De Moralitatis priucipio,
ese.
3 13
&
virum honestum discrimen. Ecquis tam impudens
dicere non verebitur , omni seelere ,
&
culpa vacare
impietatem in Deum , cujus existentiam profitetur, cu–
jus omnipotentissimre voluntati creationem ,
&
con–
servationem debet'
a
quo pleni dominii jure pendet
omnino , qui aétiones malas castigare , banas autem
remunerare vult ,
&
potest
~
!taque aétionum mora–
litatem fateri nccesse est eos , qui Dei existentiam
agnoscunt ; hinc vix credi potest extitisse ,
&
etiam
num extare perdiros homines non paucos , qui Deum
existere confitentur ,
&
Tbeistte
appellantur· , omnia
autem Religionis ,
&
Ethicre principia negant ,
&
sub–
vertere conantur.
2.
Ex civilis societatis natura manifeste colligitur
eadem doétrina. Etenim certissimum est
~
homines ma–
gis , .quam pecudes
a:a
societatem faétos esse, ac pro–
inde diversa plane ratione regendos. At s· nulla sit
ínter aétiones mor1tles differentia , pullo jure
guber~
natur humanum genus , nulla ratione ; nec deterioris,
imo melioris- conditionis foret pecudum societas ,
ut–
pote affeétuum varietate ,
&
perversitate nullatenus tur–
bata. Hujus argumenti vis facile sentitur , si naturre
nostrre imperfeétionem ob oculos habeamus. Mens ho–
minis tumultuosa cupidítatum turba agitatur ; in tata
humana vita , mala pro bonis , bona autem pro malis
persrepe traducuntur : Ex variis boni , vel mali per
7
ceptionibus nascuntur desideria, aversationes; hinc ini–
RJicitiis, odiis , litibus perpetuo jaétatur hominum so–
cietas. Neque est quod hanc rem fusiu s comprobemus,
qure omnium sensu ,
&
vita, totaque humana historia
satis constat. Iam vera , si nullam ponamus atlionum
moralium differentiam , pro varia u_rüitatis, commo-
di,