789 / 1020
o
P
u s e u
1
u
M
rn.
.711
fidem
,
&
fe em
te't'.8.'.
J'in autem btec no/lra co:-lfeffi" Apofiolatur tui ju-t!.ieio·
compr~
i.itur,
quicumque
me
maculare vol11erit, fe .imperitum
vel
ma·levolum,
vel eliam
~on
C.ltholicum, non me h.i'reticum comprob.ibit
•
GR
JE
e
u
s.
At probe nofü , quos ea Zozimi
P.
in impios facilitas motus
adverfus Romam in Africa.
füfcita
verit,
qn~
incendia ; tune
~
íi quando , in
periculmn adduéta mihi videtur Romanorum Pontificum dignitas. Cum enim
caufsam
d~étr~nre.
c:orum,
dudf:I~ h~refeos.
conviét<E,
<lam.nat~que,
rnrfürn
fu–
fcitari ,
&
m 1ud.1crnm
i:~vocan
1ternm
ª!ld1fs~nt,
propenCumque nimium Zozi–
mum P. ad
_hommes
ab~olvendos,
five_ tntelligerent, five etiam experirentur
»
obíl:itere acrtter, ne
d emque
ad fententtam progrederetur Zozimus.
LA
T 1 N
u s .
Nil periculi adiifse tum Roman.orum Pontificum
auétoritatem ·
ti
quando
Patrum
infpexiíl:i litteras., tibi ipíi fatendnm efr . JE.gre
fereban~
caufsam retraétari , fateor: at cur
?
quoniam a Synodo atque auttoritate Inno–
centii
definit_am, termin:uamque no_rant.
~are
nihil egere infolenter ,
fi:d
obreftando; rnterce[serunt , non refhterunt, ne locus
daretur
féntentia:
dum
plenam caufsa! rotius,
~orum9ue
c?gnitionem
ex
Africa
Legatus Patru'm
Ro–
m~m
portaret • Et. detuht
~oz1mus JUfi~
Pa:trum
obteH:~ioni,
fic
tamen
7
ut:
ct1am
fu:r
poteftatts. admonitos vellet. Verum Legato v1x:
Romam
inarefso
cum fe
C<Eleíl:ius,
cui dies in defenGonem coníl:ituta. fuerat , clam m:te
eri~
puifset , patuit continuo íive
~ala coníci~ntia
, . five fraus
ho~inis
,
&
de–
creta fevera in utrumque
h~ret1cam
a Zoz1mo er1am • multa Africanonrm Pa–
trum
l~titia,
iníl:aurata, arque per univerfas Ecclefias vulgata font •.
<:;
R iE
e u
s
•
Venia,
qttz-
Crelefüo , Pelagioque,
fi
refipui.fse11t,
offerebátur
2
Romana fede , nefcto, an. etiam dari potuerit
?
id fane videntur
Africa.niPa–
tres in ·conrroverfiarn vocafse .
LA
'l'
1 N
u
s
•
Ab
C';l
me~te pi:oc~l
Parres
abfuiís<: ne
dubita,
neque
eis
íg
no~
.ta
erant , qnre non ita ohm> Jubo_neml?e Papa, 1n Valenre , arque Urlácio-.
dfeétui mancipara funt. Utrurnqoe Sard1cenfis Synodus fede Epifcopali ejece–
rat, tnm
quod
.Asii
dott:ina~ fe&l~entur,
tum
q~od
Ar1?-letam Chriíl:i for–
tiffimum
A th
nafium d1re. m[eétatt "'
fapeque
mnume~s c~lumniis
prope
obruifsent. Tot
t~unen
tant1fque
fceleribus,_
P?frqu~m
Pínttenr1am egere, Ju–
lios conceffit veniam ,
corr.mun~onem re~.1.tu1~.
Pre:ces
~ornm
refert Epipha–
nius hzrcíi 63.
Valens
,
&
Vrfacms ••• po:mtentt4 cluélt .Julio Romttno Pontifici
li–
'1ellos obtulerunt
,
quib;ts errorem fu11m deprecabantl.!r
:
calumnias
,
inquiebant
,
con...
.i
At!Jana{ium
P.
fimximus, tu. ve-ro
'!d
commumonem
&
pami~entiam
nos
aámit-
lt
•
Et admiíit fane , ut teíhs efr
ipfe
Athanafius Apolog1a
2.
ubi eo·s ad
Julium fic Ioquentes inducit :
R.ecepimus !1thana{ii
.
{ommunionem
,
qui'1
tu~
in
/
Deam pittas
~eniam
,
f
ecundum {ttam
gen-um11m
probit'1tem
:k
n"ftro
etro1i
imper-
tü-i
dignata
e/J.
.
.
GR
JE
e
u
s. ..\.n plures adhuc hreretrcos haoes•,.
qu~
Romanam
íed'em
adive..:
rinr?
de Fortunato quidem
Pre~byter??
&
J?feu_do-~I?.1ÍC?Pº
Feliciffimo,
a.fiífque
Prcsbyteris hzreticis, arque.
f~h1fmat1c1s
m_1rari
m1h1 vifüs eU Cyprianus, quod
fiducfa fumpta Romam ad1ermt; verba e1us
~unt
ep. H· ad Cornclimn:
Pofl.
b~c
m(uper
Pfeudo-Epifcopo
(wi
ab
httreticis
~on{litute:
navigare,
ínquit,
audent,
&
d
Peni C..llb&dram,
atque ad
Ecclefiam
principalem_, u>tde
unita.1 .Jattráotali.r
exort~
•fl,
4
fc1:>ff'Maticü
&
profanit fittertrs
f erre,
nec
cogi_tare eo1
effe Romanos, quorum
fi
•
J
s, .Ap {iolo
!'T~dicante ,
l.tudata efi
,
ad-
~uos
perfidut
non
poffie
habere acceffum.
LA
T 1
•
Id rnnc
1
on agimus, an reét:e ad fedem Romanam appellave-
r~nt,
quid
mi,.1tt
s
fit,
quid :rgre rulerit Cyp:ianas in _epiP.:ola illa ad Corne–
hum \
ce
ffif:
e tamen
ad
Romanam
federo
hquet:
&
tnfinitus fim,
fi
caufSas
:n.
i
i,
qu ·n
difciplin:1: , qure ad
~ribu~al
apa< audita:
font,
indea. prin.-
10
Ecc fiz
ai
noftra tcmpora p
rfeqt'l
vehm. Id generatim
habe,
morem
Yy 4
fuifae