999 / 1058
?34
e o
N T R
o
V E R
s
1 A
nr.
tannis ad ejus tumulum , qui in Clauíl:ro
SanBi
Cofm~
vifttur Feria 111.
f>3f_
cha::
convenientes,
&
Pfalmum
De profimdis
,
pro ejus requie canentes . Uci–
nam Hreretici noílrates , qui
.CJUS
auétoritate a magiílerio gloriantur, cj is ad
gremium EccleÍla:: rediturn ,
&
erroris emendationem imitenrnr:
&
.Q_ui
BeretJ–
garium fequuntur errantem
,
[equantur peenitentem
!
Cum Berengario tamcn ·haud
fepulta
dl
ejus hrerefis •
'Vnde "Jrbanu!
11.
in Synodo Placentina anno rnille–
fimo
nonage!imo-quarto , hanc iterum damnare opera:: prerittm exiíl:imavit,
ut
Bertoldus Conf/.antien/is
Presbyter in Chronico t fiatur . ,, Ha::refis ( inquit )
,, Berengariana jam ab antiquo fapiffime anathematizata , iterum d:unnata
~'
eíl ,
&
Sententia
Catholic~
Fidei contra eamdem firmara, videlicet: Quod
~'
panis
&
vinum ,
c.umin
Altari confecrantur ., non folum figurare , fed
,, etiam vere
&
elfe
ntialit~r
i¡1
Corpus
l$l
Sanguinem Domini convertantur.
OPUSC,JL
V. C L.
J
O A N N I
S
U M
XVII.
MABILLONII
D
I
S
S
E
R
T A T
I
O·
De
Berengario,
ejufgue hcere(eos
or~u
&:
progreífu; necnon de variis
ejus
~onfeffionis
formulis,
a~
multiplid condemnatione.
f3cren1arY¡
vi·
E
13erongtzriana
h~re(j
diEturis primom
de
ejns auétore
~gendum.
'~
inicia ,
ErÍt
~nin}
complurcs hoc de argumento dedica opera fcripfcrint,
nonnulla tame n de eo adhuc illuftranda
foperfunt
, ex qui–
b
s ea , qul!
nobi~
in mantJS
venerunc , hoc loco pra:mittere
vifum eíl:.
li'er~ngarius
eu , ut paffim veteres fcribunt ,
Beringariut
domo
Turonenfis,
fqb inicia freculi undecimi narns
e{l
parentibus non omino ofcuris,
P'Yalteri
Martinianit
Bafilica: pra!cenroris nepos • E fcholis
Martiniams,
ubi pri–
ma Jitrerarum elementa didicilfe vidctur, ad
Carnotenfn
fe
contulit adolcfcens,
In his condifcip lum prre ceteris habuic
Adelmanum,
pofl:ec1.
.Brixienfem
bpifco~
pum , tefrante ipfo
Adelmano,
fub
Fulberto
magifrro ; qui morti ;xoximus
fu–
turo
!i~rengarii ~rrores
prc:edixi
íle
(a)
fi
rwr ; eumque a con
f
peétu foo
expelii
juffiffe , vifo prope eum da-mene , qui blapditiis
fi.
is multas corrumpere
ten~
rabat. Certius ett id , quod
d~
eo refert
/{dalmanus ·
in Epiílola ad ipfom
Et·
ren¡,arium,
cui in memoriam revocat lacryrnas illas, qui bus ambos obtefiabarur
piiffimus magiíl:er, ut per viam reétam gr.lderentur,
SS .
P.itrum vefligiis
inb~.
rentes, ut nullum prorfus in djverticulum, null11m in no'lJam
&
filllacem femitam de{1-
lirent
,
ne forte
in
laqueos
&
fcandala inciderent
.
Adelmanus ait fe tum
maju{–
~ulum
•
Berengarium
v ro
adolefcentulum
,
feu natu minorem exfüriíle ; fatif.
que principio innuit , tune fen m fuiffe
venerabilem
illum fuurn , ut voraba t ,
Socratem,
idefi
Fulbertum,
quj ad
SedemCarnoten{em
promotus an.
10 07.
deceffit
4. Idus Aprilis an.
1029.
no[) anno
pr~cedente,
ut multi, etiam veterum, fcri–
bunt. De
.d~elmano
intelligendq. videtur
Fulberti
Epift.
¡¡6.
ad R. ideH
Regin
rdum
Leodicenfmm
Epifcopum frripta, in qua eum fecurum elfe jubet
de illa
ove,
qu~
in
no/lris,
inguit,
pafcui.sobverfatur
(
ip ed.
obfervatur)
Fratrcm
A..
Subdiaconum
loquor~
quia
a) Villelm. Malmesb. lib.
~·
de reg. Angl.
&
Bibl. Flor.
p~rt.
I.
p. S
1S.