1000000227

Trall.

III.

Difp. I. Art. J.

~~ft.

nuditatem? Qu11ji ifta [ciejtia,

v~l

nat~~~

opibus re/idua,

ve! e."<

kgalu tjo8rmt11 erudzt10-

11e qu&./ita, po/fit fui perceptzone prteflare, v.t

quod faciend_um No'Veri!"u!,

tia"!

facer~

di!i–

gamus.

Qu1bus verb1s fatetur m nob1s

fu–

pereffe quamdam fcientiam,

cenam

ve–

J'itatis deprehenfionem

reliquiis naturre

Deo conditre.

Probat

etiam hanc veritatem fubtilisDo–

étor in

diíl.3. qu.4. contra Academicos,

Henricum, qui contendebam, nullam

nobi-s comparari poífe

natur~

viribus cer–

t:im cognirionem :

Primó

quidem ex Ari–

ílotdt

M etarh.

Prima principia [unt

om-

11ibus nota, ficut }anua in domo,

quia janu:i

neminem latet, licet imeriora domus la–

team, i!1quitDollor; undefic:irguit: Q uod

converm ornnib lls alicujus fpeciei, fequi–

tur naturam fpecificam: igirur ctlm quií–

que habcat

cenitudinem

infallibilem de

principiis primis,

infuper, cuiltbet

firna–

tu raliter evidens forma fyllogifmi perfeéli ,_

·ftcut patct ex ejns.definitione; cl\01que fcirn–

üa

concluíionis non dependcat niG ex evi–

ticmia principiorum,

ex evidemia fyl–

logiffcre illationis ; confequens eíl, q uód

cuilibet naturaliur fcira poteíl: effe qure–

<:umque conclufio demonílrabilis ex prre-

miffis per fe notis •

Secundo

ctlm

Henr~us

m:ixime Cuam niea:–

tur

fententiam af)lloritate fanéH

uguíl:ini;

probar Doélor eumdem

fan~um Doél~rem

<:oncedere nos poíie naturaliter affeqm cer–

tam cognitionem per experienriam fen

f~um;

quod utique dernoníl:ra¡¡ primó, ex

hb.15.

ele

Trinitar. cap.

12.

ubi ait:

Abjit

nobii,

ut ea , quti didicimus per Jenfu1 corporiJ ve–

ra effe dubitemus

;

per eo1 quippe didicimuJ

t'&lum, terram,

&-.

qv.~

eis nota

[unt

11obis, quantum ille ,

qui

nor,

&-.

ip[a condidit

innotefcere nobis voluit.

Ex quibus fic infert

Doélor: Si i.gitur non d ubitamm de veri–

tate eNuru,

non fallimur: Ergo certi

fum ~s

cognitis pei; viam ftnfus;.

~arn

,, cerurntlo habetur, quand.o excludnur

dubitatio, &.decepüo.

Infupe,.

$. Augufiinus conGedit íbidern

cer–

tirud:inem de aélibus nofrris:

Sive

quú dor–

miat,

inquit,

jive«Jigifet,

vivir;

quia etiatn

dormire,

in {omniis videre

viventis

a/l.

Nec valer dicere , inquic Doé1or

vi.vere

non eífe aélum fecundum,

fcd

primum;

quia fubdit ibidem Auguílinus.

Si aliquis

dicat,

c.'o me 'Vi'Vere, fa!/i

~ton

poteff, etiam

ljuorie[cumque refidicndo [upra primu.m fci-

tum.

Et ibidcm:

Si qwfpiam

dicat,

Vo!o

e;–

[e bearur

quomodo non impudenter re(p<>nde–

tur, Forre falleris? Etfidicat, Jciomeboc'!Jel–

le,

hoc me [cire [cio

}am bis duobus

&..

tertium poteft addere,

quOd

b&c duo[ciat;

&..

quartum, quod bcec duo fe (cire [ciat;

fi–

militer in infinitum numerum pergere:

E t ibi–

dem :

Sed qv.ifi!ittm dicat, errare no/o, non–

ne /ive erret, fl'Ve non erret, eum errare nof–

le verum erit?

Et alía, inquit, repe riuntur,

qua: contra Academices valent, qui nihil

fciri poífe ab homine contendunt:

fe–

quitur

ibidem:

Sunt inde libri

tre1

r.oflriy

primo nojlr& conver/ionis tempore

{crip'ti,

quo1

qui poterit,

voluerit legere, !eBo[que intel–

lexedt, nibil eum proftélo ab eir, q11.& contra

perceptionem veritatis argumenta multt1

inven–

ta [unt, permC1Vebum.

}tem

eoclem 15.

c.15.

lita qu& fciuntur, v.t numquam etiam éxcide–

re poffint, quoniam pr&[en1ia funt ,

na–

turam

ipfau

animte

pertinent,

cujufmodi

ejl

illud, quod no1 vivere

-féimiu.

Confiar igi–

tur ex fanélo

nguílino haberi poffc cer–

tam rerum natura1ium notitiam, idque

fo–

lis vel ingeniri, vd comparati luminis vi–

ribus, quo quifque

-expe

rirnr dum agir,.

aélum habere,

d.um

vivit fe vite\

ef–

donatum.

Probatur in[i.per conc!u/ío ra-tione:

Horno

ex:

narnra foa

h aber principia fufficiemia act

~omparandam

notitiarn fpeculativam rerum

~aturali~n:1:

Ergo ad id

fü>n

eíl: opus gra–

t1re

fubficho.

~eq

uela manifeíla efi ; no l'll

enim .alia racione

graci

a cenf< tUI' eíTe nc–

cdfana ad rerum

fi.de

divina credibilium

~10titiam

a!fequendam, quam quia ad id

nlrurre vires deficiunt. Antecederrs

vero

pro~arnr;

c011 fla r enirn hominer:-i per fen–

fus meemos,.

~x~~rnos

natu_ral1ter perci–

peFe ob¡eéla fenf1b11ia, ex q u1bus verítaces

natm:ales deducwnrnr: Dein<lc, pedmelk –

éh1rn agemem fab.Ficare poteíl: fpecies

ín–

t~lligibiles ,

9.ure talero frnfuwrn apprelien–

{10nem expr1rnaBt; ac dernum eamdem

for–

matam ab intelleélu ageme rernm per

fet'l'–

fos perceptaru m

ex~uffam

irnagi nem in in–

cdleélu poffibili percipere, frcqu€ perfe–

étam haberc formalem iHarnrn rerum no.–

titiam: haber i.gicur homQ ex f.latura fuafuf–

ficiemem vinurem ad cognofccndam quam–

lili>er veritatem narnralem; neque ad id

opus eíl: grati.a: auxilio.

SecundQ,

grncia foret homíni neceffa–

ria ad cognofcendas veritatcs natu

rak

:i.

maxime

\Jt

principium

rhyficum"

v.el

rin