ab initio,

fine, seu

qure utroque caret , soli convenir Deo ; omoia enim

Deo pro–

creara.

su~t,

adeoque initium existentire sure acceperunt. Aliud

qiJO·

que drscnmen adstrui solet inter .Dei durationem ,

eam

qu~

Crea-