1000000209

781 / 1020

o p u s e u L u M 1m 1$1
ei obfequendum putarcnt. Sane &: Diofcorns Alexandrinus, cujus agebatur
tune caufra , &: Maximus Antiochenus, le jUvenaüs Hierofolymitanus , ut -yi~
dcnar, nQD inviti ceffcre, faventi s lk Romani~ Legatis~ nec quidquam obn\~
tentibus. ·
LA T 1 N u s. Ut neque Eufebium mendacii rcum faciam, neque Pafchafinum
adulationis, aut ignavi:r; dabo tibi Leonem initio non repugnaífe canoni ter–
tio Confiantinopolitani Concilii , & loci fupra cereros eminentiam penuifüfe
pacis majorumque ~norum amore; forre ctiam, quod cereros Pattiarcbas .notí
jnyitos affenfitle diceretur. At ubi fraus patuit, ubi de novo rurrus·Chakedo–
nc alia Patriarcharum privilegia lzdi fenfit , ubi Maximi Antiocheñi Legatio
adfuit rogantis pro confervatione privilegiorum Sedis Antiochenz adver.fQ.s
Ana.tolii Conftantinopolitani, & Juvenalis Hierofolymitani ambitum, acerri:.
ma , epiftolifq1.1e multis , ac variis fefe eppofuit, & unwn , & altérum Cano~
nem irritum declarans : in qua comparatione animi deinceps Romanos Ponti:.
fices perfütiífe, tefüs efr, vel Gregorii M. epiftola ad Eulogium Alexandri–
num, & Anaft.afiucn Antiochenum 3r .. L. 6. Romana Ecclefi11 t<J"fdtm Canoner
( Co$ntinopCí.>litanos) oel gefl• synodi illius haélenus non babet , nec accipit ; i•
br>e ª"''m eamdent S,riodum accepit , quod efl per eam contra. Ma&edonium tlefinitum.
Jgitur a Romanorum quidem Pontificum auétoritate frufira .iis canonibus ~bur quis accerfat ; quin neque ah affenfu Pattiarcharum : Diofcorm enisn
&
Juvenalis rei in Concilio eo fuerant, & Juvenalis ídem paris. rapinz adverfus
Antiocheni ditionem reus ; Maximus fi in fpeciem confenfit, per Legatos apud
Ponti6cem fe oppofuir. Et Nicetas Sccvophylax, ficut ob Clµlcedonenfem ca–
nonem turbas cxftitiífe ; ira ctiam oh Canonem Conftantinopolitanum tellis
eft; verba. ejus yartim dedi , partim accipe : Sub Tbeodofio magno Zmperator.e ,
cum tbronus C11n/tantinopolit4nus a centum quinq11c1ginta Epifcopis eveaus effel; in fe–
•unda synodo, ,,,; l«Nm tenentes Romani Pontificis non adf141runt, ilivifio , & tllib~
"'ort~ /unt •
GR. JE e u s. Novi cquidem, quod ea acri Leónis renitentia effeél:um fit de.–
nique, ut & Marcianus Impcrator defüterit a rogando Pontificis affenfu , &
Anatolios ipfe litteris daris, quas exhibet .A.llatius L. r. c." 3. ad fincm rejcéta
in alios culpa conatus lit fe excufare apud Pontiliccm, atque in ejus gratiam
redire: verba Anatolii audi i De hoc autem , qu~ Confiantinopolitana? s gr.slia
f.sntita f1mt, in Cbikedonen/i nuper univerfali J)nodo pro certo Eelltitudo lra b«
babtat , nullam effe culpam in me homine , qui [emper otium & quiettm in bumm–
'"'' me continms ab ineunte m1a a?tate dilexerim: fed Con/lantinopolitante l!ccle{W! Re–
tJtrtNdiffimus Clnru , '/Ni boc babuit /l1tdium , & i/l4rum partium Ytlit.iofiffimi Sacn–
clOks ª" boc 'I"ª fNtrl concordts, & fibi pariter .djutores , cum & /k g1florum ~s
omni1, & Cflltfirtntttio •utloritati vt/lrd!- Beatitudinis fuerit reftrfJat• • Hoc igitur bene
~ompntllfll Sall8itas w/tra cognofcat, nihil ex me iflius c11uffa f a&tm effe negotii; qlli
fnnpn- omnis jdélttnt~ uvitattm, & alima appete1tdi cupiditatnn mibi 'f.litanúa ne-
~~ - .
LA T 1 N u s. Si reftc ipíO Anatolio confirmatio P3pz refernta audoritati
fuit; fi, ut liquct, quzfita multis modis obten ta numquam efi ; robur eorum
anonum aut nu11um, aut plcnum nondum erat; & Pontifici ficut ndi
pote t fic l"C'probandi incumbit ; precipuc cum canones cjufmodi fae–
rint, q vetcribus infütutis, moribus, dccrctis, canonibufquc adverfantur, aut
cene non 91uo conveniunr: qualcs quidcm fuiffe ca.nones , Ill. Conftanti–
tl~litanum, 8c XXVIIL Chakedoncnfcm , fatis cui e apparet , diligentius
~ icznum compoaenti , at-que _apcndenti utto~quc. Rede itaque· CSit L~
~probando , etiam Anatolios cedcndo ; qui ~amquam a Pent16ce 1n
tiam -re«ptus cft, <alfuram tamen ejus non dfugit, frufira faéü rotius in..
~v-diam