154 / 840
140
C O N T
rt
O V B
lt
S I A
I I.
fum omnium, qure vel in duas perfonas dividunt Chriíl:nm, i1t Nellorius:
vet
divinam naturam cmn humana confundentes, patibilem illam faciunt • Nam
cum
ifii
óµot$0-10•,
id· eíl:
confúbfi.1nti4lem
Trinitatem ex Nic"ni Concilii decre–
to
pro~teamur,
revera tamen diffimilem eam, qua: eíl: in Chri!l:o
l\>aCfa ,
Dei–
·urem milituunt ab vera illa, qure Trinitati convenit. Hrec enim immortalis,
&
impatibilis eíl:. Ita miferi,
&
imperiti hómines ad eum , quem vitabant·r,
fcopúlum navem fuam
alli<lm~t
,
&
per anfraél:us errorum, in Neíl:orianam ,
a qua
fo
ab.borrere jal1:ant, perfidiam miro quodam modo rclabuntur • Quod
quidem illufrrari, ac planum fieri hoc loco, Theologorum interfuit.
V. Inter Eutychis magifüos numeratus a quibufdarn eíl: Orígenes: cujus ex
libris univerfos d€inceps ad impietatem infiruétos ,
&
armatos eíle Príncipes
"
i
ill. Paích,
.hx~efum,
merit? fanélorum Patrm.n plerique
d~xerunt: ~
inter alios
*
Theo-
1.
cJ1.86. Tom.
ph1h¡_s Ale.xandrrnus·,
Hydram ommum b4trefeon
illum nommat.
~·tb
1
; 1'~
•
Ac fufpicatum
'effe
fupra
*
monuimus Leonem Papam, ex ,Aél:is Coníl:anti-
ap.,•1·
' ...
p litan:r Synodi
~
Eutychem Origenis imbutum opinione
faifa
pronuntiaffe,
1
x
duabus naturis fuifse Dominum no/lrum ante adunationem;
tamquam animam
Chri~
fii,
antequam corpori infereretur, extitiffe
cr~deret
, Quod cum univerfe de
omnium animis hominum; tum de Chri!l:i potiffimum alfeveravit Origenes.
lir;rterea banc eamdem animam cum Verbo conjunétam fuiffe
ah initío crect·
tura!,
&
antequam in rnrpus illabererur, idem opinatus eíl: : exratque dogma
illud in libro
2.
profani Operis
de Principiis,
cap.
6,
ubi ,
'Vnigenitum ])ei Filium
pJrticipationem fui univerfis Wionnbilib11s creaturis invifibiliter prduifse dicit
;
ita ut
1an1um ex eo unufquifque participii {umeret, quanto erga eum .dileé'lionis inhtffijset affe·
au. Yernm cum liberi arbitrii facultate v.irietas UnHmquemque
,
ac diverfztas
babuifs~t
animorum
,
ut a[ius ardentiore, alius ·tenuiore,
&
exiliorc ergo auélorem fuum amore te-
..
.
8
neretur, illa anima; ile qua dixit Je[us,
*
quia nemo au{eret a me animam tneam
,
ab
o·
Jcun. io.
1
•
initio creaturie
l
&
deinceps, inffparabiliter ei' atque indifsociabiliter inbifrenf
'
utpote
.
f
(tpientite,
&
Perbo Dei,
&
veritati., ac luci vertt
,
&
tota totum reci9iens, atque in
ejus lv.ctm, fplendoremque ip[.i cedens, faéta efi cum ipfo principaliter unus Spiritus
:
ficut
&
Apofiolus bis, qui eam imitari debmnt., prgmittit, quia qui fe jungit Domino
,
unus Spiritus eft
•
Joannes item Damafcenus
~;,,
, id ·efi
memem
unitam fuiífe
Verbo; antequam incarnaretur, Origfüem ait exiílimaífe.
VI. Quamqm1m dubitari potefr, an con junaionem illam anima: cum Verbo
ante procreationem corporis, fubll:anti vam,
&
hypoílaticam, an potius
o-
)(m–
>tr.111,
&
folius affeél:us, ac voluntatis, adeor¡ue
m'oralem,
ut vocant , effe putarit
Orígenes. Et videtlir hypollaticam plane contlituiíle. Etenim fobinde Verbum
affumpfüfe carncm, eamque fibi copulaífe
mediante fub/lanti.i animtt intf.r utrnmque
afserit.
Túm addit iíl:a.
Sed ntqixe rurfus ;mima illa, utpote fuhftantia rationabilis
,
contra natur.1m babuit eapere D'eum, in quem, ut f11pra diximus, velut in /Terbum
~
&
fapientiam,
&
veritatem, tota jam cefserat
.
'Vrule
&
merito pro eo quod tota efset in
Filio Dei, vel totum in fe caperet Filium Dá, etiam ipf.i cum ea, quam afsumpferat,
mne Dei Filius,
&
Dei virtus Chri/lur Dei fapientia appellatur.
Theophilus Alexandrinus in Epiíl:.
r.
Pafchali, qua: eít contra Origenem, ut
" Thtodimt.
eam citant
*
veteres; quamdam illius fententia_m c.ommer11?rat, qua: efl: ejuf–
l>ial.
i,
p.
m.
modi: (
1 )
.Quemadmadum Filius
&
Pater unum
f
unt : ita.
&
anima, quam afsumpfit
Filius,
&
ipfe', unum funt.
Qux
verba Theoph1lus ftc mterpretatur , tamquam
ejufdem cum Divinitate fobíl:antire Chriíl:i animam e(fe voluerit. Verum nifi ad
eam, quam
moralem
nominant, conjunétionem, cujufrnodi
&
nofrram optabat
eífe
Chrifius, referre ifia placer; de hypoHatica potes accipere. Sic \llud ex eodem
deprom .
(1)
Theoph. in
Epi!t.
1.
P:ifch. ·apud Theodor.
Di:ib.
pag. 101.
.O.o-mp
ó~10~,
aj·
'1Tam'p
i'v
fio-lv,
~,7UJ ~.1
11'11
e1'~11rpt;o
ó
úte'~
{u)(Lw
;j
QÚre~ ,
i'v
E-io-1v.
•