459 / 1328
o
P
u s e u
L
u
M
v r.
44~
Clericus
púwpto Ecdefi:€
•
Dein fubjungit
:
omnes
tamen
cQnfentiunt birac peccare
venialiter;
dliqua
enim femper
irreverenti~
intercedit
,
ji
Deum quis óllloquatur
ex–
terius
,
mente alio voluntarie diftraílus.
Circa fecundum
l. c. c. zz.
dicit :
non
li –
cere 'etiam femel
aut
iterum , omiffo proprio recitare Ojficium oélavce Refurreéiionis
•
Ratio
,
quia
b
e adeo breve eft
,
ut o:tiiffio proprii
o!Ji~ii
Jane not.Jbiliter
lon¡,ioris
non cenfeatur res levis &c.
Ctrca tertmm
l.
c.
§.
7. rnqmt:
fatis ex diélis liquet
,
preeuptum horas Canonicas recitandi effe fub mortali , idque
ut
diélum efi
in
Opufc.
da
Confeff. l.
2,
c.
2.
§.
4.
fatis
probabiliter unirnm unico die .
Quod adhuc
clarius
ex-
-
plicat
de Confeíf.
l.
e.
Quid
ad
h<l'c Pr;rfentatus?
ad
Summulas logicas
ad
pel-
lo ,
juxta quas
e duabtls
proµoíitionibus
ftbi
contradicentibus utraque non po–
teftdfe vera. Ipfe affirmat Tamburinum
h~~
omnia propugn;ire :
ifte vero
h.rcomnia negat •
Efcobarius
Ttaíl.
f.
Exim.
6.
e.
3.
ait: ad recitationem horarnm Canonica–
rum interiorem
attentionem
probabilius arbitrar e/Je neceffariam, quia Eccle[ta
ora.~
re
pr~cipit ,
dd
quod attentio necefsaria efl
.
Loquitur
autem
de attentione ad
Ca–
tisfaciendum necdfaria. Eodem
loco,
ad qu<l!fiionem,
~
an delinquat, qui unum
officium
pro altero
recitat
?
refpondet :
venialiter tantum peccare ajJero
,
qui
id
agit, modo officium Pafchatis aut Pentecofies
mm
fit
,
Ibídem qu rerit ,
quandonam
mortale
peccatum contrahatur
ob
0fficii omifsionem?
&
refponclet:
quandQ ter–
minatur die.Y, nee fubeft tempus recitationi
:
atque
adeo
mortaliret
juxta
ipfum
peccat
fingul is
diebL1s ,
qui ubi dies rermi natur ,
horas Canonicas
necdmn
recita
vit . Qua igüur
rarione
poterit ejufmodi Clericas
juxta Efc(jbarii , uti
etiam Tamburini , doél:rinam
unica recitatione Officii obli[/itioni duorum dierum f
(I;·
tisfame,
fi
fingu lis
diebus
fub
mortali
recitare
tenetur
?
D E C I M A
P R O P O S I T I O.
~od
probabile [tt Monachos,
&
quidem omnes a jejunii lege ac onere eximi.
T
Amburinus ne quidem fomnia.vit, ira ut nec ullam hac de
re
qua~füo,_
nem infiituerit,
fed
manife!le
haHc
obligationem univerfalem
tanquam·
certam
fwpponit,
dum
l.
4.
c.
) •
§.
7.
qu~rit
, an
íi
regula
pr~ci piat
, ut
~
fo
is
Religiofa
fer ventor jejunia
Ecclefi;r, teneaAtur minores
anno
z
r.
ex
vi
regulre eadem
Eccleítall:ica jejnnia
cufiodire ?
&
refpondet:
Ji
id
pracipiiit regu.
la
folum,
ut
ita dicam demonfirative,
&
tamquam id, quod de jure inefi , hoc efl.,
r¡,)eluti
in
memoriam revocet Ecclefiafiica prtecepta, nequaquam
tenebuntur; quia
hrn
modo non additur nova religionis ohligatio
:
fed prifiina tantur;;
reeolitur pro iis , qtd
alias per tetatem obligantur
:
at
fi
id regula novo mandet prtecepto
1
utique' ut ex fe pa...
tet, tenebuntur .
Ecce
!
taatum abeíl:, ut Tamburinus Religiofos
&
Monachos a
communi legis hujus
onere
liberet, Llt potius novum
onus
titulo re ligiofre obe–
dienti<E
adjiciat.
~fcobarius
aurem dum quzrit
Traél.
r.
Exam.
13.
c.
2.
Quinam ad jejunium
obligentur,
refpondet:
ornnes Chriftiani,. qui fanlit mentis funt.
UtiEJue
autem
Monachi omnes
font
Chrifi:ias;ii, nec omnes infani? idem Z.
~·
c.
3·
ad cafu
in,
quo Epifcopus fpeciale jejunium indicit, ait Regulares ( intellige exemptios ).
ad id non obligari ,. bene tamen
ad generalia confuetudine recepta..
§.
1 L
(!)u~fita
reflexa
f
uper prcecedentem· paragraphum.
-....
.
XXXI.
ATque
h~.
fünt
opini~n~s
illa!
abf~~dd?_
ac
abfurdijfim~,
quas
fequ~:
e
doétrma Tambuuni
&
Ef'o~arn ~.
¡¡nm_o a
Ta.mburmo propugnaJ:1
ama~