1000000227

9 / 330

I N D E X
_Difputationum, Articulorum , SelHonum , & Q_ureftionum ~
~~ in ho~ NonQ Tom<> co_ntinentur.
T R ACTA TUS TER TI U 1S.
De Divil1& Grati& beneficio. pag. l
Prt1ludia Tbeo!ogica : in quibu1 omnia, qu& de
Divina Gratia dicenda [unt, pr&vio !umi–
ne {equent1bus in 'Paragrapbü Htl!firantur~ ?–
§.I. Qu& fit. proP.ria , ac- genuina no"!t??tS
Graú41 ftgnificat10. 1b1d.
§.ll. Q ú?J6uplex /it Grati& divi{to , aC' diflin-
8~. . 4
§.Jlll. Quanti pr& c&leYil facienda ]it S. Au–
gujlini doéirina in [o!vendif ac- refo!vendis
de gratia fupernatura!i controverfiis • 8
§.IV. In qyzbus S ••fkuguftini doélrina de gra–
tia, ita ~'ab Ecc!efia probara {tt, ut ne tan–
til!um a& ea recedere !iceat. 13
§.V. Q_uar.J avidl: omneI quotquot pojl s. t1u-
~ufiinuo~p:titeru~t b&~et~ci , ipfius doélrina
juo1 err . eI tuer1 amb1erznt. 14
§.VI. De eta, [eu Canone1 Concilii Cartha–
ginenfts ·:e!ebrati anno Cbrifli 418. quibus
pro[c-rib1 :ur,acdamnaturb(re{ts Pe!agiana.11'.l
§.VII. Canones Concilii Araujic-ani II. cele-
brati 529~ quibtts maxime , quce de
gratia tenenda {tnt , ftatuuntur. 21
Bulla S rum ~ontificum Pii V. .Gregorii
XIII. (9't Urbarn VIII. qua plurim& Baji
propofitioneJ damnantur. 25•
Cenfura famr: Facultatis Pariftenfis contra·
qua[dam ex il!is propofitionibu1. 30
DISPUTATIO PRIMA.
De Exijlentia , &i Necejfitate Gratice. 32
AR ncut·us SECUNDUS~
De neceffitate Grati& ad bonum fáciendum. 49
Q tJreflio I. Utrum horno poffit ftn~ ul!a gratia
vel!e &i operare bonurn fupernaturalú or–
dinif. 5I
Quafüo II. An gratia [antlificans necejfaria
/it, &i fufficiens ad quodlibet opus bonurn
eliciendum • 57
Qurefiio, III. An gratia fidei ita fit _nece!f~ria
ad bonum faciendum, ut omma mfidetium
opera cen[eri debeant e/Je peccat~. 6.I
Qureílio IV. An, &. quomodo Gratza neceffarza
ftt ad diligendum Dt:um,ut~uélorem natur~.86
Qureílio VI. Quomodo gratia neceffaria {tt
ad [ervanda prá:cepta • 96
AR TICUL US TERTIUS.
De .neceffitate grati& ad malum vincenduf!J ~
&-. vitandum • 102
Qmdl:. J. Qu'!liter opj¡ fa divinte grati& au-
xi!iG ad tentationes j'rtperandas. 101
Qureíl. II. An, i.5J't qualite• gratia fit nece[–
[aria bomini !apfo , ut re[urgat , i.5J't abjli–
neat a peccato. 109
Qureílió 111. An, {3't quali homo indigeat
gratia ad per[everandum in fuga ma!i , &i
boni profecutione. I 16
DISPUTATIO SECUNDA.
De Effentia, Cauft¡, i.9' variis Grati& Divi-
jionibus. 122
AR TICUL US PRIMUS.
A R TI CU L U S P R I M U S. De Effentia grati& • ibid;
Q u:tílio J. A1z gratia ftt quid increatum, ve!
De necef!iMte Grati~ ad vei·um cogno(cenáum. 33 creattlm , intrin[ecum , vel extrinfecum
Qu~ílio l. A11 poffit homo in jlatu natur& fubfiantia , vel accidens. 12i
lap[&, abfque [peciali divi11ce gratite auxi- Qureílio I 1. Utrum, ~JJ..ualiter gratia habl–
lio, omneI veritatef naturales fpeC'ufatiVaJ tuafú di.ftinguatur a cl1'6ritate. IjO
cogno[cere. 3'4 Qureíl:io 111. An , &i qualite"I' gratia habi-
Qua::fiio lL An &-. qualtter- gratia ftt nece{- tualis augeri poffit, &> minui , corrurnpi .;
[aria_ ad verum Morale deregendum. 42 &i deperdi. 13 5
Qu<Efiio III. An , &> qu& gr1ttia neceffarut
fit ad cognofcr:ndar veritate1 [upernaturaleI, AR TI <;U L US SE C UN pus.
feu ad afJ:ntimdum myffrriis jid:i. 4) ~ D~ Cau/is Grati~. I42
A 2 Qua;,