o
P
u s e u
L
u
M
v4
76'f
,, Dixerunt
(
ínquit) Refponfalet veftri Theodorum
a.
Jo-ann·e
Antiochen~ tir~
,, bis
Epifcopo
mira per Epifiolam attefratione laudatum : quod verum nos
,>
nullo modo credimus. Si tamen
&
t
ale aliquid fortaíle reperitur, plus
~ei
,, Primz Ephefina= Synodo , plus Cyrilli libr.is, plus Hefychii , quam afüs, qua:
,, innotefcere nunc uf
que
nequiverunt, Epillolis accommodamus.
Tum dato qucd
"
ita fe res 'babeat, fic refpondet:
Scitis quod res
qu~dubietati
fubjacet,
in
partem
,, femper
eíl:
interpretanda meliorem.
Quid
itaque obílat, fi dum de ejuserrnre
,, occulrnm adhuc
&
dubium fuit, ab uno Patre Iaudatus eft;
&
innotefcente pofi:
,, perfidia, pene omnium magnorum Patrum fententiis, velut immanis beftia.,
,, quafi a·ebrefcentibus jaculis
~íl:
confoífus?
An
non
&
mak>s
a
bonis aliquando
,, laudatos novimus , nec tamen eifdem laudibus defenfos? Quid namque in Hre–
,, refiarchis .Origene deterius ,
&
quid in Hiíl:oriographis inveniri Eufebio
ho–
,, nor:ibilius potefr? Et quis nefciat in liQ,ris fuis quantisOrigenem pr<rconiis Eu–
" febius attollat?
Sed
quia Sancta Ecdefia
foorum
Fidelium corda benignius,
,, quam verba difi:riétius penut,
&
plus in Hrereticis. fenfum proprium;. nec
Ori–
;, genem teftati-o Eufebii abfolvere potuit; nec rurfum Eufebium laudati Orige- ·
,, nis culpa damnavit. An non
&
Gregorius Nyífce urbis Epifcopus, cum Can–
" ticum Canticorum exponit , magnis Originem Iaudibus pra::fert?
An
non
&
,, Hieronymus
noftr~ Ecdefi~
Presbyter,
&
ftngularis Hebrcei fermonis Jnterpres.,
,, tanto erga Origenem favore intenditur,
ut
pe·ne Difcipulus ejus eífe videatur?
,, Sed quia plus cauífa quam verba penfanda funt, nec ifiis fua benignitas n0-
" cuit, nec illum a reatu proprio favor
alien~
attefrationis excufavit . ,,
Objicies fecundo,
Proclum, Joannem Antiochenum,
&
s.
Cyrillum,
requum non
cxifrimaffe, nt
Theodorus
pofr rnortem anathemate configeretnr , quia in pace
Ecclefia: obierat. Proclus.,
in
Epi Hola ad
J
oannem Antiochenum:
!¿uando,
in–
quit,
ego fcripfi .trtte Santlitati, oportcre Theodornm anathemati fubdi?
Joannes
An–~iochenus
jn
Epiftola ad
Sanélum Cyríllum
de
Theodori
fcri-ptis ita c¡enfet :
'
7.Jtautem
anatbema
ei-s imponatur
,
arbitramu·r auda»,
&
afperum
apparere, etfi
perfonce:
cum diélif
ncm
anatbematiz.arenttw.
S. Cyrillus
ia
Epifl:ola ad Proclum :.
Si
adhue
in vivis
effet
(
Theodorus Mopfuefl:enns )
&
Nefiorii blafpbemiarum faueor
~
aut
fuf–
fragari vellet
iis
qu~
f&ripfit,
ipfe
anathema
etiam
in propri.:t perfona
fubiiffet
:.
R_uo–
niam vero
ad
Dertm abiit, fufficit,
ut
ego
puto·,
&
q,uee abfurde ab
ipfo [cripta
funt
rejici ab iis qui refie fenti
unt. Et in Epifiola ad Joannecn Antiochenum ,
Theo-
·
doro
defunéio infultari
vet:i.t,quod
Epheún~
Synodus ipú nomimatim anathe–
ma
non dixerit :
Cedo,
inquit,
exifiimantibus grave
effe infultare defunélis.
licet
f
t1:–
culares
~nt
,
quanto
magis
eü qui
Epifcopatu
e vita
decefferunt
?
In.ique igi.tur·
Sy–
nodus V. anathematc confodit
non
folum
Theodori
Mopfuefl.eni
fcripta.,.
fe<!
ipfom
etiam Auétorem .
1
Refpondeo, omiífa p0fiufationc
fa:Hi,
quam adverfus Epi!lofam
Sanéli
Cy-
·
rilli
ad
.;.oannem
.dntiocbenum
ingeffi.t
Benignus
in
V. Synod-0,
Collatione
V.
fin- ·
gularem fuiífe
.;.oannie
Antiocheni,
&
qttorurndam fortaífis aliorum fententiam
lC
quod anathemute percelli
nQn
deberet pofl mortem
Theodor-u1' Mop(uefienus
,.
f~d
Ec l
fi:r
in ynodo V. rongregata! jndicium
illi
e~
anteponendum. San–
éti yero
Pr c/us,
&
cy,,i/lus
Theodorum anath... ma
rnentumfoiíle agnovernnt·
ob h..,.retica. dogmat1, eoque quamvis
defunétu~
perceJ.Lipofs~,
fi
fummo. ju–
ie
advcríi
tpfom
ageremr; atdifpenfatione potms tune utendum,
&
remifso jure
:r
endtun exifümaí!
~
ut a N
oriano rrore
per-fc
éte illos áÓducerent,
quiTheo–
dori
erfon~
&
m morire faveb:iot. Pleriqn
enim Orientalrnm adeo-ei;a.nt
Tbeo-
ori
fiudiofl, ut palam in· Eccl::füs exclamar
T
:
C1efcat
files
7heodori
· fic
ere~
Jim:u
>
ficut Tbeo.loms
,
nt teftatur
S.1r1éfur
Cy11
im
in Epiftola
ad
/lcacium
Me'-
1to um
Et qui n r xi s h.rrefes libri
ipfiu
c
onrineriplerique omnes reéto.
fa–
kutc~
noi
d
¡~.
bant; regre
·amea
ferebant
vi.mm,. cujus ta.ruum er<l! in O–
riente